Της Σεμίνας Διγενή
Ε... ναι, φοβάμαι.
Κυρίως τα βράδυα φοβάμαι, λίγο πριν αρχίσω να ανησυχώ έντονα αν άναψα το φως στις σκάλες.
Φοβάμαι με εκείνον τον ενοχικό φόβο, ότι θα πάθω κάτι ...εξαιτίας μου, επειδή εγώ, δεν έκανα κάτι σωστά.
''Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά'', 12
χρόνια πριν, σε μια συναυλία, ένιωσα τον πανικό του λαβύρινθου, φίλους
μου να μπερδεύονται σε σκοτάδια. Τότε είχα φοβηθεί σχεδόν υπαρξιακά. Θα
σας μιλήσω άλλη φορά για αυτούς.
Τώρα, θα σας πω για άλλου τύπου,
καθημερινό εφιάλτη. Έρχεται τις νύχτες, με υπόκρουση τον κακόγουστο ήχο
των σεσημασμένων φωνών, των κεντρικών δελτίων.
Φοβάμαι ότι ο Χάνιμπαλ,
αν συνεχίσω να χαζεύω, θα μου δαγκώσει ξαφνικά το λαρύγγι και δε θα
βγάλω κιχ...
Δεν θέλω η φάτσα του νά είναι το τελευταίο που θα δω. Θέλω να
γιατρευτώ. Δε θέλω να κινδυνεύουν τα παιδιά μου.
Ντρέπομαι που το λέω, ειλικρινά ντρέπομαι, αλλά αυτός ο απίστευτος τύπος ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, κάποτε ήταν περίπου φίλος μου.
Αυτή η κατηγορία των ''περίπου φίλων μου'',
με κατέστρεψε, μου αποσταθεροποίησε την ψυχολογία και μου έβαλε μια για
πάντα, τη σφραγίδα του τρελλού, που έχω ώρες-ώρες στο μάτι.
Πρέπει να διευκρινίσω, ότι τον καιρό αυτής της περίπου φιλίας,
το χαριτωμένο αυτό παιδί, εκεί στην εξωτική Χαρ. Τρικούπη, ήταν
παντελώς στην απ' έξω, καμμία δύναμη, καμμία εξουσία, καμμία παρέμβαση.
Αρχές του '80 κι ήταν μόνο ο διακοσμητικός Γιωργάκης της προσκολλήσεως.
Φυλάω ακόμη, μια κοινή μας φωτογραφία, σε ένα συνέδριο στους Δελφούς
(καλεσμένοι του Περικλή Νεάρχου) και το βλέμμα μου δίπλα του, ισοδυναμεί
με 50 σημερινά αντιπολιτευτικά άρθρα. (όταν -μετά από
κάποιες ακόμη συνεδρίες- βελτιώσω την αυτοπεποίθησή μου, θα την ανεβάσω,
το υπόσχομαι...)
Μετά το συνέδριο, ρίχναμε οι δημοσιογράφοι, εκείνο το
μαύρο κλήρο ποιος θα υποστεί τη θέση πλάι του στο γεύμα, όμως αυτό δεν
ήταν η κόλαση, η κόλαση ήταν η επιστροφή στην Αθήνα με το αυτοκίνητο.
Εκεί ο άτυχος καταραμένος, θα έπρεπε να ζήσει το Γολγοθά των ασυνάρτητων
πολιτικών του αναλύσεων, εκείνους τους γλυκανάλατους αστεϊσμούς made in
USA, αλλά και τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της ζωής στο
γυμναστήριο. Καταστροφή!
Αυτός ο ανύπαρκτος τύπος, λοιπόν, καθορίζει σήμερα τις ζωές μας, διαλύει τα σπίτια και τις δουλειές μας, ηγείται της Εθνικής Καταστροφής, της Οικονομικής Τρομοκρατίας.
Ένας
Αρμαγεδώνας επικίνδυνης ηλιθιότητας και ανευθυνότητας έχει ενσκήψει και
κάποιοι, αυτήν τη γελοία συμμορία που υποδύεται την κυβέρνηση, αυτό το
κράτος των Μόντυ Πάιθον, επιμένουν να το αντιμετωπίζουν σοβαρά.
Το
έχετε συνειδητοποιήσει ότι έχουμε 10ο πρωθυπουργό της Γ' Ελληνικής
Δημοκρατίας, κάποιον που θα μπορούσε να παίξει αυτοδικαίως τον
πρωταγωνιστικό ρόλο στο ''Πάρτυ'', αν είχε πονοκέφαλο ο Πήτερ Σέλλερς;
Συνομιλεί αρμοδίως για την Ελλάδα, για το μέλλον μας, ποιός;
Ο Γιώργος;
Πάμε καλά;
Όχι δεν είμαι ρατσίστρια, με τους βλάκες. Έχω αναδείξει αυτήν την πολύτιμη -για την κοινωνία- κατηγορία, σε σχετικό άρθρο μου πρόσφατα.
Όχι δεν είμαι ρατσίστρια, με τους βλάκες. Έχω αναδείξει αυτήν την πολύτιμη -για την κοινωνία- κατηγορία, σε σχετικό άρθρο μου πρόσφατα.
Eίμαι ρατσίστρια με αυτό το γραμμωμένο ανθρωποειδές,
που βρήκε τρόπο (παρέα με ανθυπορεμάλια του πολιτικού υποκόσμου και
θρασύτατους πραιτωριανούς) και παίρνει το αίμα του πίσω, μετά από 60
χρόνια απόρριψης από όλους, εισάγοντας νέους όρους και έννοιες στη
σύγχρονη σουρεαλιστική σοσιαλιστική πραγματικότητα.
Ο μοναδικός πολιτικός παγκοσμίως, που μιλά τόσες ξένες γλώσσες, αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει τι λέει.
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΕ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Δεν ξέρω να κάνω βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις, μπορώ όμως να αντιλαμβάνομαι τα αυτονόητα.
Είναι ανθυγιεινός για τους Έλληνες αυτός ο ''πρωθυπουργός''.
Μην του επιτρέψουμε να κάνει άλλο κακό, να τον στείλουμε από εκεί που
ήλθε, πέραν του Ατλαντικού, παρέα με όλους αυτούς τους επικίνδυνους
μαφιόζους της εταιρίας δολοφόνων, που ''διοικούν'' το Τίποτα, στο
Πουθενά, με τον Κανένα.
Θυμηθείτε τα όλα αυτά ΚΑΙ στις 15 του μήνα.
Πρέπει να τους διώξουμε. Με κλωτσιές.
«Στις
15 Οκτωβρίου άνθρωποι από όλον τον κόσμο θα βγουν στους δρόμους και
στις πλατείες. Από την Αμερική μέχρι την Ασία, από την Αφρική μέχρι την
Ευρώπη, οι άνθρωποι ξεσηκώνονται για να απαιτήσουν αληθινή δημοκρατία.
Τώρα είναι η ώρα για όλους μας να συμμετέχουμε σε μια παγκόσμια ειρηνική
διαδήλωση». (από το σάιτ «15 Οκτωβρίου- Παγκόσμια Ημέρα Αλλαγής»)
«Η παρούσα εξουσία εξυπηρετεί τα οφέλη των ολίγων, αγνοώντας τη θέληση της πλειοψηφίας, της ανθρώπινης και περιβαλλοντικής αξίας που όλοι πληρώνουμε. Αυτή η ανυπόφορη κατάσταση πρέπει να σταματήσει Ήρθε ο καιρός να ενωθούμε. Ήρθε ο καιρός να μας ακούσουν», καταλήγουν οι εμπνευστές της κινητοποίησης και καλούν τον κόσμο σε όλη την Γη να το πράξει!
«Η παρούσα εξουσία εξυπηρετεί τα οφέλη των ολίγων, αγνοώντας τη θέληση της πλειοψηφίας, της ανθρώπινης και περιβαλλοντικής αξίας που όλοι πληρώνουμε. Αυτή η ανυπόφορη κατάσταση πρέπει να σταματήσει Ήρθε ο καιρός να ενωθούμε. Ήρθε ο καιρός να μας ακούσουν», καταλήγουν οι εμπνευστές της κινητοποίησης και καλούν τον κόσμο σε όλη την Γη να το πράξει!
Α... και ας πάρουμε και μερικές ακόμη ιδέες.
******************************************************
7ΗΜΕΡΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ-Πέμπτη, 20 Οκτωβρίου στις 12:00 π.μ. - 27 Οκτωβρίου στις 12:00 π.μ.
Μέσα
σε όλην αυτή τη μαυρίλα, υπάρχει κι ένα καλό νέο: Αρχίζουμε να
κατεβάζουμε ιδέες. Και η αρχή μαζί με νέες ιδέες είναι το ήμισυ του
παντός. Δεν ξέρω αν αυτή η ιδέα που μου έστειλαν μπορεί να εφαρμοστεί
και να προκύψουν αποτελέσματα, αλλά είναι μια αρχή. Ο κόσμος αρχίζει και
"κινείται", κι όποια πέτρα κυλάει, μαλλιά δεν πιάνει που λέει κι η
παροιμία...Για να δούμε...(Τ.)
Έχετε σκεφτεί ποια είναι η κινητήρια
δύναμη του συστήματος;
Ποιο είναι το καύσιμο για να λειτουργεί η μηχανή του κράτους που μας καταδυναστεύει;
Και βέβαια το έχετε σκεφτεί. Το χρήμα.
Από τη μία πλευρά: Υπάρχουν οι τράπεζες που εδώ κ δεκαετίες με παράνομες χρεώσεις, αντισυνταγματικά πανωτόκια, δάνεια, πιστωτικές, ληστρικά επιτόκια, μας κατακλέβουν.
Το κράτος, όχι μόνο συνηγορεί και καλύπτει αυτήν την τακτική των τραπεζών, αλλά... προσθέτει στην πλάτη μας εξοντωτική φορολογία που καθημερινά αυξάνει και τροποποιείται σύμφωνα με τις ανάγκες του τέρατος, δηλαδή του συστήματος.
Προστίθενται νέες έκτακτες - παράνομες εισφορές, τέλη, σε όλα.
Στους μισθούς μας, στις συντάξεις, στην υγεία - χρέωση για επίσκεψη στα νοσοκομεία, στις περιουσίες μας που τις έχουμε ήδη χιλιοπληρώσει, παράνομα κ ακριβά διόδια, στα εισιτήρια ΜΜΜ, αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, στα καθημερινά αναγκαία αγαθά που χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε.
Πανάκριβες και παράνομες υπηρεσίες παντού.
Οι δε μεγαλοεπιχειρηματίες φοροδιαφεύγουν με τις off shore τους. και καλούμαστε εμείς να πληρώσουμε την κρίση τους.
Από την άλλη είμαστε εμείς.
Ο ένας και μοναδικός κινητήριος μοχλός όλου αυτού του συστήματος.
«Αυτοί» το ξέρουν ότι εμείς και μόνο εμείς μπορούμε και το συντηρούμε.
Εμείς το «ταΐζουμε».
Όλα τα παραπάνω τα φτιάχνουν για τον καλύτερο πελάτη τους, εμάς.
Το κακό είναι ότι «εμείς» δεν το έχουμε καταλάβει, δεν έχουμε καταλάβει πόση δύναμη έχουμε στα χέρια μας.
Ήταν δυστυχώς πολύ αργά όταν αποφασίσαμε να ενωθούμε και να αντιδράσουμε σε όλους αυτούς που καπηλεύονται τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας. Ωστόσο, «αγανακτήσαμε» όπως λένε οι πολλοί, βγήκαμε στους δρόμους, φωνάξαμε, με λίγα λόγια δείξαμε ότι πάμε να σηκώσουμε κεφάλι.
Τα αποτελέσματα οι περισσότεροι τα γνωρίζουμε.
Στο απόλυτα «δημοκρατικό» και «δίκαιο» κράτος που ζούμε, σαν απάντηση στις ειρηνικές διαμαρτυρίες μας εισπράξαμε βία.
Και, μάλιστα, πολύ βία...
Οι «μεγάλοι» φοβούνται την αντίδραση του κόσμου και γι αυτό δεν τον θέλουν στο δρόμο, αντίθετα τον θεωρούν μεγάλο κίνδυνο.
Όπως αποδείχθηκε, αυτός ο πόλεμος ήταν, είναι και θα είναι άνισος.
Εμείς πολεμάμε με το δίκιο που μας πνίγει, αυτοί απαντάνε με χημικά, βία, χούντα.
Αποτέλεσμα: Όλο αυτό είναι απλά μια τσιμπιά στο παχύδερμο «τέρας».
Πήγαμε στον πόλεμο άοπλοι, έχοντας ξεχάσει στο σπίτι μας το μεγαλύτερο όπλο, το πιο δυνατό, που όσο και να πυροβολεί δε χύνεται ούτε μια στάλα αίμα, δεν ανοίγει κανένα κεφάλι, δεν καίγεται κανένα κτίριο, δεν κλείνει κανένας δρόμος.
Ποιο είναι αυτό;
Μα τι άλλο από το πορτοφόλι μας.
Το ΣΥΣΤΗΜΑ - ΘΗΡΙΟ θρέφεται με χρήμα, το χρήμα το παράγουμε και το διακινούμε μόνο ΕΜΕΙΣ.
Αυτό όσο πεινάει (και είναι αχόρταγο) τόσο θα μας κυνηγάει.
Κι αν δεν το ταΐσουμε τι θα γίνει;
Έχετε σκεφτεί πως με μια δύσκολη φαινομενικά αλλά παράλληλα απλή κίνηση μπορούμε να το ταρακουνήσουμε μέχρι και να το ρίξουμε για τα καλά; Μήπως κι έτσι «καταλάβουν» τη δύναμη μας;
Πως;
Με αποχή από την οποιαδήποτε κατανάλωση.
Αν για ένα μικρό χρονικό διάστημα δεν κινηθεί ούτε ένα ευρώ στην αγορά, η φωνή μας θα ακουστεί πάνω από τις κυβερνήσεις, το ΔΝΤ, τα ΜΑΤ, τις τράπεζες, την Άγκελα, τα χρηματιστήρια..
Είναι βέβαιο πως ενώ εμείς μπορούμε να το κάνουμε χωρίς καμιά σοβαρή επίπτωση, το σύστημα θα γονατίσει.
Η αχίλλειος πτέρνα των πλουτοκρατών δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την τσέπη τους.
Από πού θα έχουν να εισπράξουν φόρους και τόκους αν δε γίνουν συναλλαγές;
Ακούγεται δύσκολο αλλά αν το σκεφτούμε καλά, είναι πανεύκολο.Ζητάμε την συμμετοχή όλου του κόσμου σε αυτή την δράση.
Ποιο είναι το καύσιμο για να λειτουργεί η μηχανή του κράτους που μας καταδυναστεύει;
Και βέβαια το έχετε σκεφτεί. Το χρήμα.
Από τη μία πλευρά: Υπάρχουν οι τράπεζες που εδώ κ δεκαετίες με παράνομες χρεώσεις, αντισυνταγματικά πανωτόκια, δάνεια, πιστωτικές, ληστρικά επιτόκια, μας κατακλέβουν.
Το κράτος, όχι μόνο συνηγορεί και καλύπτει αυτήν την τακτική των τραπεζών, αλλά... προσθέτει στην πλάτη μας εξοντωτική φορολογία που καθημερινά αυξάνει και τροποποιείται σύμφωνα με τις ανάγκες του τέρατος, δηλαδή του συστήματος.
Προστίθενται νέες έκτακτες - παράνομες εισφορές, τέλη, σε όλα.
Στους μισθούς μας, στις συντάξεις, στην υγεία - χρέωση για επίσκεψη στα νοσοκομεία, στις περιουσίες μας που τις έχουμε ήδη χιλιοπληρώσει, παράνομα κ ακριβά διόδια, στα εισιτήρια ΜΜΜ, αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, στα καθημερινά αναγκαία αγαθά που χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε.
Πανάκριβες και παράνομες υπηρεσίες παντού.
Οι δε μεγαλοεπιχειρηματίες φοροδιαφεύγουν με τις off shore τους. και καλούμαστε εμείς να πληρώσουμε την κρίση τους.
Από την άλλη είμαστε εμείς.
Ο ένας και μοναδικός κινητήριος μοχλός όλου αυτού του συστήματος.
«Αυτοί» το ξέρουν ότι εμείς και μόνο εμείς μπορούμε και το συντηρούμε.
Εμείς το «ταΐζουμε».
Όλα τα παραπάνω τα φτιάχνουν για τον καλύτερο πελάτη τους, εμάς.
Το κακό είναι ότι «εμείς» δεν το έχουμε καταλάβει, δεν έχουμε καταλάβει πόση δύναμη έχουμε στα χέρια μας.
Ήταν δυστυχώς πολύ αργά όταν αποφασίσαμε να ενωθούμε και να αντιδράσουμε σε όλους αυτούς που καπηλεύονται τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας. Ωστόσο, «αγανακτήσαμε» όπως λένε οι πολλοί, βγήκαμε στους δρόμους, φωνάξαμε, με λίγα λόγια δείξαμε ότι πάμε να σηκώσουμε κεφάλι.
Τα αποτελέσματα οι περισσότεροι τα γνωρίζουμε.
Στο απόλυτα «δημοκρατικό» και «δίκαιο» κράτος που ζούμε, σαν απάντηση στις ειρηνικές διαμαρτυρίες μας εισπράξαμε βία.
Και, μάλιστα, πολύ βία...
Οι «μεγάλοι» φοβούνται την αντίδραση του κόσμου και γι αυτό δεν τον θέλουν στο δρόμο, αντίθετα τον θεωρούν μεγάλο κίνδυνο.
Όπως αποδείχθηκε, αυτός ο πόλεμος ήταν, είναι και θα είναι άνισος.
Εμείς πολεμάμε με το δίκιο που μας πνίγει, αυτοί απαντάνε με χημικά, βία, χούντα.
Αποτέλεσμα: Όλο αυτό είναι απλά μια τσιμπιά στο παχύδερμο «τέρας».
Πήγαμε στον πόλεμο άοπλοι, έχοντας ξεχάσει στο σπίτι μας το μεγαλύτερο όπλο, το πιο δυνατό, που όσο και να πυροβολεί δε χύνεται ούτε μια στάλα αίμα, δεν ανοίγει κανένα κεφάλι, δεν καίγεται κανένα κτίριο, δεν κλείνει κανένας δρόμος.
Ποιο είναι αυτό;
Μα τι άλλο από το πορτοφόλι μας.
Το ΣΥΣΤΗΜΑ - ΘΗΡΙΟ θρέφεται με χρήμα, το χρήμα το παράγουμε και το διακινούμε μόνο ΕΜΕΙΣ.
Αυτό όσο πεινάει (και είναι αχόρταγο) τόσο θα μας κυνηγάει.
Κι αν δεν το ταΐσουμε τι θα γίνει;
Έχετε σκεφτεί πως με μια δύσκολη φαινομενικά αλλά παράλληλα απλή κίνηση μπορούμε να το ταρακουνήσουμε μέχρι και να το ρίξουμε για τα καλά; Μήπως κι έτσι «καταλάβουν» τη δύναμη μας;
Πως;
Με αποχή από την οποιαδήποτε κατανάλωση.
Αν για ένα μικρό χρονικό διάστημα δεν κινηθεί ούτε ένα ευρώ στην αγορά, η φωνή μας θα ακουστεί πάνω από τις κυβερνήσεις, το ΔΝΤ, τα ΜΑΤ, τις τράπεζες, την Άγκελα, τα χρηματιστήρια..
Είναι βέβαιο πως ενώ εμείς μπορούμε να το κάνουμε χωρίς καμιά σοβαρή επίπτωση, το σύστημα θα γονατίσει.
Η αχίλλειος πτέρνα των πλουτοκρατών δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την τσέπη τους.
Από πού θα έχουν να εισπράξουν φόρους και τόκους αν δε γίνουν συναλλαγές;
Ακούγεται δύσκολο αλλά αν το σκεφτούμε καλά, είναι πανεύκολο.Ζητάμε την συμμετοχή όλου του κόσμου σε αυτή την δράση.
Καλέστε όσους ξέρετε να συμμετέχουν.
Και αν δεν συμμετέχουν σε αυτό το πρώτο κάλεσμα, να είστε σίγουροι πως όταν δουν τα αποτελέσματα, θα συμμετάσχουν στο επόμενο ή στο μεθεπόμενο.
Γιατί δεν θα σταματήσουμε μέχρι να γίνει αυτή η εβδομάδα αποχής ένα πραγματικά άνευ προηγουμένων κάλεσμα για συνολική στάση πληρωμών - κατανάλωσης.
Το πλάνο:
Για μια εβδομάδα ΔΕΝ θα ξοδέψουμε ούτε 1 ευρώ.
- Από τρόφιμα καταναλώνουμε μόνο ότι έχει ήδη το σπίτι μας. Όλα τα σπίτια (ακόμα τουλάχιστον) έχουν αρκετά τρόφιμα που παραμένουν στα ντουλάπια.
- Εάν μας τελειώσει κάτι και το χρειαζόμαστε οπωσδήποτε το παίρνουμε από φίλους-γείτονες.
- Δεν κάνουμε άσκοπες μετακινήσεις. Σε ότι αφορά τη δουλειά, όποιος μπορεί ας χρησιμοποιήσει ΜΜΜ και εννοείται ότι εκεί δεν θα πληρώσει εισιτήριο.
Όσο περισσότεροι συμμετάσχουν σε αυτό δεν θα υπάρξει πρόβλημα με τους εισπράκτορες, θέλουμε και αυτούς να συμμετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα (επίσης πληροφορίες για άρνηση πληρωμών στα εισιτήρια και τα διόδια θα βρείτε στην ιστοσελίδα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ). Το αυτοκίνητο καλό είναι να μην το χρησιμοποιούμε παρά μόνο για ανάγκη, κρατάμε τη βενζίνη μόνο για τις απαραίτητες μετακινήσεις.
- Δεν βγαίνουμε για καφέ-ποτό σε μαγαζιά, το καλύτερο μπαρ είναι τα μπαλκόνια μας με όμορφη παρέα!
- Αν είμαστε έξω και διψάμε, έχουμε φροντίσει να πάρουμε μπουκαλάκι με νερό από το σπίτι μας.
- Και επειδή οι πιο πολλοί έχουν θέμα με τα τσιγάρα (πιο πολύ και από τη βενζίνη) μπορούν σιγά σιγά και όχι μαζικά να προμηθευτούν τα πακέτα που χρειάζονται έως την ημερομηνία έναρξης της εβδομαδιαίας αποχής. Αυτά και μόνο αυτά.
Τα υπόλοιπα σίγουρα τα φέρνουμε βόλτα.
- ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Σε καμία περίπτωση δεν αδειάζουμε το σούπερ μάρκετ και τα περίπτερα μια ημέρα πριν και σαφώς ούτε μετά από αυτήν την εβδομάδα
αλλά σιγά σιγά.
Ο σκοπός είναι να μη δημιουργηθεί τζίρος στην αγορά αυτές τις ημέρες.
Το να γίνει μαζική κατανάλωση δεν βοηθά το στόχο.
- Τι αγοράζουμε: Το θέμα είναι να μην αγοράσουμε τίποτα.
Αν ωστόσο προκύψουν ανάγκες, «επιτρέπεται» μόνο το γάλα των παιδιών και τα φάρμακα.
Που καλό είναι και αυτά αν μπορούμε να τα δανειστούμε ή να τα έχουμε προμηθευτεί από πριν, (όχι μια μέρα πριν).
Επίσης, αν πραγματικά χρειαστεί να γίνουν άλλου είδους αγορές, στο χέρι και στη συνείδηση του καθένα μας είναι το ποιες θα κρίνει ότι είναι άκρως απαραίτητες.
Προτιμήστε τα μικρομάγαζα της γειτονιάς σας.
- Εννοείται ότι δεν πληρώνουμε κανένα λογαριασμό αυτές τις ημέρες.
Για 5 εργάσιμες δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Στην ανάγκη ας πληρωθεί κάτι επείγον από πριν και πάλι όχι μια μέρα πριν.
Κανένας μας δεν θα πάθει τίποτα αν δεν καταναλώσει για λίγες μέρες.
Δεν θα πεινάσουμε, δεν θα κινδυνέψουμε, και το κυριότερο δεν θα παρανομήσουμε πουθενά.
Δεν θα έχουν από πού να μας διώξουν.
Δεν θα παραμελήσουμε καμία από τις υποχρεώσεις μας στη δουλειά ή στην οικογένεια μας.
Και σίγουρα κανένα μαγαζί δεν θα κλείσει λόγω της αποχής.
Ναι, ίσως κάποιοι ζοριστούν αλλά και εκείνοι είναι καταναλωτές και θα ακολουθήσουν με τον ίδιο τρόπο.
Θα τους πολεμήσουμε αναίμακτα, ειρηνικά και εύκολα με το πιο δυνατό όπλο.Η μοναδική δικαιολογία να μην το κάνουμε είναι το να μην συμφωνήσουμε ότι θα έχει αποτέλεσμα.
Δεν θέλουμε να αναλώσουμε τη σκέψη μας στο γιατί «δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί όλο αυτό» αλλά στο πώς μπορούμε να το κάνουμε να δουλέψει.
Να πιάσουμε θέση και να δούμε τα αποτελέσματα.
Να δούμε τι θα μεταδίδουν «οι φίλοι μας» τα ΜΜΕ.
Για αυτό καλούμε όλους τους Έλληνες να συμμετάσχουν στο 7ήμερο Αποχής από Συναλλαγές!
Ούτε 1 ευρώ να μην βγει από το πορτοφόλι μας από τις 20 έως και τις 26 Οκτώβρη.
Και αν δεν συμμετέχουν σε αυτό το πρώτο κάλεσμα, να είστε σίγουροι πως όταν δουν τα αποτελέσματα, θα συμμετάσχουν στο επόμενο ή στο μεθεπόμενο.
Γιατί δεν θα σταματήσουμε μέχρι να γίνει αυτή η εβδομάδα αποχής ένα πραγματικά άνευ προηγουμένων κάλεσμα για συνολική στάση πληρωμών - κατανάλωσης.
Το πλάνο:
Για μια εβδομάδα ΔΕΝ θα ξοδέψουμε ούτε 1 ευρώ.
- Από τρόφιμα καταναλώνουμε μόνο ότι έχει ήδη το σπίτι μας. Όλα τα σπίτια (ακόμα τουλάχιστον) έχουν αρκετά τρόφιμα που παραμένουν στα ντουλάπια.
- Εάν μας τελειώσει κάτι και το χρειαζόμαστε οπωσδήποτε το παίρνουμε από φίλους-γείτονες.
- Δεν κάνουμε άσκοπες μετακινήσεις. Σε ότι αφορά τη δουλειά, όποιος μπορεί ας χρησιμοποιήσει ΜΜΜ και εννοείται ότι εκεί δεν θα πληρώσει εισιτήριο.
Όσο περισσότεροι συμμετάσχουν σε αυτό δεν θα υπάρξει πρόβλημα με τους εισπράκτορες, θέλουμε και αυτούς να συμμετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα (επίσης πληροφορίες για άρνηση πληρωμών στα εισιτήρια και τα διόδια θα βρείτε στην ιστοσελίδα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ). Το αυτοκίνητο καλό είναι να μην το χρησιμοποιούμε παρά μόνο για ανάγκη, κρατάμε τη βενζίνη μόνο για τις απαραίτητες μετακινήσεις.
- Δεν βγαίνουμε για καφέ-ποτό σε μαγαζιά, το καλύτερο μπαρ είναι τα μπαλκόνια μας με όμορφη παρέα!
- Αν είμαστε έξω και διψάμε, έχουμε φροντίσει να πάρουμε μπουκαλάκι με νερό από το σπίτι μας.
- Και επειδή οι πιο πολλοί έχουν θέμα με τα τσιγάρα (πιο πολύ και από τη βενζίνη) μπορούν σιγά σιγά και όχι μαζικά να προμηθευτούν τα πακέτα που χρειάζονται έως την ημερομηνία έναρξης της εβδομαδιαίας αποχής. Αυτά και μόνο αυτά.
Τα υπόλοιπα σίγουρα τα φέρνουμε βόλτα.
- ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Σε καμία περίπτωση δεν αδειάζουμε το σούπερ μάρκετ και τα περίπτερα μια ημέρα πριν και σαφώς ούτε μετά από αυτήν την εβδομάδα
αλλά σιγά σιγά.
Ο σκοπός είναι να μη δημιουργηθεί τζίρος στην αγορά αυτές τις ημέρες.
Το να γίνει μαζική κατανάλωση δεν βοηθά το στόχο.
- Τι αγοράζουμε: Το θέμα είναι να μην αγοράσουμε τίποτα.
Αν ωστόσο προκύψουν ανάγκες, «επιτρέπεται» μόνο το γάλα των παιδιών και τα φάρμακα.
Που καλό είναι και αυτά αν μπορούμε να τα δανειστούμε ή να τα έχουμε προμηθευτεί από πριν, (όχι μια μέρα πριν).
Επίσης, αν πραγματικά χρειαστεί να γίνουν άλλου είδους αγορές, στο χέρι και στη συνείδηση του καθένα μας είναι το ποιες θα κρίνει ότι είναι άκρως απαραίτητες.
Προτιμήστε τα μικρομάγαζα της γειτονιάς σας.
- Εννοείται ότι δεν πληρώνουμε κανένα λογαριασμό αυτές τις ημέρες.
Για 5 εργάσιμες δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Στην ανάγκη ας πληρωθεί κάτι επείγον από πριν και πάλι όχι μια μέρα πριν.
Κανένας μας δεν θα πάθει τίποτα αν δεν καταναλώσει για λίγες μέρες.
Δεν θα πεινάσουμε, δεν θα κινδυνέψουμε, και το κυριότερο δεν θα παρανομήσουμε πουθενά.
Δεν θα έχουν από πού να μας διώξουν.
Δεν θα παραμελήσουμε καμία από τις υποχρεώσεις μας στη δουλειά ή στην οικογένεια μας.
Και σίγουρα κανένα μαγαζί δεν θα κλείσει λόγω της αποχής.
Ναι, ίσως κάποιοι ζοριστούν αλλά και εκείνοι είναι καταναλωτές και θα ακολουθήσουν με τον ίδιο τρόπο.
Θα τους πολεμήσουμε αναίμακτα, ειρηνικά και εύκολα με το πιο δυνατό όπλο.Η μοναδική δικαιολογία να μην το κάνουμε είναι το να μην συμφωνήσουμε ότι θα έχει αποτέλεσμα.
Δεν θέλουμε να αναλώσουμε τη σκέψη μας στο γιατί «δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί όλο αυτό» αλλά στο πώς μπορούμε να το κάνουμε να δουλέψει.
Να πιάσουμε θέση και να δούμε τα αποτελέσματα.
Να δούμε τι θα μεταδίδουν «οι φίλοι μας» τα ΜΜΕ.
Για αυτό καλούμε όλους τους Έλληνες να συμμετάσχουν στο 7ήμερο Αποχής από Συναλλαγές!
Ούτε 1 ευρώ να μην βγει από το πορτοφόλι μας από τις 20 έως και τις 26 Οκτώβρη.
***********************************************************
ΥΓ (και
για να επιστρέψουμε στον κ. Γιώργο, ακολουθούν επισημάνσεις της
Φρηκιπαίδειας, για το μέγεθος του Ανδρός, τις οποίες δεν συμμερίζομαι.
Γιατί; Είναι επιεικώς μετριοπαθείς.)
-Το ατομικό ρεκόρ του στις συνεχόμενες λέξεις (2) ακόμη δεν έχει ξεπεραστεί από όσους τον γνωρίζουν.
-Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει καταφέρει:
Να κάνει ποδήλατο χωρίς βοηθητικές ρόδες για 3 νανοδευτερόλεπτα.
Να πέσει από ποδήλατο με βοηθητικές ρόδες.
Να κάνει κανό, χωρίς να πέσει από το ποδήλατο.
Να κάνει 9 συντακτικά λάθη σε μια πρόταση 8 λέξεων.
Να συνδυάσει το υποκείμενο με το ρήμα σε δευτερεύουσα πρόταση.
Να κλίνει άκλιτα μέρη του λόγου.
Να κατατρομάξει τη Δεξιά και το κεφάλαιο.
Να γίνει Πρωθυπουργός της Ελλάδας, άσχετα που δεν ξέρει τι είναι αυτό: Τόσο το "Πρωθυπουργός", όσο και το "Ελλάδα".
Να κάνει ποδήλατο χωρίς βοηθητικές ρόδες για 3 νανοδευτερόλεπτα.
Να πέσει από ποδήλατο με βοηθητικές ρόδες.
Να κάνει κανό, χωρίς να πέσει από το ποδήλατο.
Να κάνει 9 συντακτικά λάθη σε μια πρόταση 8 λέξεων.
Να συνδυάσει το υποκείμενο με το ρήμα σε δευτερεύουσα πρόταση.
Να κλίνει άκλιτα μέρη του λόγου.
Να κατατρομάξει τη Δεξιά και το κεφάλαιο.
Να γίνει Πρωθυπουργός της Ελλάδας, άσχετα που δεν ξέρει τι είναι αυτό: Τόσο το "Πρωθυπουργός", όσο και το "Ελλάδα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου