Μια απίστευτη πρωτοβουλία

Του Γιώργου Λακόπουλου 

Σημειώστε αυτά τα ονόματα. 

Γιάννης Δριβελέγκας, Μάρκος Μπόλαρης, Θάνος Μωραΐτης, Σωκράτης Ξυνίδης, Μανώλης Όθωνας, Γιώργος Πεταλωτής και Φίλιππος Σαχινίδης. 

Είναι όλοι υφυπουργοί -ένας κι ένας. 

Για μερικούς δεν ξέρουμε καν τι ακριβώς κάνουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Η οποία τους φορτώθηκε από την κυβέρνηση Παπανδρέου, όπου επίσης δεν ξέραμε τι ακριβώς έκαναν. 

Οι εν λόγω εφτά θα μείνουν στα πολιτικά χρονικά, όχι για τη δουλειά τους, άλλα για την ιδέα τους να ζητήσουν από κοινού κάτι απίστευτο: να παραμείνει η σημερινή κυβέρνηση  μέχρι το τέλος της τρέχουσας τετραετίας! 

Ή δεν παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις, ή  δεν έχουν ιδέα για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, ή κάποιος τους επιστράτευσε σε αυτή την ομαδική... πρωτοβουλία. Η οποία δεν έχει καμιά δημοκρατική βάση, ούτε καν ως θεωρητική άποψη δεν μπορεί να σταθεί. Μόνο ως τέχνασμα μπορεί να αξιολογηθεί οπότε δείχνει και τι εξυπηρετεί.
Κατ’ αρχήν οι εν λόγω αστέρες του δημόσιου βίου είναι μέλη της κυβέρνησης Παπαδήμου. Και είναι τουλάχιστον άκομψο αυτό που κάνουν. Δικαίωμά τους  προφανώς. Αλλά πάντως καθόλου συμβατό με την ενδοκυβερνητική τάξη- έως και προβοκατόρικό απέναντι στον πρωθυπουργό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί! Διότι η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι κυβέρνηση ειδικού σκοπού, όπως έχουν συνομολογήσει τα κόμματα που τη στηρίζουν. Και  περιορισμένου χρόνου που συνδυάζεται με την εκπλήρωση του σκοπού. Ο όποιος δεν μπορεί να τραβάει σε βάθος χρόνου. Γιατί τότε θα έχει αποτύχει.
Με άλλα λόγια η νέα δανειακή σύμβαση και η ανταλλαγή ομολόγων, που απομένει ως έργο της ή θα κλείσουν ως την άνοιξη, ή δεν θα κλείσουν ποτέ. Στην πρώτη περίπτωση ο σκοπός της κυβέρνησης θα επιτευχτεί και θα κλείσει τον κύκλο της  οπότε αποχωρεί. 

Στη δεύτερη θα έχει αποδειχθεί ένα ακόμη αποτυχημένο πείραμα. 

Πού κολλάει το ενδεχόμενο να μένει ως το φθινόπωρο του  2013; 

Με ποια έννοια οι εφτά υφυπουργοί ζητούν να παραβιαστεί μια συμφωνία κορυφής που έγινε ενώπιον του Πρόεδρου  της Δημοκρατίας και υπό την πίεση μιας συγκεκριμένης αναγκαιότητας;  

Την οποία άλλωστε δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση της οποίας ήταν μέλη. 

Ρώτησαν τον πρωθυπουργό του οποίου είναι υφιστάμενοι αν θέλει να μείνει περισσότερο; Και γιατί δίνουν το δικαίωμα να φανεί ότι το επιδιώκει; 

Κυρίως αυτή η πρόταση είναι επικίνδυνη γιατί παραβιάζει στοιχειώδεις κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού. Επί τις ουσίας όχι επί των τύπων. Η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι νόμιμη κυβέρνηση. Άλλα από δημοκρατική άποψη για πόσο νομίζουν ότι μπορεί να κυβερνά τη χώρα κάποιος που δεν εξελέγη  από το εκλογικό σώμα; Οι ψηφοφόροι το 2009 ψήφισαν τον Γ. Παπανδρέου για πρωθυπουργό. Ανεξάρτητα από τις επιδόσεις του πώς γίνεται να κυβερνήσει για τη μισή θητεία του ένας άλλος; Τον όποιο ασφαλώς στηρίζει η παρούσα Βουλή, επίσης νόμιμη, αλλά σε προφανή δυσαρμονία με το δημόσιο αίσθημα. Αν αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι εφτά, δεν έχουν παρά να κάνουν μια βόλτα τους δρόμους. Χωρίς συνοδεία.
Συνιστά λοιπόν αντιδημοκρατική μεθόδευση να ζητάς εκ των υστέρων να αλλάξουν κανόνες που συμφωνήθηκαν σε συγκεκριμένη στιγμή για συγκεκριμένο λόγο και για συγκεκριμένη διάρκεια. 

Η κυβέρνηση Παπαδήμου  συγκροτήθηκε - περάν την ανάγκη να απομακρυνθεί ένας πρωθυπουργός που κρέμασε τη χώρα στα τσιγκέλια της Ευρώπης με τις φαεινές ιδέες του- για να μην γίνουν εκλογές εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Όχι για να μη γίνουν καθόλου και να εξαντλήσει την τετραετία. Παραβλέποντας προκλητικά το αίτημα για  άμεσες εκλογές που διατυπώνεται από πολλές πλευρές εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον. 

Έκτος αν οι εφτά με την πρωτοβουλία τους αυτό ακριβώς θέλουν να αποφύγουν: την κρίση της λαϊκής ετυμηγορίας. 

Σε κάθε περίπτωση ή είναι αδαείς, ή φοβούνται, ή εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία.