ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΘΜΟΣ: Διαπραγματεύεσαι ΜΟΝΟ εάν μπορεί να κερδίσεις κάτι. Αν όχι, τους "γράφεις" και προχωρείς μόνος...

Από την αρχή οι Ευρωπαίοι εταίροι μας (που φέρονται πια περισσότερο ως αδίστακτοι δανειστές) είχαν ξεκαθαρίσει τις προθέσεις τους:
Η «Ελληνική περίπτωση» πρέπει να «αποστειρωθεί» από την υπόλοιπη ευρωζώνη!
Ώστε να μην υπάρξει «μεταδοτικότητα» από δική μας ενδεχόμενη χρεοκοπία, που θα οδηγήσει σε κατάρρευση άλλων χωρών μελών.
Γιατί, αν παρασυρθούν κι άλλες χώρες-μέλη, τότε οι απώλειες του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος θα είναι από πενταπλάσιες ως… υπέρ-δεκαπλάσιες απ’ ότι αν χρεοκοπούσε μόνον η Ελλάδα! Και το ευρώ δεν θα άντεχε…
Όμως, η «καραντίνα» της Ελλάδας δεν δούλεψε. Διότι η Ευρωπαϊκή απόφαση να συμπεριλάβουν τους «ιδιώτες» στη διαχείριση ρίσκου των κρατικών ομολόγων, σήμαινε ότι όλες οι ευάλωτες χώρες μπήκαν στο στόχαστρο των κερδοσκόπων.
Ενώ η ανοιχτή κερδοσκοπία πάνω στα κρατικά ομόλογα τις αποσταθεροποίησε όλες και τις κατέστησε πιο ευάλωτες στη μετάδοση της κρίσης από τη μια στις υπόλοιπες…
Από την μια προσπαθούσαν να βάλουν την Ελλάδα σε «καραντίνα» κι από την άλλη καθιστούσαν «πιο μεταδοτικές» τις συνέπειες ενδεχόμενης κατάρρευσης της Ελλάδας…
Υπάρχει μια ακόμα επιδίωξη. Να πιεστεί η Ελλάδα να δώσει πολύ φθηνά τα σημαντικά περιουσιακή της στοιχεία. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να απειλείται συνέχεια με χρεοκοπία. Και να πιεστεί να πουλήσει προκειμένου να την αποφύγει…
Το πρόβλημα εδώ, ωστόσο, είναι πως αν όλοι ξέρουν πως θα χρεοκοπήσει η χώρα, κανείς δεν βιάζεται να αγοράσει, αφού πιστεύουν πια ότι λίγο αργότερα όλοι μπορούν να αγοράσουν πολύ φθηνότερα.
Κι από την άλλη πλευρά, αν χρεοκοπήσει η χώρα, τότε η ίδια δεν θα βιάζεται πια να πουλήσει, αφού ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ, θα δώσει ξανά στη χώρα τη δυνατότητα να επιλέξει εκείνη το χρόνο και τους τρόπους αξιοποίησης της περιουσίας της. Και εργαλεία πολιτικής (εκδοτικό προνόμιο) και περιθώρια ελιγμών που σήμερα δεν έχει…
Συμπέρασμα πρώτο:

Η Ελλάδα μπορεί να αποφύγει ακόμα τη χρεοκοπία και το ξεπούλημα, αν αλλάξει δραστικά και το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο.

Συμπέρασμα δεύτερο:

οι εταίροι της Ελλάδας, όσο κι αν πιέζουν να συνεχιστεί η σημερινή πολιτική, γνωρίζουν ότι δεν βγαίνει. Κι όσοι δεν το έχουν καταλάβει ακόμα σύντομα θα το καταλάβουν. Οι αριθμοί είναι απογοητευτικοί. Μετά τις νέες περικοπές και τη νέα φορολογία (του Μεσοπρόθεσμου) θα το καταλάβουν και οι υπόλοιποι…
Τα «επενδυτικά σχέδια προείσπραξης του ΕΣΠΑ» πέρσι θα βοηθούσαν πολύ. Τώρα από μόνα τους, ελάχιστα μπορούν να βοηθήσουν πια…

Συμπέρασμα τρίτο:

όλοι αντιλαμβάνονται ότι ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας θα έχει πολλαπλασιαστικές συνέπειες στην Ευρωζώνη. Η χρεοκοπία της Lehman brothers θα είναι «παιδικό πάρτι» σε σχέση με αυτά που θα γίνουν στην από δω πλευρά του Ατλαντικού, αν η Ελλάδα καταρρεύσει και συμπαρασύρει κι άλλους.
Και γι’ αυτό τώρα δεν αφήνουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει!

Συμπέρασμα τέταρτο:

η στιγμή που όλοι θα είναι έτοιμοι για μια επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου – με έμφαση τη μείωση των φορολογικών συντελεστών – είναι κοντά. Αλλά αυτό που χρειάζεται είναι άκαμπτη στάση εκ μέρους μας στη μέχρι σήμερα οικονομική πολιτική.

Συμπέρασμα πέμπτο:

η κυβέρνηση που θα μπορέσει να επαναδιαπραγματευθεί επιτυχώς, πρέπει να δώσει σε όλους το εξής μήνυμα:
"Δεν θέλω τη χρεοκοπία της χώρας μου, αλλά μη με φοβερίζετε συνεχώς με χρεοκοπία.
Γιατί αν είναι να με χρεοκοπήσετε αφού μου τα πάρετε όλα, ή να με χρεοκοπήσετε γιατί δεν σας αφήνω να μου τα πάρετε όλα, εγώ προτιμώ το δεύτερο.

– Αν μας χρεοκοπήσουν, αλλά εμείς μείνουμε κύριοι μιας περιουσίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, πολύ σύντομα (τρία ως πέντε χρόνια) μπορούμε όχι μόνο να σταθούμε όρθιοι ξανά, αλλά να υποκινήσουμε μακροχρόνια ανάπτυξη με πολύ δυναμικούς ρυθμούς.
– Αν αντίθετα μας πάρουν τα πάντα και τελικά μας χρεοκοπήσουν όταν δεν θα μας έχει μείνει τίποτε πια, τότε θα έχουμε χάσει για πάντα και δεν θα μπορέσουμε να σηκωθούμε ποτέ…

Τώρα μας πάνε για χρεοκοπία, αφού μας εξαναγκάσουν προηγουμένως σε γενικό ξεπούλημα.

Εμείς μπορούμε ακόμα να αποφύγουμε και τη χρεοκοπία και το ξεπούλημα!
Πώς;
Αν τους διαμηνύσουμε ότι προτιμάμε να χρεοκοπήσουμε παρά να ξεπουλήσουμε.

Γιατί με άθιχτη την περιουσία μας, η χρεοκοπία θα είναι μόνο μια «προσωρινή περιπέτεια». Αλλά αν «ξεπουλήσουμε», τότε η χρεοκοπία μας θα είναι αναπόφευκτη και η καταστροφή που θα ακολουθήσει καθολικά και παντοτινή.

– Τελικώς, μόνον όποιος δείξει ότι δεν φοβάται τη χρεοκοπία μπορεί αληθινά να την αποφύγει!

– Μόνον όποιος δώσει αυτό το μήνυμα στην Ευρώπη, μπορεί να επαναδιαπραγματευθεί επιτυχώς μαζί της.

– Και μόνον όποιος είναι διατεθειμένος να συγκρουστεί με την ευρωπαϊκή ελίτ, είναι σε θέση να σώσει την ενότητα της Ευρώπης.

Που μια αποτυχημένη ελίτ σήμερα υπονομεύει και διαλύει…

Η ελληνική περίπτωση είναι απλώς μέτρο της αποτυχίας της.

Και σημείο καμπής για την κρίση της.


ΝΖ
http://www.antinews.gr/2011/07/02/110210/ 

politika-gr