Ο αδιαπραγμάτευτος δωσιλογισμός του ΠΑΣΟΚ

«Το ΠΑΣΟΚ καλείται και πάλι να βγάλει τη χώρα από την επιτήρηση και την εξάρτηση. Και θα τα καταφέρουμε. 

Σήμερα θα κάνουμε το επόμενο βήμα για την πρόοδο της χώρας.

Η υπόσχεση της αλλαγής θα γίνει πράξη ξανά».

Αυτά τα τραγικά και προκλητικά προς τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό δήλωσε χθες  ο πρωθυπουργός του Μνημονίου Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ των Ιμίων.

Χρόνια μας πολλά, λοιπόν. ...

Ένα πολιτισμένο έθνος που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκό και σύγχρονο, οφείλει να κάνει την αυτοκριτική του και να συμβιώνει με τα τερατώδη λάθη του παρελθόντος του.  

Η 3^η Σεπτέμβρη (sic) αποτελεί τη γενέθλια ημέρα του πραξικοπήματος που ακόμα κατατρώει τις σάρκες της Ελλάδας.  

Οφείλουμε όλοι λοιπόν να αναρωτηθούμε σε ποιο βαθμό ο καθένας μας ευθύνεται για τις τραγικές συνέπειες.  Είτε επειδή κάποτε τους ψηφίσαμε (ξέρω πολλούς που το κάνανε την εποχή του Σημίτη επί φιλελεύθερης στροφής ΠΑΣΟΚ), είτε επειδή κάποτε πλησιάσαμε έναν βουλευτή για μια υποθεσούλα, είτε επειδή κάποτε λαδώσαμε έναν εφοριακό ή έναν πολεοδόμο, είτε επειδή απλά δεν αντιδράσαμε ως οφείλαμε απέναντι στους φασίστες.

3^η Σεπτέμβρη (και όχι Σεπτεμβρίου στη γλώσσα ΠΑΣΟΚ) και όλα δείχνουν να είναι στη θέση τους:

-    Η ξύλινη γλώσσα των πράσινων βουλευτών (αλλά και μερικών της ΝΔ που τόσο θέλουν να τους μοιάσουν)

-      Οι μίζες (πάντα ατιμώρητα βλ. Siemens)

-    Τα ΜΑΤ (πάντα πρόθυμα να υπερασπιστούν την κρατική ανομία)

-      To πράσινο παρακράτος (πάντοτε υποστηριζόμενο από τα ΜΑΤ)

-    Οι συνδικαλιστές (μόνιμα σε κρίση ταυτότητας όσο αδυνατούν να απομυζούν περισσότερο)

-      Το ανύπαρκτο σύστημα υγείας (μόνιμη πηγή σπατάλης και διεκπεραίωσης ρουσφετιών)

-       Το χάρβαλο της Παιδείας (κάποτε είχανε και βιβλία)

-        Το έλλειμμα (που ακόμα και εν μέσω διεθνούς ελέγχου συνεχίζει ως φάρσα να διαιωνίζεται)

-       Το χρέος (η αέναη πηγή δύναμης του ΠΑΣΟΚ)

Σήμερα ο κ. Πρωθυπουργός, εγγονός του Γ. Παπανδρέου και γιός του Α. Παπανδρέου, θα συγκεντρώσει το Όλον ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια αφενός καταγραφής των πεπραγμένων και αφετέρου αναπροσδιορισμού του πολιτικού του στίγματος, καθώς κάθε ομοιότητα της ασκούμενης σήμερα πολιτικής με τη διακήρυξη της 3^ης Σεπτέμβρη (sic) προκαλεί από μειδιάματα έως πονοκέφαλο.

Αντί ευχών, θα παραθέσουμε μόνο λίγες βασικές θέσεις οι οποίες βοήθησαν το ΠΑΣΟΚ να αναλάβει την εξουσία, να γαντζωθεί σε αυτήν και να παραλύσει τον παραγωγικό ιστό της Ελλάδας, άγνωστο για πόσο:

ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ.  Ωραίο αντιευρωπαϊκό σύνθημα που ξεσήκωνε ρίγη εθνικισμού στα παλλόμενα πλήθη με τις πράσινες σημαίες.  Στην πορεία τελικά η ΕΟΚ απεδείχθη μια ανεξάντλητη πηγή δανεισμού, ικανή να θρέφει τα πράσινα παιδιά στους αιώνες.

ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ. Η απέχθεια του Έλληνα απέναντι στις αμερικανικές αλχημείες στο Κυπριακό, βρήκε τον τέλειο εκφραστή.  Στην πορεία τελικά το ΝΑΤΟ απεδείχθη too big to fail και οι αντιαμερικανικές κορώνες μεταλλάχθηκαν σε σκοτεινές επαφές με την Αμερικανική πρεσβεία, έως το ζενίθ της υπερήφανης εξωτερικής  – ΠΑΣΟΚ – πολιτικής, το δημόσιο ευχαριστώ Σημίτη στους Αμερικανούς, από το βήμα της βουλής.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.  Ένα κορυφαίο ψυχολογικό σύνθημα που χτυπούσε κάτω από τη μέση την καταρρέουσα δεξιά παράταξη, υπονοώντας την σχέση της με τους Αμερικανούς αλλά κυριότερα την εμμονή της για την ένταξη στην ΕΟΚ.  

Τελικά οι Πασόκοι απεδείχθησαν λιγότερο σκληροτράχηλοι στην πράξη, καθώς σε κάθε εθνική δυσκολία (ΙΜΙΑ, δανεισμός) κατέφευγαν χωρίς δεύτερη κουβέντα σε έναν αδιαπραγμάτευτο δωσιλογισμό, με αποκορύφωμα την υπογραφή και ψήφιση του Μνημονίου.

Κακοφωνίξ

Antinews