Από
«συνιδρυτής», στη… ζωή του «άλλου».
Προφανώς και η παραπάνω πολιτική
διαδρομή του Κώστα Σημίτη, δείχνει ότι ο πρώην πρωθυπουργός «περπάτησε»
χιλιόμετρα ψυχισμού,
για να καταφέρει να βρει τις απαραίτητες ισορροπίες
με το ΠΑΣΟΚ,
να ηγηθεί του Κινήματος και να διατηρήσει επί οκτώ χρόνια
το… δικαίωμα υπογραφής για λογαριασμό μιας ολόκληρης χώρας.
Την έννοια του «συνιδρυτή» την επικαλέστηκε ο ίδιος απέναντι στον
Ανδρέα Παπανδρέου, για να αντικρούσει το επιχείρημα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ
περί των κληρονομικών δικαιωμάτων του...
Όσο για τη «ζωή του άλλου», ο
Κώστας Σημίτης υπήρξε συνειδητά το αντίπαλο δέος για μια μάλλον
προχωρημένα λαϊκιστική προσέγγιση, η οποία συντρόφευσε το «όλον ΠΑΣΟΚ»,
στο σύνολο της πολιτικής διαδρομής του.
Σήμερα, με τον Κώστα Σημίτη να έχει επανέλθει στο προσκήνιο της
πολιτικής επικαιρότητας, λόγω και της επαναδραστηριοποίησης διαχρονικών
συνεργατών του, όπως του εν ενεργεία Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, έχει
πρόσθετη αξία να ανατρέξει κανείς στο παρελθόν.
Για να διαπιστώσει πως
έβλεπε ο κομιστής του μηνύματος του «εκσυγχρονισμού» στον χώρο της
Κεντροαριστεράς, το ΠΑΣΟΚ. Τον πολιτικό φορέα που, σύμφωνα με τους
άσπονδους φίλους του, απλώς… τον φιλοξενούσε.
Τον Ιούνιο του 2001, μιλώντας στον Σταύρο Θεοδωράκη και την εκπομπή
«Πρωταγωνιστές» της ΝΕΤ, ο Κώστας Σημίτης, που είχε ήδη αρχίσει να
διαπιστώνει σοβαρές ρωγμές στο ηγετικό imperium του ίδιου αλλά και του
ΠΑΣΟΚ, περιέγραψε το πώς έβλεπε ο ίδιος το Κίνημα του οποίου ήταν
Πρόεδρος. Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αφήγηση.
«Το ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ έχει κάποιες ευαισθησίες, και πρέπει να του
μιλάς με έναν τρόπο ο οποίος ανταποκρίνεται στο πρίσμα που έχει».
Ακόμη
λοιπόν και εκείνος που δεν αποποιήθηκε ποτέ της ιδιότητας του καθηγητή,
έβλεπε βαθιά μέσα στο ΠΑΣΟΚ, μια κοινωνία με ευαισθησίες και
ιδιαιτερότητες.
Τις οποίες, από την πλευρά του, προσπάθησε να μην ενοχλήσει
υπερβολικά.
Ποιος θα το φανταζόταν, ότι ο πολιτικός που θα ξερίζωνε τις
ευαισθησίες αυτές από το κοινωνικό dna του ΠΑΣΟΚ, θα ήταν ο γιος και
πολιτικός επίγονος του ιδρυτή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου