Θέλετε "κούρεμα" και νέα πίστωση;
Δώστε ενέχυρα που θα μας εξασφαλίζουν...
Αυτό λένε ούτε λίγο ούτε πολύ οι ιδιώτες κάτοχοι ελληνικών ομολόγων που πιέζουν για σκληρά ανταλλάγματα, ενυπόθηκες εγγυήσεις με ελληνικά κρατικά ακίνητα, αλλά και
μεταφορά του ελληνικού δημοσίου χρέους στο βρετανικό δίκαιο, για να
μπορούν να προσφύγουν σε ξένα δικαστήρια και να εκτελέσουν κατασχέσεις,
εάν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα!!
Την "κερκόπορτα" για τέτοιου είδους ανταλλάγματα άνοιξε προ τριμήνου η Φιλανδία η οποία, παρά τις σφοδρές επικρίσεις που... δέχτηκε από τους επικεφαλής του Γιούρογκρουπ και της Κομισιόν, απαίτησε και πέτυχε ειδική συμφωνία εγγυήσεων με τη χώρα μας, προκειμένου να συναινέσει στην νέα οικονομική βοήθεια.
Αυτό άνοιξε την όρεξη στις ξένες τράπεζες οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν ζητήσει προκειμένου να μετάσχουν «εθελοντικά» στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI) που θα μειώσει το ελληνικό χρέος, να λάβουν και αυτές τουλάχιστον τις ίδιες εξασφαλίσεις, με εκείνες που έχουν πάρει …κυβερνήσεις της ευρωζώνης.
Τις ραγδαίες αυτές εξελίξεις, ουσιαστικά, αποκάλυψε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της κυβερνήσης, κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος που παραδέχτηκε μιλώντας στη Βουλή ότι τα νέα ομόλογα που θα εκδώσει η χώρα για να αντικαταστήσουν αυτά που λήγουν και θα μείνουν απλήρωτα, ενδεχομένως να συνοδεύονται και από εμπράγματες εξασφαλίσεις (collateral) υπέρ των πιστωτών.
Όλα λοιπόν έχουν πέσει στο τραπέζι στο εν εξελίξει «παζάρι»: Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο Ευάγγελος Βενιζέλος μιλώντας στα μέλη του εθνικού κοινοβουλίου: «πέρα από το ονομαστικό βάρος του χρέους, είναι το μέσο επιτόκιο εξυπηρέτησης που λαμβάνει υπόψη όλες τις επιμέρους διευθετήσεις τις χρηματοοικονομικής μηχανικής. Δηλαδή: κουπόνια, επιτόκια δανεισμού, τι γίνεται με το EFSF, εάν θα υπάρχουν εγγυήσεις με τη μορφή κολάτεραλ ή όχι (...) Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι αυτή είναι μία άσκηση πολύπλοκη - δύσκολη και θα πρέπει να δοθεί μία θετική απάντηση και θα πρέπει αυτή την απάντηση, να την δώσουμε όλοι μαζί».
Δεσμεύσεις άλλωστε ανάλογου τύπου ήδη έχει αναλάβει η χώρα μας: Ως γνωστόν, από τον Μάιο του 2010, η αρχική δανειακή σύμβαση για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ παρείχε εμπράγματες εξασφαλίσεις στις κυβερνήσεις που δάνεισαν την Ελλάδα, συντάχθηκε με βάση το αγγλικό δίκαιο, και επιτρέπει στις κυβερνήσεις να κατασχέσουν δημόσια περιουσία της χώρας, με απόφαση ξένων δικαστηρίων.
Γιατί λοιπόν ζητάνε εμπράγματες εξασφαλίσεις και "βρετανικό δίκαιο" οι πιστωτές; Για να μην μπορεί να τους σταματήσει κάποιο ελληνικό δικαστήριο ή για να μην αλλάξουν οι ελληνικοί νόμοι από το ελληνικό κοινοβούλιο, που θα μπορούσαν να κρίνουν ως ακατάσχετο και ανεκχώρητο το δικαίωμα του δημοσίου στην ακίνητη περιουσία του.
Την "κερκόπορτα" για τέτοιου είδους ανταλλάγματα άνοιξε προ τριμήνου η Φιλανδία η οποία, παρά τις σφοδρές επικρίσεις που... δέχτηκε από τους επικεφαλής του Γιούρογκρουπ και της Κομισιόν, απαίτησε και πέτυχε ειδική συμφωνία εγγυήσεων με τη χώρα μας, προκειμένου να συναινέσει στην νέα οικονομική βοήθεια.
Αυτό άνοιξε την όρεξη στις ξένες τράπεζες οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν ζητήσει προκειμένου να μετάσχουν «εθελοντικά» στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI) που θα μειώσει το ελληνικό χρέος, να λάβουν και αυτές τουλάχιστον τις ίδιες εξασφαλίσεις, με εκείνες που έχουν πάρει …κυβερνήσεις της ευρωζώνης.
Τις ραγδαίες αυτές εξελίξεις, ουσιαστικά, αποκάλυψε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της κυβερνήσης, κύριος Ευάγγελος Βενιζέλος που παραδέχτηκε μιλώντας στη Βουλή ότι τα νέα ομόλογα που θα εκδώσει η χώρα για να αντικαταστήσουν αυτά που λήγουν και θα μείνουν απλήρωτα, ενδεχομένως να συνοδεύονται και από εμπράγματες εξασφαλίσεις (collateral) υπέρ των πιστωτών.
Όλα λοιπόν έχουν πέσει στο τραπέζι στο εν εξελίξει «παζάρι»: Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο Ευάγγελος Βενιζέλος μιλώντας στα μέλη του εθνικού κοινοβουλίου: «πέρα από το ονομαστικό βάρος του χρέους, είναι το μέσο επιτόκιο εξυπηρέτησης που λαμβάνει υπόψη όλες τις επιμέρους διευθετήσεις τις χρηματοοικονομικής μηχανικής. Δηλαδή: κουπόνια, επιτόκια δανεισμού, τι γίνεται με το EFSF, εάν θα υπάρχουν εγγυήσεις με τη μορφή κολάτεραλ ή όχι (...) Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι αυτή είναι μία άσκηση πολύπλοκη - δύσκολη και θα πρέπει να δοθεί μία θετική απάντηση και θα πρέπει αυτή την απάντηση, να την δώσουμε όλοι μαζί».
Δεσμεύσεις άλλωστε ανάλογου τύπου ήδη έχει αναλάβει η χώρα μας: Ως γνωστόν, από τον Μάιο του 2010, η αρχική δανειακή σύμβαση για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ παρείχε εμπράγματες εξασφαλίσεις στις κυβερνήσεις που δάνεισαν την Ελλάδα, συντάχθηκε με βάση το αγγλικό δίκαιο, και επιτρέπει στις κυβερνήσεις να κατασχέσουν δημόσια περιουσία της χώρας, με απόφαση ξένων δικαστηρίων.
Γιατί λοιπόν ζητάνε εμπράγματες εξασφαλίσεις και "βρετανικό δίκαιο" οι πιστωτές; Για να μην μπορεί να τους σταματήσει κάποιο ελληνικό δικαστήριο ή για να μην αλλάξουν οι ελληνικοί νόμοι από το ελληνικό κοινοβούλιο, που θα μπορούσαν να κρίνουν ως ακατάσχετο και ανεκχώρητο το δικαίωμα του δημοσίου στην ακίνητη περιουσία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου