Το ελληνικό κράτος μοιάζει με ένα μανάβικο 50 τετραγωνικών (θα μπορούσε να είναι μπακάλικο, φούρνος ή βουλκανιζατέρ...) που πουλάει σάπιες ντομάτες προς 8 ευρώ το κιλό όταν στη λαϊκή παραδίπλα πωλούνται προς 2 ευρώ το κιλό.
Έχει 50 υπαλλήλους και 30 πελάτες και υποχρεώνει τους τελευταίους να αγοράζουν τις ντομάτες υποχρεωτικά, για να έχουν μισθό οι 50 υπάλληλοι να αγοράζουν ντομάτες για να κάνει τζίρο το μανάβικο...
Όποιος έχει επισκεφτεί νοσοκομείο τελευταία χωρίς...
σεντόνια φάρμακα και υποχρεωτικό φακελάκι, μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει η φράση σάπιες ντομάτες προς 8 ευρώ το κιλό.
Όποιος έχει σπουδάσει παιδί στην Ελλάδα της δωρεάν παιδείας με υποχρεωτικό το κόστος της παραπαιδείας, καταλαβαίνει τι θα πει υποχρεωτική αγορά πανάκριβων σάπιων ντοματών.
Δωρεάν υγεία και παιδεία με τους όρους του μανάβικου σημαίνει πως κάποιοι υπάλληλοι κρύβουν τις καλύτερες ντομάτες και τις πουλάνε κάτω από το τραπέζι σε όποιον εκτός από τα 8 ευρώ το κιλό τους δίνει και έξτρα ευρώ που πάνε στην τσέπη του και όχι στο ταμείο του μαγαζιού.
Το γεγονός πως όποτε γίνονται εκλογές στη γειτονιά που υπάρχει το ελληνικό μανάβικο οι 50 υπάλληλοι είναι περισσότεροι από τους 30 πελάτες διασφαλίζει πολιτικά τη συνέχιση της λειτουργίας του μανάβικου.
Το γεγονός πως η γειτονιά που βρίσκεται το μανάβικο ανήκει στην Ευρωζώνη που έχει χαμηλά επιτόκια και της ΕΕ που προσφέρει επιδοτήσεις στις φτωχότερες συνοικίες για να υπάρξει σύγκλιση, διατήρησε αυτή τη στρεβλή και οικονομικά ανάρμοστη σχέση περισσότερο απ’ όσο η πραγματικότητα θα επέτρεπε υπό φυσιολογικές συνθήκες.
Το 2010 το μανάβικο χρεοκόπησε αλλά αντί να απολύσει τους μισούς υπαλλήλους και να τους βοηθήσει να βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα μείωσε τους μισθούς οριζόντια.
Το αποτέλεσμα ήταν οι υπάλληλοι του μανάβικου να εξεγερθούν εναντίον της λιτότητας (λες και υπάρχει τρόπος να ξοδεύεις περισσότερα από όσα εισπράττεις αν κανένας δεν σε δανείζει). Αποτέλεσμα ήταν επίσης από τους 30 πελάτες του μανάβικου οι 10 να χάσουν τη δουλειά τους, οπότε η πελατεία και τα έσοδα του μανάβικού μειώθηκαν.
Πώς απάντησε η διεύθυνση του μανάβικου στα λιγότερα έσοδα; Αύξησε την τιμή που πουλάει τις ντομάτες.
Έτσι, π.χ. την "μαύρη τρύπα" στα ασφαλιστικά ταμεία η κυβέρνηση αποφάσισε να την αντιμετωπίσει με αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και των εργοδοτών.
Αυτό για τους εργοδότες σημαίνει αύξηση του κόστους λειτουργίας και όσοι δούλευαν με οριακά κόστη, οι περισσότεροι την περίοδο της κρίσης, θα αναγκαστούν να κατεβάσουν ρολά για να μην συσσωρεύουν και χρέη και χάσουν και τα σπίτια τους στο τέλος...
Για τους εργαζόμενους η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών σημαίνει μείωση του καθαρού μισθού αλλά και μέσω της ανεργίας παντελής εξάλειψή του.
Η αδυναμία των πελατών του μανάβικου (εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα) να αγοράσουν όσες ντομάτες χρειάζεται για να συντηρηθεί το μανάβικο, θα αναγκάσει τη διεύθυνση να ανεβάζει τις τιμές μέχρι την τελική χρεοκοπία.
Αν είχε επιλέξει τη μείωση του προσωπικού μέσω αξιολόγησης και την κατάργηση του συνοικιακού μονοπωλίου οι μισοί από τους υπαλλήλους δεν θα έχαναν την εργασία τους και οι υπηρεσίες που θα πρόσφεραν λόγω αξιολόγησης θα ήταν καλύτερες.
Αν άνοιγαν το επάγγελμα του μανάβη στον ανταγωνισμό και τα προϊόντα που προσφέρονται θα ήταν καλύτερα και φθηνότερα. Επιπλέον όσοι απολύθηκαν από το μονοπώλιο θα είχαν την ευκαιρία να εργαστούν στους ανταγωνιστές.
Αναφέραμε την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών ενδεικτικά. Προσθέστε και ειδικές εισφορές αλληλεγγύης, αύξηση ΦΠΑ, ειδικούς φόρους στις επιχειρήσεις. Όλα αυτά θα γονατίσουν την οικονομία και το αργότερο σε μερικούς μήνες (αφού περάσει και η τουριστική ανάσα του καλοκαιριού) το ελληνικό μανάβικο της συμφοράς θα καταρρεύσει και θα πλακώσει στα ερείπια τους εντός και τους εκτός...
Ο μόνος τρόπος να τα καταφέρει θα ήταν να το είχε γκρεμίσει ο ιδιοκτήτης μόνος και οργανωμένα να έχτιζε στη θέση του ένα άλλο μικρότερο...
Τώρα είναι ίσως αργά...
Την ιδέα για το σημερινό άρθρο την βρήκα στην παρακάτω πινακίδα που κυκλοφορεί στο φ/β
Κώστας Στούπας
kostas.stoupas@capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου