Ίσως, όπως υποστηρίζει η Κομισιόν, η Ελλάδα όντως να αποτελεί «μια κατηγορία από μόνη της» στην ευρωζώνη, σε ότι αφορά στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της.
Οι περίφημες διαθρωτικές αλλαγές και το άνοιγμα των αγορών, εξάλλου, ουδέποτε έγιναν πραγματικότητα για τη χώρα μας, στην οποία εξακολουθεί να δεσπόζει ως «παντοκράτωρ» το κράτος.
Όμως, για το κρίσιμο ζήτημα της ανταγωνιστικότητας, η φιλτάτη Κομισιόν ουδέποτε μας εξήγησε τους λόγους για τους οποίους οι ελληνικές –ιδιωτικές- επιχειρήσεις, πρέπει να δανείζονται ακριβότερα από τις αντίστοιχες γερμανικές, γαλλικές ή λοιπές της Ευρωζώνης. Γιατί πρέπει το μόρφωμα που λέγεται σήμερα «Οικονομική και Νομισματική Ένωση» να είναι τόσο ατελές και το ευρώ να έχει άλλη τιμή στο τραπεζικό γκισέ της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας ή της Γερμανίας;
Γιατί πρέπει τόσο βάναυσα να ταλαιπωρεί και τον ιδιωτικό τομέα ο...
ελληνικός δημοσιονομικός ξεπεσμός, όταν το νόμισμα με το οποίο δανείζεσαι είναι το ίδιο με του ανταγωνιστή σου;
Όταν δανείζεσαι για να επενδύσεις στη βιομηχανία, τις υπηρεσίες ή αλλού, όπως πράττουν οι επιχειρηματίες και το κόστος δανεισμού σου στην Ελλάδα είναι το διπλάσιο από ότι στην Γερμανία, τότε είσαι από την αφετηρία «καμένος».
Τότε η περίφημη ανταγωνιστικότητά σου φεύγει κατευθείαν από το «παράθυρο» και δεν χρειάζεται καμία Κομισιόν για να σου εξηγήσει πώς και γιατί έγινε αυτό.
Θα θέσετε ίσως το εύλογο ερώτημα, μα γιατί οι έλληνες επιχειρηματίες δεν δανείζονται από τις τράπεζες της Φραγκφούρτης ή του Μιλάνου ή του Παρισιού; Απαγορεύεται;
Ασφαλώς όχι, αλλά στην πράξη, έτσι που είναι στημένο το «μαγαζί» που λέγεται Ευρωζώνη, εξακολουθεί να εμπεριέχει παραμέτρους όπως ο «κίνδυνος χώρας» και στην πράξη αποθαρρύνει τα κατά τόπους πιστωτικά ιδρύματα από την παροχή χορηγικών προϊόντων σε άλλες χώρες, πλην αυτής που εδρεύουν.
Θα πείτε ίσως, ότι το ίδιο δεν συμβαίνει με τις επενδυτικές τους δραστηριότητες, τις οποίες απλόχερα προσφέρουν σε οποιαδήποτε χώρα της ευρωζώνης και εάν εδρεύουν, αλλά για την απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα σας παραπέμψω στις ίδιες τις τράπεζες…
Το γεγονός, όπως και να το εξετάσει κανείς, παραμένει ένα. Η Ελλάδα δεν έχει ως νόμισμά της το Ευρώ. Και εάν νομίζει ότι το έχει, αυτό συμβαίνει μόνον κατ’ επίφαση. Ονομαστικά και μόνον.
Στην πραγματικότητα το νόμισμά μας ίσως φέρει το ίδιο όνομα με εκείνο της Ευρωζώνης, αλλά στην πραγματικότητα είναι μόνον διασυνδεδεμένο με αυτό (pegged currency).
Για την ακρίβεια, φέρει μόνον τα αρνητικά στοιχεία αυτής της διασύνδεσης, αφού εάν ήταν, όχι μόνον στην πράξη αλλά και στο όνομα διασυνδεδεμένο, τότε θα μπορούσαμε να το υποτιμήσουμε και να λήξει η παρούσα κρίση.
Ούτε όμως αυτό μπορούμε να κάνουμε…
Τώρα, σε ότι αφορά στις διαβόητες διαθρωτικές αλλαγές, ναι αυτές έπρεπε να είχαν γίνει χθες. Αλλά αυτό είναι κάτι που από πολλού χρόνου γνωρίζουμε….
του Ν.Γ.Δρόσου
ngd@euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου