Είμαστε όλοι Έλληνες...

Η είδηση περί ύπαρξης φιλελληνικού ρεύματος στη γαλλική Νάντη, όπως ήταν φυσικό, δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. 

Στην Ελλάδα τα δύο τελευταία χρόνια νιώθουμε παρίες της Ευρώπης, ενώ παράλληλα δεχτήκαμε με μεγάλη προθυμία να γίνουμε το εξιλαστήριο θύμα προς τέρψη των χρηματαγορών.
Σε αυτό το σκηνικό της απόλυτης εγχώριας μιζέριας το αίτημα μιας χούφτας Γάλλων προς την ελληνική πρεσβεία για τη χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητας μας προσέδωσε κάτι από τη χαμένη μας αυτοπεποίθηση...

Τα ελληνικά ΜΜΕ αναπαρήγαγαν την είδηση, ενώ εντυπωσιακός ήταν και ο αντίκτυπός της στους χώρους κοινωνικής δικτύωσης. Στο facebook και το twitter το μήνυμα υποστήριξης από τη Νάντη μεταδόθηκε αστραπιαία, μεταξύ κυρίως της ελληνικής κοινότητας χρηστών.
Όλα άρχισαν στις αρχές Νοεμβρίου από τη Νάντη, μία πόλη 800.000 κατοίκων στα δυτικά της Γαλλίας, όταν η Ένωση Πολιτών Neuf (Nantes Est Une Fête! - «H Νάντη είναι μια γιορτή») δημοσίευσε ένα μανιφέστο στο οποίο, εκτός από τις γνωστές θέσεις των Αγανακτισμένων περί της οικονομικής δικτατορίας του 1% επί του 99% κ.λπ., αποτυπωνόταν η διάθεση θεμελίωσης ενός σύγχρονου κινήματος συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό, ο οποίος «θυσιάζεται από την Ευρώπη στον βωμό της κερδοσκοπίας για την ικανοποίηση του οικονομικού φασισμού των χρηματαγορών».
Το κείμενο συνοδευόταν από μία αίτηση που απευθυνόταν προς τον Έλληνα πρεσβευτή για χορήγηση ελληνικής υπηκοότητας, η απόκτηση και η άσκηση της οποίας θα χρησίμευε, όπως αναγράφεται στο προτεινόμενο συνοδευτικό κείμενο, «για την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας δημοκρατίας και ισότητας 25 αιώνες μετά τον Σόλωνα, τον Κλεισθένη και τον Περικλή».

Ηθικό χρέος
Πέρα από την ουτοπική ιδεολογική διάσταση του μηνύματος, η οποία ίσως αποτρέψει τους «ρεαλιστές» από το να υπογράψουν το εν λόγω κείμενο, το σημαντικό είναι, όπως υπογραμμίζει ο σύμβουλος Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι Ευθύμης Αραβαντινός, η ανάδειξη του ηθικού χρέους της Ευρώπης προς την Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστικό πως στο κείμενο δεν γίνονται μόνο οι κλασικές αναφορές στον «σπόρο της άμεσης δημοκρατίας» που έδωσε η Ελλάδα στην Ευρώπη πριν από 2.500 χρόνια, αλλά μνημονεύεται και η σπουδαία αντιστασιακή πράξη κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο - η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου τη νύχτα της 24ης Νοεμβρίου 1942.
Μέχρι στιγμής στην ελληνική πρεσβεία έχουν φτάσει 300 αιτήματα για χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητας. Σταγόνα στον ωκεανό, θα σκεφτεί κάποιος, δεδομένου ότι ο πληθυσμός της Γαλλίας ξεπερνά τα 65 εκατομμύρια. Όμως η κάλυψη του θέματος από τα ελληνικά ΜΜΕ προσέλκυσε το ενδιαφέρον της μεγάλης καθημερινής περιφερειακής εφημερίδας «Ouest France», που κυκλοφορεί στη Δυτική Γαλλία και το Παρίσι, η οποία έκανε ρεπορτάζ σχετικά με το κίνημα αλληλεγγύης στη Νάντη προς τον ελληνικό λαό.
Το δημοσίευμα, από τον δημοσιογράφο Marc le Duc, δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 4ης Ιανουαρίου και έφερε τον τίτλο: «Είμαστε όλοι Έλληνες, λένε στη Νάντη». «Η ιδέα γεννήθηκε τον Νοέμβριο. Ως υπερχρεωμένη, η Ελλάδα έγινε δακτυλοδεικτούμενη. Έπρεπε να της επιβληθεί μία άνευ προηγουμένου λιτότητα» αναφέρει ο δημοσιογράφος.
«Δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε μ ία τέτοια ταπείνωση του ελληνικού λαού που κατηγορείται για όλα τα δεινά και κρίνεται συλλογικά ως ένοχος» αναφέρει ο Λικ Ντουγιάρ, δάσκαλος από τη Νάντη, ο οποίος υπενθυμίζει ότι η δημοκρατία οφείλεται στην Ελλάδα.
«Μια ομάδα “ταραξιών” των ιδεών και της πολιτιστικής Ένωσης Πολιτών Neuf λάνσαρε ένα κείμενο, μαζί με ένα τυποποιημένο έγγραφο αίτημα που αποστέλλεται στην ελληνική πρεσβεία. Οι υπογράφοντες ζητούν διπλή υπηκοότητα» σχολιάζει το δημοσίευμα, που εστιάζει στον μεγάλο αριθμό των επισκεπτών του σχετικού ιστολογίου.

«36.000 επισκέπτες»!
Ο Marc le Duc αναφέρει στο άρθρο του στην «Ouest France»: «Η έκκληση υπάρχει εδώ και έναν μήνα.

Ο Λικ Ντουγιάρ αναφέρει ότι μεταξύ των 36.000 επισκεπτών του ιστολογίου Je suis Grec aussi υπάρχουν υπογράφοντες από την Ολλανδία, τις Φιλιππίνες, την Αλγερία, την Ουρουγουάη. ‘‘Με δάκρυα στα μάτια σας απευθύνω αυτό το μικρό σημείωμα φιλίας’’ έγραψε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο. “Όλα αυτά αυξήθηκαν, όταν το περασμένο Σαββατοκύριακο ο ελληνικός Τύπος αναπαρήγαγε το θέμα” συνεχίζει ο Λικ Ντουγιάρ, ο οποίος δέχτηκε κλήσεις από εφημερίδες και κανάλια, μεταξύ των οποίων και η μεγάλης κυκλοφορίας καθημερινή εφημερίδα ‘Τα Νέα’’». Στο πλαίσιο του ρεπορτάζ η εφημερίδα απευθύνθηκε και στον σύμβουλο Τύπου της ελληνικής πρεσβείας Ευθύμη Αραβαντινό, ο οποίος επιβεβαίωσε την απήχηση της έκκλησης της Νάντης στη χώρα μας. Ενδιαφέρον έδειξαν εννέα ελληνικά ΜΜΕ, τα οποία επικοινώνησαν μαζί του. «Σε μια τέτοια περίοδο κρίσης οι Έλληνες, για τους οποίους τα συναισθήματα είναι σημαντικά, έχουν ανάγκη από ενδείξεις αλληλεγγύης» αναφέρει ο Ε. Αραβαντινός στην «Ouest France ».

Συμβολική κίνηση
Ο σύμβουλος Τύπου έστειλε ευχαριστήριο μήνυμα στη Νάντη. Για τη διπλή υπηκοότητα παρέπεμψε στα διπλωματικά προξενεία, σημειώνει η εφημερίδα προσθέτοντας ότι «η απόκτησή της άλλωστε απαιτεί να έχει ζήσει κάποιος στην Ελλάδα».
«“Μικρή σημασία έχει αυτό. Είναι μια συμβολική κίνηση” παραδέχεται ο Ντουγιάρ, “όπως οι διαδηλωτές το 1968 δήλωναν ότι ήταν Γερμανοί Εβραίοι σε αλληλεγγύη στον Κον Μπεντίτ...”» καταλήγει το δημοσίευμα.
Η κάλυψη του θέματος από την «Ouest France», όπως ήταν φυσικό, ανατροφοδότησε το φιλελληνικό κίνημα της Νάντης, ωθώντας περισσότερους Γάλλους να αποστείλουν αίτημα χορήγησης της ελληνικής υπηκοότητας.
Κανείς δεν θα υποστήριζε πως είναι εύκολο ή πιθανό η εν λόγω κίνηση να καταφέρει να αποκτήσει μαζική δυναμική, η οποία θα ασκούσε πολιτική πίεση για την ανακούφιση της Ελλάδας. Ωστόσο δεν θα πρέπει να βιαστούμε να υποβιβάσουμε τη σημασία της στη διαμόρφωση της γαλλικής κοινής γνώμης, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που η κρίση έχει εξαπλωθεί στον πυρήνα της ευρωζώνης, με τη Γαλλία να είναι ζήτημα χρόνου πλέον πότε θα χάσει το πολυπόθητο τριπλό Α των οίκων αξιολόγησης.
Επειδή παρατηρείται αναδίπλωση της γαλλικής κοινής γνώμης - όπως μας πληροφορεί ο Ε. Αραβαντινός - με την πλειονότητα των Γάλλων να υιοθετεί σταδιακά αρνητική στάση σχετικά με την παροχή του δεύτερου πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα, εν αντιθέσει με το πρώτο πακέτο βοήθειας - την παροχή του οποίου υποστήριζε ένθερμα -, η έστω και διακριτική υπενθύμιση της ελληνικής συνεισφοράς στον ευρωπαϊκό πολιτισμό μόνο θετική μπορεί να είναι για τη χώρα μας.
Άλλωστε, από τη στιγμή που οι κυβερνώντες αμελούν να μιλήσουν για τα αυτονόητα, οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε αυτούς τους Γάλλους που εκτιμούν την Ελλάδα και τους Έλληνες περισσότερο και από εμάς τους ίδιους.

http://topontiki.gr/