Μετά από δυό χρόνια νεοφιλελεύθερου ακτιβισμού, που απαιτούσε
σφιχτοδεμένη γραβάτα σε σινιέ κουστούμι, ο Παπανδρέου θυμήθηκε τα
επικοινωνιακά αξεσουάρ των ηρωϊκών του χρόνων: σηκωμένα μανίκια και
γροθιά
(που κρύβει τα καλολιμαρισμένα του νύχια).
Πρέπει λοιπόν το έργο
που ζήσαμε σαν τραγωδία να το ξαναζήσουμε σώνει και καλά και σαν
κωμωδία;
Δεν γίνεται τέλος πάντων αυτό το έργο να κατέβει οριστικά και
αμετάκλητα από τη σκηνή;
Αφού δεν πουλάει εισιτήρια τέλος πάντων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου