Μετά τη συρρίκνωση του ΟΣΕ, το επόμενο βήμα…
Στο απόσπασμα τώρα τα δημόσια νοσοκομεία και ο ΟΣΕ. Κυβέρνηση και «τρόικα» επεξεργάζονται σχέδια «εξυγίανσης» των δύο αυτών φορέων, κραδαίνοντας ως μοχλό πίεσης την ανάγκη εξασφάλισης της τρίτης δόσης του δανείου, την οποία θα συνδέσουν ευθέως με την επιτυχία ή όχι του νέου εγχειρήματός τους.
Μαζικές και δυναμικές προβλέπονται οι αντιδράσεις του συνόλου του προσωπικού και στα δημόσια νοσοκομεία και στον ΟΣΕ, και η αναμέτρηση ενδεχομένως κρίνει και την ίδια την πορεία του Μνημονίου της ντροπής και της υποταγής.
Νοσοκομειακές μονάδες θα κλείσουν, μικρά νοσοκομεία θα ενσωματωθούν σε ...
μεγαλύτερα, νοσοκομεία δευτεροβάθμιας φροντίδας θα μετατραπούν σε πρωτοβάθμια (π.χ. Κέντρα Υγείας) εφόσον απευθύνονται σε λίγο πληθυσμό, ενώ δεν αποκλείεται ακόμη και η μεταφορά μεγάλων δημόσιων νοσοκομείων εκτός κέντρου. Η δημιουργία ολιγάριθμων περιφερειακών νοσοκομείων θα παρασύρει σε κλείσιμο άλλα γειτονικά, ακόμη κι αν αυτά εξυπηρετούν χιλιάδες πολίτες.
Η «συμπύκνωση» ή το κλείσιμο νοσοκομειακών μονάδων ευλόγως θα οδηγήσει σε υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο που οι ασφαλισμένοι εγκαταλείπουν την ιδιωτική περίθαλψη για λόγους οικονομικούς και στρέφονται μαζικά προς τα δημόσια νοσοκομεία.
Και επειδή ο «ανασχεδιασμός» της δημόσιας Υγείας γίνεται και πάλι για λόγους εισπρακτικούς, είναι προφανείς οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν και στο προσωπικό (επιστημονικό, νοσηλευτικό, διοικητικό, βοηθητικό κ.λπ.), που προφανώς δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια.
Σε δευτερογενές πολιτικό επίπεδο, πάντως, ο ανασχεδιασμός στον τομέα της Υγείας συνδέεται και με τον επικείμενο ανασχηματισμό, καθώς συζητείται ευρέως η μετακίνηση της υπουργού Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, πριν τεθεί σε εφαρμογή η «αναδιάρθρωση» που κυβέρνηση και «τρόικα» επιδιώκουν με κάθε θυσία, καθώς ο στόχος της μείωσης ή συγκράτησης των δαπανών μοιάζει ανέφικτος.
Στα ηγετικά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ θεωρείται βέβαιη η μετακίνηση της υπουργού (η υφυπουργός Φώφη Γεννηματά έτσι κι αλλιώς οδεύει προς την τοπική αυτοδιοίκηση), όμως δεν αποκλείεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου να ορίσει ισχυρό παράγοντα δίπλα στην κ. Ξενογιαννακοπούλου ως αναπληρωτή υπουργό, για να αποφευχθεί η απομάκρυνσή της.
Σε περίπτωση όμως που η κ. Ξενογιαννακοπούλου αντικατασταθεί, επικρατέστερος να αναλάβει την προώθηση και επιβολή των νέων σχεδίων θεωρείται ο νυν υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος, που τόσο η «τρόικα» ως υπερκυβέρνηση όσο και το στενό επιτελείο του κ. Παπανδρέου βαθμολογούν με «Άριστα», αφού κατάφερε να κατεδαφίσει εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ακόμη και τον θεσμό της διαιτησίας, χωρίς κανέναν δισταγμό ή αντίσταση.
Για τον ΟΣΕ οι εξελίξεις θεωρούνται περίπου δεδομένες: Δρομολόγια θα καταργηθούν ως ασύμφορα, ενώ οι απολύσεις εργαζομένων είναι προ των πυλών, όσο κι αν διαψεύδει ο αρμόδιος υπουργός Δημήτρης Ρέππας μια τέτοια πιθανότητα. Το νέο πακέτο σκληρών μέτρων φαντάζει αναπόφευκτο, παρά τη συνολική αντίθεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και του ελληνικού λαού.
Η συνταγή της «τρόικας» που η κυβέρνηση εκτελεί με τόση προθυμία, βυθίζει τη χώρα στην ύφεση, φαίνεται όμως ότι για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ο δρόμος που επέλεξε είναι χωρίς επιστροφή, γι’ αυτό και όλα τα πολιτικά ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, ακόμη και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.
Η υποκατανάλωση, τα λουκέτα, η ανεργία και ο πληθωρισμός είναι το πιο επικίνδυνο και εκρηκτικό κοκτέιλ για την κοινωνική συνοχή και ομαλότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγαλοστελέχη κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ που μέχρι σήμερα στήριζαν τη στρατηγική επιλογή του ΔΝΤ, αρχίζουν τώρα να παίρνουν αποστάσεις σε κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι π.χ. το άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων.
Τα ρήγματα είναι πολλά και συνεχώς βαθαίνουν, οπότε το επόμενο διάστημα, με αφετηρία τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, εκτός από κοινωνικές συγκρούσεις κυοφορεί και πολιτικές εξελίξεις.
Παρόν
Στο απόσπασμα τώρα τα δημόσια νοσοκομεία και ο ΟΣΕ. Κυβέρνηση και «τρόικα» επεξεργάζονται σχέδια «εξυγίανσης» των δύο αυτών φορέων, κραδαίνοντας ως μοχλό πίεσης την ανάγκη εξασφάλισης της τρίτης δόσης του δανείου, την οποία θα συνδέσουν ευθέως με την επιτυχία ή όχι του νέου εγχειρήματός τους.
Μαζικές και δυναμικές προβλέπονται οι αντιδράσεις του συνόλου του προσωπικού και στα δημόσια νοσοκομεία και στον ΟΣΕ, και η αναμέτρηση ενδεχομένως κρίνει και την ίδια την πορεία του Μνημονίου της ντροπής και της υποταγής.
Νοσοκομειακές μονάδες θα κλείσουν, μικρά νοσοκομεία θα ενσωματωθούν σε ...
μεγαλύτερα, νοσοκομεία δευτεροβάθμιας φροντίδας θα μετατραπούν σε πρωτοβάθμια (π.χ. Κέντρα Υγείας) εφόσον απευθύνονται σε λίγο πληθυσμό, ενώ δεν αποκλείεται ακόμη και η μεταφορά μεγάλων δημόσιων νοσοκομείων εκτός κέντρου. Η δημιουργία ολιγάριθμων περιφερειακών νοσοκομείων θα παρασύρει σε κλείσιμο άλλα γειτονικά, ακόμη κι αν αυτά εξυπηρετούν χιλιάδες πολίτες.
Η «συμπύκνωση» ή το κλείσιμο νοσοκομειακών μονάδων ευλόγως θα οδηγήσει σε υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο που οι ασφαλισμένοι εγκαταλείπουν την ιδιωτική περίθαλψη για λόγους οικονομικούς και στρέφονται μαζικά προς τα δημόσια νοσοκομεία.
Και επειδή ο «ανασχεδιασμός» της δημόσιας Υγείας γίνεται και πάλι για λόγους εισπρακτικούς, είναι προφανείς οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν και στο προσωπικό (επιστημονικό, νοσηλευτικό, διοικητικό, βοηθητικό κ.λπ.), που προφανώς δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια.
Σε δευτερογενές πολιτικό επίπεδο, πάντως, ο ανασχεδιασμός στον τομέα της Υγείας συνδέεται και με τον επικείμενο ανασχηματισμό, καθώς συζητείται ευρέως η μετακίνηση της υπουργού Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, πριν τεθεί σε εφαρμογή η «αναδιάρθρωση» που κυβέρνηση και «τρόικα» επιδιώκουν με κάθε θυσία, καθώς ο στόχος της μείωσης ή συγκράτησης των δαπανών μοιάζει ανέφικτος.
Στα ηγετικά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ θεωρείται βέβαιη η μετακίνηση της υπουργού (η υφυπουργός Φώφη Γεννηματά έτσι κι αλλιώς οδεύει προς την τοπική αυτοδιοίκηση), όμως δεν αποκλείεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου να ορίσει ισχυρό παράγοντα δίπλα στην κ. Ξενογιαννακοπούλου ως αναπληρωτή υπουργό, για να αποφευχθεί η απομάκρυνσή της.
Σε περίπτωση όμως που η κ. Ξενογιαννακοπούλου αντικατασταθεί, επικρατέστερος να αναλάβει την προώθηση και επιβολή των νέων σχεδίων θεωρείται ο νυν υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος, που τόσο η «τρόικα» ως υπερκυβέρνηση όσο και το στενό επιτελείο του κ. Παπανδρέου βαθμολογούν με «Άριστα», αφού κατάφερε να κατεδαφίσει εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ακόμη και τον θεσμό της διαιτησίας, χωρίς κανέναν δισταγμό ή αντίσταση.
Για τον ΟΣΕ οι εξελίξεις θεωρούνται περίπου δεδομένες: Δρομολόγια θα καταργηθούν ως ασύμφορα, ενώ οι απολύσεις εργαζομένων είναι προ των πυλών, όσο κι αν διαψεύδει ο αρμόδιος υπουργός Δημήτρης Ρέππας μια τέτοια πιθανότητα. Το νέο πακέτο σκληρών μέτρων φαντάζει αναπόφευκτο, παρά τη συνολική αντίθεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και του ελληνικού λαού.
Η συνταγή της «τρόικας» που η κυβέρνηση εκτελεί με τόση προθυμία, βυθίζει τη χώρα στην ύφεση, φαίνεται όμως ότι για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ο δρόμος που επέλεξε είναι χωρίς επιστροφή, γι’ αυτό και όλα τα πολιτικά ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, ακόμη και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.
Η υποκατανάλωση, τα λουκέτα, η ανεργία και ο πληθωρισμός είναι το πιο επικίνδυνο και εκρηκτικό κοκτέιλ για την κοινωνική συνοχή και ομαλότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγαλοστελέχη κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ που μέχρι σήμερα στήριζαν τη στρατηγική επιλογή του ΔΝΤ, αρχίζουν τώρα να παίρνουν αποστάσεις σε κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι π.χ. το άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων.
Τα ρήγματα είναι πολλά και συνεχώς βαθαίνουν, οπότε το επόμενο διάστημα, με αφετηρία τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, εκτός από κοινωνικές συγκρούσεις κυοφορεί και πολιτικές εξελίξεις.
Παρόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου