Δε μου λέτε - δε μου λέτε, το 'χασίσι' πουλιέται στα... Blogs;

Έλα Μίλτο να φουμάρεις που 'σαι από το πρωί χαρμάνης...

Είναι κάτι νύχτες που το παιγνιδιάρικο αεράκι που φυσά στο Προφήτη Ηλία στο Χαλάνδρι, κρατάει ξάγρυπνο τον παλιό μου φίλο Πέτρο Ευθυμίου.

Και τότε ο Πέτρος  με την αγωνία να τον κυριεύει σαν πύρινη φλόγα στην Ηλεία,  τηλεφωνεί στο σπίτι του Κώστα Λαλιώτη στον Λυκαβηττό:

-Πέσ’ μου ρε Κώστα, τι κάναμε λάθος; Τι πήγε στραβά και φτάσαμε ως εδώ;

Όπως είναι φυσικό όταν ξεκινάει  μια τέτοια κουβέντα ανάμεσα στους δύο  άνδρες δεν τελειώνει παρά μόνο ξημερώματα, όταν ο Πέτρος  ακούσει τη συγκάτοικό του Βάσω Παπανδρέου να κάνει γαργάρες στο μπάνιο της.

Παρόμοιες συνομιλίες  έχουν γίνει της μόδας τελευταία ανάμεσα στους ιστορικούς Πασόκους.

Πολύ συχνά ο Πέτρος Ευθυμίου κάνει την ίδια ερώτηση στον άλλο παλιόφιλο, τον Πέτρο Κωστόπουλο, για να πάρει μια απάντηση που τον ξενερώνει και τον  αποσυντονίζει σε μια κρίσιμη στιγμή της σταδιοδρομίας του μια και είναι και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ:

-Tι ψάχνεις  ρε μαλάκα, αφού μαζί τα φάγαμε…

Τουλάχιστο ο Λαλιώτης με τον Ευθυμίου προβληματίζονται για το μέλλον του σοσιαλισμού όπως τότε στα φοιτητικά τους  χρόνια που ήθελαν ν αλλάξουν την Ελλάδα σε αντίθεση με τον Μιλτιάδη Παπαιωάννου.

Ο  σημερινός υπουργός  Δικαιοσύνης- από την οποία «διαφεύγουν»  ο Χρήστος Καραβέλας, ο  Μιχάλης  Χριστοφοράκος  (παρέα με τον Γιουνγκ),  ο Μάκης Ψωμιάδης, η Αντωνία Ηλία,  οι μιζαδόροι των  Εξοπλιστικών, τα ρεμάλια που τα άρπαξαν από την Μίζενς, από τα Ομόλογα, το Βατοπέδι, το Χρηματιστήριο,  οι δολοφόνοι του Τσαλικίδη και πολλών άλλων, οι πρωταγωνιστές των Υποκλοπών που κάποτε καταδίωκε με ζήλο, τα καθάρματα που φάγαν τα λεφτά που είχαν μαζευτεί για τους πυρόπληκτους της Ηλείας, μισή ντουζίνα  τραπεζίτες που έπρεπε να είναι στη στενή-όταν καπνίζει ο Λουλάς-άλλοι τόσοι εκδότες-έμποροι όπλων, μαύρου χρήματος, «κερδοφόρου» πανικού μέσα από πρωτοσέλιδα κι ένας στρατός από συναδέλφους του πολιτικούς που τα κονομήσανε από τη πολιτική και τις διαπλοκές της, (γαμώ το 2004, το 5, το, 6, το 7 και πάει λέγοντας),-ο Μιλτιάδης λοιπόν κυνηγάει τους διαχειριστές των blogs!

Κι αυτό γιατί του τον επέβαλαν κάποιοι τελειωμένοι μηντιάρχες οι οποίοι δεν προλαβαίνουν να πάνε στo W.C.

Εάν συνεχίσει έτσι το μόνο που θα καταφέρει είναι να γίνει γραφικός, πράγμα επικίνδυνο για την ηλικία του.

Το να κυνηγάς το κάθε φρικιό του διαδικτύου είναι τόσο εύκολο όσο το να θέλει ένας μεθυσμένος  κερατάς να συλλάβει το ανεμογκάστρι.

 Όσους νόμους και να κάνει ο Μιλτιάδης –υπουργός μια κυβέρνησης που έχει φάει τα ψωμιά της-το μόνο που θα κατορθώσει είναι να υπονομεύσει την δική του πολιτική ιστορία.

Καλά θα ήταν να το σκεφθεί δυο και τρεις φορές και να ζητήσει και τη συμβουλή  κάποιων πιο ψαγμένων στο θέμα.

Και για να χαλαρώσουμε λιγάκι τώρα που αποποινικοποίησε, και καλά έκανε το χασίς , του αφιερώνουμε τους παρακάτω στίχους, για να στανιάρει>

Δε μου λέτε δε μου λέτε
η νταμίρα πού πουλιέται;
Αχ, στους απάνω μαχαλάδες
το πουλούν οι ντερβισάδες.

Τη νταμίρα τη νταμίρα
μου την έμαθε μια χήρα.
Αχ, μ' έκανε και αλανιάρη
χασικλή και κουρελιάρη.

Γύρω γύρω ντερβισάδες
και στη μέση οι λουλάδες.
Αχ, έλα Μίλτο να φουμάρεις
που 'σαι απ' το πρωί χαρμάνης.

Τον Χάρο τον αντάμωσαν
πεντ-έξι χασικλήδες
να τον ρωτήσουν πώς περνούν
στον Άδη οι μερακλήδες

Πες μας βρε χάρε να χαρείς
το μαύρο σου σκοτάδι
έχουν χασίσι, έχουν λουλά
οι βλάμηδες στον Άδη

Πες μας αν έχουν μπαγλαμά
μπουζούκια και γλεντάνε
Έχουν τεκέδες, έχουν τσαρδί
που παν’ και την τραβάνε

Πες μας αν έχουν γκόμενες
μανίτσες και γουστάρουν
Τον ναργιλέ να κάνουνε
ντουζένι να φουμάρουν

Πες μας βρε Χάρε να χαρείς
τι κάνουνε τ’ αλάνια
Βρίσκουν νταμίρα, έχουν λουλά
για κάθουνται χαρμάνια

Πάρε δυο δράμια Προυσαλιό
και πέντε μυρωδάτο
και δώσε να φουμάρουνε
τ’ αδέλφια μας κει κάτω

Κι όσοι μαχαιρώθηκανε
και πήγανε στον Άδη
για πες μας γιατρευτήκανε
ή λιώσαν στο σκοτάδι

Κι όσοι από καρασεβντά
τρελάθηκαν και πάνε
Πες μας τους πέρασε ο νταλγκάς
γι’ ακόμα αγαπάνε

Πες μας τι κάνουν οι φτωχοί
πρεζάκηδες κι εκείνοι
Πάρε να δώσεις και σ’ αυτούς
λιγάκι κοκαΐνη

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Κουρδιστό Πορτοκάλι