Τώρα και πάνω από ένα χρόνο, οι Γερμανοί έχουν περίπου πει τι λύσεις προτείνουν και τι πρέπει να γίνει για να λυθεί το ελληνικό πρόβλημα.
Η καγκελάριος Μέρκελ επίσης έχει πει τι πρέπει να γίνει. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν έχει γίνει κατανοητό στην Ελλάδα.
Η Μέρκελ βασικά μας λέει ότι στη βίαιη προσαρμογή που κάνει η Ελλάδα, θα πρέπει να συμμετέχουν και οι ιδιώτες.
Με άλλα λόγια, αυτοί που έχουν αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα.
Αυτό σημαίνει ότι, αυτοί που έχουν αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα, θα πρέπει να διαγράψουν ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου τους που λογαριάζουν ότι κανουν να πάρουν από την Ελλάδα. Και για όσους ακόμα δεν το κατάλαβαν, αυτό ισοδυναμεί με το ότι... θέλουν να μας χαρίσουν λεφτά.
Ο πρώην πρόεδρος της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας Καρλ Ότο Πολ το είπε ξεκάθαρα http://www.spiegel.de/international/germany/0,1518,695245,00.html στο περιοδικό der Spiegel το Μάιο.
“Pöhl: ... which that country has even less chance of paying back. Without a "haircut," a partial debt waiver, it cannot and will not ever happen. So why not immediately? That would have been one alternative. The European Union should have declared half a year ago -- or even earlier -- that Greek debt needed restructuring.”
Επίσης είπε τα ίδια http://www.reuters.com/article/idUSTRE63R3PJ20100428 και ο chief economist της Deutsche Bank.
"The main idea is that the private sector creditors contribute a certain amount to the restructuring of the country΄s debt which they could digest. If you cut the Greeks΄ 300 billion euros ($400 billion) of debt by half, Greece could probably go back to the market and borrow. Fifty billion could be taken by the private sector, by banks and insurers, for example."
Τα έχουν πει και πάρα πολλοί άλλοι, Γερμανοί και μη και οικονομολόγοι και παράγοντες της αγοράς, αλλά για κάποιο λόγο, τα ελληνικά μέσα αρνούνται να κατανοήσουν τι σημαίνουν αυτά τα λόγια.
Στην Ελλάδα λοιπόν, το να συμμετάσχουν οι ιδιώτες στη βίαια προσαρμογή της Ελλάδος έχει μεταφραστεί σε: προδοσία, ξεπούλημα, πτώχευση και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί... εκτός από αυτό που είναι.
Και αυτό που εννοούν όσοι μας λένε όλα αυτά που λένε τώρα και πάρα πολύ καιρό είναι ότι, η Ελλάδα δεν θα τα βγάλει πέρα και χρειάζεται να μειωθεί το συνολικό της χρέος προκειμένου το σχέδιο αναδιάρθρωσης της οικονομίας μας να πετύχει. Για κάποιο παράξενο λογο όμως, εμείς δεν το θέλουμε ή δεν το κατανοούμε.
Και ναι μεν έχουν δίκιο πάρα πολλοί που λένε ότι αν γίνει σήμερα ένα κούρεμα, ίσως πάρουν τα μυαλά μας αέρα και ξεχάσουμε τα περί του μνημονίου, αλλά κούρεμα δεν συνεπάγεται ότι θα ξεφορτωθούμε το μνημόνιο ή ότι θα μπορούμε να το ρίξουμε πάλι στα ελλείμματα.
Επίσης κούρεμα δεν σημαίνει (ούτε κατά προσέγγιση) έξοδος από το ευρώ και προπάντων κατάσχεση καταθέσεων όπως έχει ακουστεί από πάρα πολλούς.
Διότι ακόμα και αν γίνει ένα κούρεμα σήμερα, τίποτα δεν αλλάζει όσον αφορά το μνημόνιο και το τι έχουμε υπογράψει. Η βίαια προσαρμογή πρέπει να συνεχιστεί. Το μονο που μας κάνει ένα κούρεμα σήμερα είναι ότι θα ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό μας γρηγορότερα, διότι, πληρώνοντας λιγότερους τόκους θα το κάνει πιο εύκολο. Επίσης, είναι από δύσκολο έως αδύνατον να τα βγάλουμε πέρα μακροπρόθεσμα με ένα βάρος 160% χρέος πάνω από το κεφάλι μας.
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση είναι το πόσο εχθρικά έχουν περάσει στον ελληνικό τύπο οι δηλώσεις Μέρκελ. Ακόμα περισσότερη εντύπωση μου κανουν το πώς έχουν αντιδράσει οι πολιτικές ηγεσίες σε αυτές τις δηλώσεις, αντί να έχουν αγκαλιάσει τη στάση της Μέρκελ.
Και το ερώτημα είναι το εξής. Όταν κάποιος δεν μπορεί να κατανοήσει αυτά τα απλά πράγματα που λέει η Μέρκελ, θα μπορέσει να οδηγήσει αυτή τη χώρα έξω από την κρίση;
Προσωπικά δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στη σημερινή κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση ότι ξέρουν τι κάνουν και ξέρουν που πάμε. Αμφιβάλω αν έχουν κάποιο σχέδιο πέραν από το να συντηρήσουν μια κατάσταση καθημερινότητας, αυτοσχεδιάζοντας για την επόμενη μέρα.
Διότι όταν δεν μπορείς να κατανοήσεις ορισμένες απλές φράσεις του τύπου, θέλουμε να σας χαρίσουμε λεφτά, αμφιβάλω να ξέρουν πώς να περάσουν νόμους και θεσμούς τέτοιους που να πυροδοτήσουν έστω και ολίγων ανάπτυξη σε αυτή τη χώρα.
Του Γιώργου Καισάριου
giorgos.kaisarios@capital.gr 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου