Τι ακριβώς συνέβη στις εκλογές;
Γιατί τα προγνωστικά έπεσαν τόσο έξω;
Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Σήμερα θα δούμε το αριθμητικό μέρος.
Τέσσερις παρατηρήσεις λοιπόν:
Η Νέα Δημοκρατία ανάμεσα στο 2007 και το 2009 έχασε 723 χιλιάδες ψήφους! (Ανάμεσα στο θρίαμβό της, το 2004 και τη συντριβή της το 2009 έχασε 1.005.000 ψήφους).
Που πήγαν αυτές οι ψήφοι;
Η ΝΔ λοιπόν έχασε προχθές το 9,83% της συνολικής της δύναμης (ψήφων) του 2007
– Απ’ αυτά τα περισσότερα τα έχασε προς την αποχή, δηλαδή 4,4% ή 323 χιλιάδες.
– Η επόμενη απώλεια ήταν προς το ΠΑΣΟΚ, 3,26% ή δηλαδή 240 χιλιάδες ψήφων.
– Η επόμενη απώλεια ήταν προς το ΛΑΟΣ, 1,58% ή 116 χιλιάδες ψήφων
– Τέλος έχασε και προς τα πολύ μικρά κόμματα (Οικολόγους κλπ.), δηλαδή 0,6% ή 44 χιλιάδες. (τα ανωτέρω ποσοστά είναι επί του συνόλου των ψηφισάντων το 2007 – τα νούμερα είναι στρογγυλεμένα σε χιλιάδες).
Με άλλα λόγια, η ΝΔ είχε το 45% των απωλειών της προς την αποχή, το 33% προς το ΠΑΣΟΚ το 16% προς το ΛΑΟΣ και το 6% προς τα πολύ μικρά κόμματα (τα ποσοστά είναι στρογγυλεμένα).
Αν λάβουμε υπ’ όψιν και τις απώλειες της αποχής από το 2004 ως το 2007 που κι αυτές προέρχονται κυρίως από τη ΝΔ, από το 1 εκατομμύριο ψήφους που έχασε μέσα σε πεντέμισι χρόνια, γύρω στις μισές είναι προς την αποχή και γύρω στο 20% προς το ΛΑΟΣ.
Ή για να το πούμε αλλιώς, το 61% των απωλειών της ΝΔ από το 2007 και το 70% από το 2004 δεν πάνε σε άλλη «παράταξη», δεν πορεύονται προς τα Αριστερά, αλλά πάνε προς την αποχή κυρίως (και προς το ΛΑΟΣ δευτερευόντως).
Το MEGA τη Δευτέρα το βράδυ, με απίθανες αλχημείες προσπαθεί να αποδείξει ότι οι μεγαλύτερες απώλειες της ΝΔ είναι… προς τα αριστερά της – κυρίως προς το ΠΑΣΟΚ!.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της ανοησίας, αξίζει να σημειώσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ κατήγαγε «θριαμβευτική νίκη» το 2009 κερδίζοντας ουσιαστικά τον ίδιο αριθμό των ψήφων που απέσπασε το 2004, όταν είχε υποστεί «ιστορική ήττα»!
Πράγματι φέτος το ΠΑΣΟΚ έβγαλε μόλις 15 χιλιάδες ψήφους παραπάνω από το 2004! Έκτοτε η ΝΔ έχασε 1 εκατομμύριο ψήφους, και οι «αλχημιστές» του MEGA επιμένουν ότι οι απώλειες της ΝΔ είναι κυρίως… προς τα «αριστερά»!
Η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ για μια ακόμα φορά κέρδισε με χαμηλό αριθμό ψήφων, λόγω κατάρρευσης της ΝΔ και μείωσης του συνολικού αριθμού των ψηφισάντων, πράγμα που προκάλεσε «στατιστική προσαύξηση» στα ποσοστά όλων των κομμάτων.
Για παράδειγμα με τις ίδιες σχεδόν ψήφους, το ΠΑΣΟΚ έβγαλε 40,55% το 2005 και 43,93% προχθές!
Σε προχθεσινό δημοσίευμα είχαμε επιστήσει την προσοχή σε αυτό το φαινόμενο της στατιστικής προσαύξησης λόγω αποχής.
Μόνο που δεν προβλέψαμε ότι θα ήταν τόσο μεγάλη και θα προερχόταν σχεδόν αποκλειστικά από τη ΝΔ.
Όπως δεν το είχε προβλέψει κανείς.
Όλοι έβλεπαν τη χαμηλή συσπείρωση της ΝΔ.
Όλοι έβλεπαν ότι οι μετακινήσεις προς το ΠΑΣΟΚ είναι σχετικά περιορισμένες.
Όλοι ανέμεναν ότι κάποιο ποσοστό αυτών των αναποφάσιστων οργισμένων Νεοδημοκρατών ψηφοφόρων του 2007 θα πήγαιναν στη ΝΔ ή στην αποχή.
Ουδείς πρόβλεψε ότι θα πήγαιναν σε τόσο συντριπτικό ποσοστό σε αποχή.
Η καμπάνια της ΝΔ απέτρεψε να πάνε μαζικά στο ΠΑΣΟΚ ή στο ΛΑΟΣ.
– Συνήθως ο δικομματισμός λειτουργεί κυρίως με μετακίνηση μεταξύ των μεγάλων κομμάτων.
– Τώρα πλέον το σύστημα λειτούργησε με «ώθηση» μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων του ενός από τα δύο κόμματα σε αποχή. Και το πρώτο κόμμα βγαίνει με στασιμότητα των ψήφων του και προσαύξηση των ποσοστών του λόγω αύξησης της αποχής του αντίπαλού κόμματος…
Κι αυτό είναι κακό για το πολιτικό σύστημα – είναι ένδειξη νοσηρότητάς του. Όταν για να γίνει εναλλαγή στην εξουσία πρέπει ένα τόσο σημαντικό μέρος των εκλογικού σώματος να σπρώχνεται προς τα έξω.
Κι είναι ένδειξη αδυναμίας για τη Δημοκρατία και το αντιπροσωπευτικό σύστημα συνολικά.
Το πιο ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι μεγάλο μέρος των δυνάμεων της Νέας Δημοκρατίας δεν μετακινούνται στο «αντίπαλο» μέρος του φάσματος. Πηγαίνουν (προσωρινά;) στο ΛΑΟΣ ή – κυρίως – πηγαίνουν στο σπίτι τους.
Και περιμένουν…
Ένα κόμμα, ένα πρόγραμμα κι ένα ηγέτη να τους εκφράσει…
Γιατί ως τώρα η ΝΔ του Κώστα Καραμανλή και του…Γιάννη Λούλη, κυνηγούσαν τον «μεσαίο χώρο» και θεωρούσαν τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους τους «δεδομένους».
Τώρα οι «δεδομένοι» τους εκδικήθηκαν.
Δεν έφυγαν. Δεν πήγαν απέναντι. Αλλά αρνήθηκαν να συμπεριφέρονται ως δεδομένοι!
Διάολε, μια μεγάλη παράταξη οφείλει να εκπροσωπεί πρώτα τον εαυτό της κι ύστερα να αναζητεί «συμμάχους» και «ερείσματα» έξω απ’ αυτήν και δίπλα σ’ αυτών….
Αν προκειμένου να βρει (ευκαιριακούς) «συμμάχους» και (φευγαλέα) «ερείσματα» υπό-εκπροσωπεί τον εαυτό της και ξεπουλά την ψυχή της, τότε διαλύεται…
Οι «δεδομένοι» δεν είναι πια δεδομένοι.
Θ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου