Ο λαός θέλει, η αριστερά μπορεί;

Του Γιώργου Καισάριου 

Όπως είπαμε, ο λαός ψήφισε με οργή και ψήφισε κατά του μνημονίου. Δεν έχει καμία σημασία αν οι προεκλογικές δεσμεύσεις των κομμάτων που ψήφισε δεν μπορούν να υλοποιηθούν, σημασία έχει ότι αυτό θέλει ο λαός.

Δεν έχει καμία σημασία αν έχει ή δεν έχει λεφτά το κράτος, αν δεν μπορεί να συνεχίσει να κάνει ό,τι έκανε (το κράτος) 40 χρόνια τώρα, αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν λεφτά για συντάξεις (διότι οι της ΔΕΗ θεωρούν κεκτημένο δικαίωμα να παίρνουν τις συντάξεις που παίρνουν) και δεν έχει καμία σημασία αν ο ιδιωτικός τομέας έχει διαλυθεί και δεν παράγει φορολογικά έσοδα.
Οι ψηφοφόροι ψήφισαν και απαιτούν αυτά που ψήφισαν να υλοποιηθούν!
Την αριστερά όμως την ρώτησε κανείς; Ρώτησε κανείς την ελληνική αριστερά αν μπορεί;

Την ρώτησε κανείς με ποιον τρόπο θα αυξηθεί η παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας; Ρώτησε κανείς πως θα υλοποιηθεί περισσότερη διαφάνεια, λιγότερο κράτος, η πυγμή του νόμου, πως θα εκτελεστούν τα μεγάλα οδικά έργα, πως θα μειωθεί το επιχειρηματικό κόστος και πως θα μειωθεί η διαφθορά; Και όσο δεν απαντώνται αυτά τα ερωτήματα, μην περιμένετε να δει άσπρη μέρα αυτή η χώρα.

Διότι, μόνο μέσω της ελεύθερης αγοράς μπορεί να υπάρξει οικονομική ευημερία και αύξηση πλούτου για τους πολίτες αυτής της χώρας. Και όσο αρνούμαστε να το κατανοήσουμε αυτό, τόσο θα συνεχίσουμε να γινόμαστε πιο φτωχοί.

Σύμφωνα με την Κάπα Research, το 78,1% των Ελλήνων πολιτών θέλει να παραμείνουμε στο ευρώ. Η αριστερά μπορεί να το εγγυηθεί αυτό; Γνωρίζουν άραγε οι κύριοι της αριστεράς (και όχι μόνο να τονίσω) ότι η επιθυμία του λαού είναι να παραμείνει στην Ευρώπη;

Και αν το γνωρίζουν, τι κάνουν για αυτό; Διότι όπως η λαϊκή εντολή κάνει λόγο για μια κυβέρνηση συνεργασίας (αντιμημονιακής απόχρωσης) άλλο τόσο η λαϊκή εντολή κάνει λόγο να παραμείνουμε στην Ευρώπη. Το γεγονός ότι όλα τα αριστερά κόμματα βρίσκουν κάθε δικαιολογία να μην συμμετάσχουν σε κυβέρνηση συνεργασίας, είναι άραγε προς την κατεύθυνση να παραμείνουμε στο ευρώ;

Πριν μερικές μέρες σας είπα ότι ούτε ο κ. Τσίπρας, ούτε ο κ. Κουβέλης θέλουν να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση (διαβάστε: "Θέλω να δω τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία"). Η συμμετοχή στην όποια κυβέρνηση σημαίνει ανάληψη ευθυνών. Ευθύνες δεν είναι κάτι που η αριστερά ξέρει να αναλαμβάνει.

Η αριστερά στην Ελλάδα έχει μόνο έναν μοναδικό σκοπό... να καταγγέλλει. Να καταγγέλλει συνωμοσίες που δεν υπάρχουν, μαθηματικά αγοράς που μόνο το δικό της το μυαλό μπορεί να κατανοήσει, να καταγγέλλει το “κεφάλαιο” και να υπόσχεται κρατικούς διορισμούς με το τσουβάλι αν ποτέ γίνει κυβέρνηση.

Η αριστερά δεν μπορεί να κατανοήσει ότι ο κρατικός τομέας εξ ορισμού είναι φθορά και ότι ο πλούτος παράγεται μόνο από τον ιδιωτικό τομέα.

Η αριστερά δεν έχει λύσεις και το ξέρει. Έχει μόνο ένα ξύλινο καταγγελτικό λόγο, που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Σε περίπτωση που πει κάτι το διαφορετικό από αυτό που λέει, θα χάσει τους ψηφοφόρους της. Και για αυτό τον λόγο δεν μπορεί να συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση.

Η αριστερά έχει σήμερα ιστορική ευκαιρία να αναλάβει την κυβέρνηση και να κάνει τις αλλαγές που νομίζει. Έχει την ευκαιρία να αυξήσει τις συντάξεις, τους μισθούς και ό,τι άλλο θέλει η ψυχούλα της. Για ποιο λόγο δεν το κάνει; Διότι ξέρει ότι αυτά που λέει είναι πολιτικός λόγος επιστημονικής φαντασίας.

Ο λαός πράγματι θέλει αυτά που πρεσβεύει η αριστερά, αλλά το πρόβλημα είναι ότι η αριστερά δεν μπορεί να παραδώσει το εμπόρευμα.

Επίσης, ο λαός θέλει ευρώ, αλλά το πρόγραμμα όλων των αριστερών κομμάτων θα μας οδηγήσει σε έξοδο από την Ευρώπη.

Και επειδή τα ξέρει αυτά η αριστερά, δεν θέλει να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, διότι τότε θα απογυμνωθεί και ο λαός θα δει αυτό που πραγματικά είναι.

Μια παράταξη, που δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα παρά καταγγελία χωρίς να έχει λύσεις και χωρίς βέβαια να θέλει να αναλάβει ευθύνη.

Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι και 30% του εκλογικού σώματος να αποσπάσει στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κύριος Τσίπρας δεν θα συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση συνέργειας. Ο κύριος Κουβέλης επίσης θα βρει κάθε δικαιολογία για να κάνει κοπάνα.

Και ελπίζω ότι όταν το δει αυτό ο λαός, θα καταλάβει τι σημαίνει ελληνική αριστερά και τότε θα έχει έρθει το τέλος της μεταπολίτευσης.

Και εγώ θέλω να πάω στο φεγγάρι, αλλά έχω συμβιβαστεί με το γεγονός ότι δεν μπορώ. Ο λαός μπορεί να θέλει όλα αυτά που υπόσχεται η αριστερά, αλλά η αλήθεια είναι ότι όλοι ξέρουμε ότι αυτά δεν μπορούν να υλοποιηθούν.

Η αριστερά θα πρέπει να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα. Βέβαια αν το κάνει αυτό, δεν θα έχει λόγο ύπαρξης.

george.kesarios@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr