Σταλινικός Μονεταρισμός

Επιτέλους αποκαλύφθηκε η ιδεολογία της Νέας Τάξης.... 

Όταν το λούμπεν του Προλεταριάτου «συνάντησε» το λούμπεν της κεφαλαιοκρατίας.

Έχει σκεφτεί κάποιος στην εποχή της απόλυτης "ελευθερίας" της οικονομίας της Νέας Τάξης τι ακριβώς συνδέει τη Αγγέλα Μέρκελ, τον Βλαδίμηρο Πούτιν και τον Γουέν Ζιαμπάο; ... 

Τι ακριβώς συνδέει τρεις από τους τέσσερις ή πέντε μεγάλους "παίκτες" της Νέας Τάξης; 

Αυτό, το οποίο τους συνδέει, είναι το εξής παράδοξο: Είναι καί οι τρεις τους ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ. 

Είναι, δηλαδή, "παιδιά" ενός φασιστικού καθεστώτος, το οποίο υποτίθεται νικήθηκε από τον καπιταλισμό και "πέθανε" επισήμως ... 

Ενός καθεστώτος, το οποίο, εκτός όλων των άλλων, μισούσε την ελεύθερη οικονομία και τον ανταγωνισμό. Κι όμως, αυτά τα "παιδιά" του "νικημένου" καθεστώτος είναι εκείνα, τα οποία ηγούνται της "βασιλείας" του απόλυτου καπιταλισμού. Είναι "παιδιά", τα οποία μεγάλωσαν με το "ευαγγέλιο" της 3ης Διεθνούς.

Γιατί αναφερόμαστε ειδικά σ' αυτήν τη Διεθνή;

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η έννοια "Παγκόσμια Διακυβέρνηση" δεν αποτελεί επινόηση κάποιου επίδοξου "αυτοκράτορα". Δεν είναι εφεύρημα κάποιων αδίστακτων και σκληρών καπιταλιστών. Είναι όρος, ο οποίος ειπώθηκε για πρώτη φορά στην 3η Διεθνή από κομμουνιστές. 

"Δημοκράτες" σταλινικοί είναι αυτοί, οι οποίοι τον ονειρεύτηκαν, τον επινόησαν και τον ψέλλισαν για πρώτη φορά. Μιλάμε δηλαδή για περίεργα πράγματα ...Πολύ περίεργα πράγματα. Πράγματα, τα οποία δεν εξηγούνται με βάση τη λογική εξέλιξη των ιστορικών γεγονότων.

Δεν χρειάζεται να πάει κάποιος πολύ "μακριά". Όταν το 1989 έπεφτε το τείχος του Βερολίνου, πολλοί άνθρωποι έδειξαν ανακουφισμένοι από αυτήν την εξέλιξη ...Άνθρωποι βασανισμένοι και ταλαιπωρημένοι από το κτήνος του κομμουνισμού ...Το κτήνος, το οποίο, είτε με τον Στάλιν είτε με τον Μάο — και τα άλλα τα "παιδιά", σκότωσε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπων και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης. Το θηρίο του σταλινικού φασισμού έδειχνε επιτέλους ότι θα "ψοφούσε" και θα άφηνε ήσυχους τους ανθρώπους.

Έγιναν όμως έτσι τα πράγματα; Συνέβησαν αυτά, τα οποία νομίζουμε ότι συνέβησαν ή είμαστε θύματα μιας μεγάλης πολιτικής οφθαλμαπάτης; ...Της μεγαλύτερης οφθαλμαπάτης στην ιστορία του κόσμου; Πώς είναι δυνατόν σε έναν κόσμο, όπου ο κομμουνισμός είναι "πεθαμένος", γνήσιοι σταλινικοί πράκτορες όχι απλά να διακρίνονται, αλλά να ηγούνται αυτού; Πώς είναι δυνατόν μετά από τόσους αγώνες και τόσες θυσίες για τη Δημοκρατία την ηγεσία της "δημοκρατίας" να τη διαχειρίζονται σταλινικοί; Πώς είναι δυνατόν να "πέθανε" το θηρίο της κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας και σήμερα να κυβερνά την ενιαία Γερμανία ένα επιζών "κύτταρό" του, όπως είναι η Μέρκελ;

Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, γιατί τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ... 

Σίγουρα δεν είναι όπως φαίνονται. Δεν είναι δυνατόν στη μεγάλη "νίκη" του καπιταλισμού να είναι "νικητές" οι σταλινικοί. Δεν είναι δυνατόν στην εποχή του άκρατου ανταγωνισμού και των απόλυτων προσόντων να "επικρατήσουν" κατά κράτος κάποιοι πρώην διορισμένοι χαφιέδες των σταλινικών μυστικών υπηρεσιών. Δεν είναι δυνατόν στην εποχή της απόλυτης υπεροχής της τεχνογνωσίας του χριστιανισμού ο χριστιανικός κόσμος να είναι βυθισμένος στην ανεργία και να βιώνει την απόλυτη οικονομική παρακμή του. Δεν είναι δυνατόν στην εποχή της παντοδυναμίας του χριστιανισμού οι "ιδιοκτήτες" του να είναι τοκογλύφοι Εβραίοι. Κάτι συμβαίνει στον "ελεύθερο" κόσμο μας και αυτό σίγουρα δεν είναι ούτε τόσο απλό ούτε αυτό που φαίνεται. Κάτι τους συνδέει όλους αυτούς μεταξύ τους και εμείς πρέπει να το ανακαλύψουμε.

Δυστυχώς, όπως γίνεται πάντα, θα πρέπει —για να δούμε τι συμβαίνει— ν' ανοίξουμε μια "τρύπα" σε ένα παχύ "στρώμα" άγνοιας. Ο σύγχρονος άνθρωπος, ο οποίος νομίζει ότι τα γνωρίζει όλα, στην πραγματικότητα αγνοεί ακόμα και τα πιο βασικά. Ακούει και δεν καταλαβαίνει τι ακούει. Βλέπει και δεν καταλαβαίνει τι βλέπει. Ενώ τα πάντα είναι μπροστά του, δεν μπορεί να διακρίνει τις λύσεις όλων των προβλημάτων του. Εκ των δεδομένων λοιπόν θα πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτά τα βασικά. Θα ξεκινήσουμε από τους όρους εκείνους, τους οποίους θα έπρεπε να γνωρίζει ο άνθρωπος, προκειμένου να μην μπερδεύεται ...Τους όρους εκείνους, οι οποίοι αποκαλύπτουν τα συμβαίνοντα και αποκλείουν τις παρερμηνείες ...Τους όρους εκείνους, τους οποίους ένα σύστημα θα έπρεπε να προσφέρει στους πολίτες του κατά την εκπαίδευσή τους.

Γνωρίζει ο αναγνώστης τι σημαίνει "Προλεταριάτο"; Οι περισσότεροι από εμάς νομίζουν ότι είναι το "σώμα" των κομμουνιστών ...Νομίζουν ότι ο προλετάριος ταυτίζεται με τον κομμουνιστή. Αυτό, που συμβαίνει, δεν είναι περίεργο. Ανάμεσα στα πολλά ομιχλώδη και ασαφή, τα οποία επεδίωκαν οι κομμουνιστές να "περάσουν" στην κοινωνία, προκειμένου να την παραπλανήσουν, είναι κι αυτό. "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε"... φώναζαν οι κομμουνιστές και οι άσχετοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για ένα πανκομμουνιστικό "κάλεσμα".

Αυτό δεν συμβαίνει. Αυτό το σύνθημα δεν διαφέρει από τα συνθήματα εκείνα, τα οποία κατά καιρούς απευθύνει το ΚΚΕ στους υπόλοιπους Έλληνες ...Το ΚΚΕ του 7%, που αρέσκεται να κάνει "πανελλήνια" αγωνιστικά καλέσματα ...Το ασήμαντο ΚΚΕ, που θεωρεί εαυτόν αποκλειστικό αντιπρόσωπο των Ελλήνων εργατών και κατά καιρούς όλων των Ελλήνων. Είναι όλοι οι Έλληνες κομμουνιστές; Όχι βέβαια. Γιατί η ηγέτης του ΚΚΕ "απευθύνεται" σ' αυτούς σαν να ήταν; Είναι σαν ένας χριστιανός ιερέας να φωνάζει σε αλλόθρησκους να "ενωθούνε" για έναν σκοπό "χριστιανικό". Τι είδους "αλητεία" είναι αυτή; Ποιος τους το επιτρέπει να το κάνουν;

Αυτό, το οποίο κάνει ανεκτή όλη αυτήν την προβοκατόρικη συμπεριφορά, είναι η άγνοια της κοινωνίας. Όλα αυτά προκύπτουν από την άγνοια του κόσμου ...Άγνοια όρων ανεπίτρεπτη για μια πολιτισμένη κοινωνία, η οποία θεωρητικά εκπαιδεύει μαζικά τα μέλη της —εκπαίδευση, η οποία είναι καί πολιτική και αφορά την αγωγή του πολίτη— ...Άγνοια ανεπίτρεπτη για τη Δημοκρατία, η οποία θέλει να προστατεύεται από τους άπειρους εχθρούς της. Τι είναι λοιπόν το τόσο παρεξηγημένο ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ; ...Το Προλεταριάτο με την πραγματική του έννοια ...Όχι με την έννοια εκείνη, η οποία ήταν προϊόν καπηλείας του κομμουνισμού και του Μαρξ.

Η λέξη αυτή προέρχεται από το Λατινικό proletarius και περιγράφει τον πολίτη της κατώτατης κοινωνικής τάξης ...Τον αστοιχείωτο, τον απολίτιστο, τον βάρβαρο, που ο μόνος πλούτος που κατέχει είναι το ζωικό του κεφάλαιο ...Η σάρκα του ...Ο πρώην δουλοπάροικος ...Ο πληβείος της αρχαίας Ρώμης. Λατινικά plebeius —εξ ου και "plebe" ...και "πλέμπα"—. Μια λέξη, η οποία προέρχεται από την παραφθορά του όρου πληβείος.

Αυτή ήταν η βάση της ρωμαϊκής κοινωνίας, η οποία ήταν φεουδαρχική. Όταν στη συνέχεια η ανθρώπινη κοινωνία εξελίχθηκε και μπήκε στη βιομηχανική εποχή, η "βάση" της εξελίχθηκε και η ίδια. Ο δουλοπάροικος δεν παρέμεινε τέτοιος. Έφυγε από τα χωράφια όπου εργαζόταν με αμοιβή ένα ασαφές "μερίδιο" στην παραγωγή και πήγε στα εργοστάσια όπου εργαζόταν για σταθερό μισθό. Η εξέλιξη, δηλαδή, της ανθρώπινης κοινωνίας εξέλιξε και τη βάση της και άρα το Προλεταριάτο ...Το Προλεταριάτο, το οποίο από εκείνη την ώρα κι έπειτα ήταν η εργατική τάξη. Όμως, η εξέλιξη δεν σημαίνει ότι άλλαξαν τα χαρακτηριστικά του. Βελτιώθηκαν, αλλά δεν άλλαξαν. Μπορεί οι εργάτες να μην ήταν πλέον αγράμματοι ή αστοιχείωτοι ή απολίτιστοι, όπως οι προκάτοχοί τους δουλοπάροικοι, αλλά δεν έπαυαν να είναι προλετάριοι.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί όλα αυτά είναι δευτερεύοντα στοιχεία, τα οποία χαρακτήριζαν τους προλετάριους και τα οποία προέκυπταν από την οικονομική τους αδυναμία. Το πρωτεύον χαρακτηριστικό τους ήταν αυτό, το οποίο προέκυπτε από τον τρόπο επιβίωσής τους. Οι προλετάριοι παρέμεναν τέτοιοι, γιατί δεν έπαψαν ποτέ να στηρίζουν την επιβίωσή τους στο ένα και μοναδικό μέσον που κατείχαν ...Το ζωικό τους κεφάλαιο.

Οι προλετάριοι, δηλαδή, παρέμεναν προλετάριοι και στη βιομηχανική εποχή. Το ότι με αυτό το κεφάλαιο δεν έσκαβαν πλέον, αλλά βίδωναν βίδες, αυτό δεν άλλαζε τίποτε. Απλά, για λόγους "γοήτρου", δεν ήθελαν πλέον να τους ονομάζεις προλετάριους, γιατί ο όρος δεν ήταν και τόσο "κολακευτικός". Εργάτης δήλωνε ο άνθρωπος με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια και όχι προλετάριος. Λογικό είναι αυτό, εφόσον ο όρος δημιουργήθηκε όταν χαρακτήριζε αγράμματους δουλοπάροικους. Αυτός ήταν και ο λόγος που η εργατική τάξη τον απέφευγε. Αυτός όμως ήταν και ο λόγος, που οι κομμουνιστές τον "οικειοποιήθηκαν" τόσο εύκολα.

Προλεταριάτο λοιπόν είναι η εργατική τάξη και αυτό το Προλεταριάτο, εφόσον αποτελεί τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, άπασες οι εξουσίες θέλουν να το ελέγξουν ...Να το ελέγξουν, γιατί μέσα στα πλαίσια της ψευδοδημοκρατίας, που ζούμε εδώ και λίγους αιώνες, οι προλετάριοι με τις ψήφους τους μοιράζουν εξουσίες. Ανάμεσα σ' αυτούς, που θέλουν να το ελέγξουν, είναι και οι κομμουνιστές. Τι όμως είναι οι ίδιοι οι κομμουνιστές; Είναι εργάτες, μέλη της εργατικής τάξης; Όχι βέβαια. Είναι "αγωνιστές" του Προλεταριάτου. Είναι άνθρωποι, οι οποίοι θέλουν να το "σώσουν", αλλά την επιβίωσή τους δεν την εξασφαλίζουν δουλεύοντας στο "πλάι" του στα εργοστάσια.

Είναι άνθρωποι, οι οποίοι δεν επιβιώνουν με το ζωικό τους κεφάλαιο, εφόσον, με τα λίγα "κουτσογράμματα" που γνωρίζουν, παριστάνουν τους "πατερούληδες" της εργατικής τάξης. Είναι άνθρωποι, οι οποίοι δεν θέλουν να επιβιώσουν με τον τρόπο που επιβάλει η κοινωνική τάξη στην οποία ανήκουν ...Άνθρωποι, οι οποίοι "διαπλέκονται" με εξουσίες και μέσα από σκοτεινές "διαδρομές" και ύποπτες "συνεργασίες" με διάφορα κέντρα εξουσίας καταφέρνουν και βγάζουν μεγαλύτερο "μεροκάματο" από τους εργάτες ...Μια "υποβαθμισμένη" αστική τάξη θα λέγαμε. Θα επανέλθουμε σ' αυτήν την τάξη στη συνέχεια.

Αυτό, το οποίο μας ενδιαφέρει στο σημείο αυτό είναι να δούμε τι είναι αυτοί οι ιδιόμορφοι κομμουνιστές, οι οποίοι "καλούν" τους εργάτες-προλετάριους σε "ενώσεις" και "αγώνες", αλλά θεωρούν αυτονόητο το "δικαίωμά" τους να ηγηθούν οι ίδιοι αυτών των "ενώσεων" και των "αγώνων". Στην πολιτική ορολογία υπάρχει και ένας άλλος περίεργος και ξενόφερτος όρος. ΛΟΥΜΠΕΝ Προλεταριάτο. Τι όμως είναι το λούμπεν; Το λούμπεν είναι μια γερμανική λέξη. Lumpen είναι το κουρέλι ...η πατσαβούρα ...το παρτάλι. Λούμπεν Προλεταριάτο είναι το ακραίο Προλεταριάτο ...Είναι το "κατακάθι" του Προλεταριάτου ...Είναι τα άτομα εκείνα, τα οποία συνεργάζονται, για να μην εργάζονται ...Είναι τα άτομα εκείνα, τα οποία με το ζωϊκό τους κεφάλαιο δεν βιδώνουν βίδες ούτε δουλεύουν το μυστρί, αλλά κλέβουν, χτυπάνε ανθρώπους, σπάνε τζαμαρίες ή πετάνε μολότοφ. Κατά παραγγελία των "εργοδοτών" τους. Κατά παραγγελία αυτών, οι οποίοι μπορούν να τους πληρώσουν.

Τα στελέχη λοιπόν των κομμουνιστικών κομμάτων, που ζουν πλούσια εξαιτίας των "αγώνων" τους, είναι εκ των δεδομένων λούμπεν. Είναι το "κατακάθι" της εργατικής τάξης ...Ο "πάτος" του Προλεταριάτου. Αν οι εργάτες είναι ένας όμορφος, εργατικός και νόμιμος κόσμος, οι κομμουνιστές είναι ο υπόκοσμος αυτού του κόσμου ...Είναι οι λούμπεν προλετάριοι, που στελεχώνουν τα κομμουνιστικά κόμματα ...Οι έξυπνοι "εργατοπατέρες", που συνήθως ξεκινάνε τη σταδιοδρομία τους με καδρόνια, λοστούς και πέτρες, για να φτάσουν στο τέλος να κυκλοφορούν με Lexus και σωματοφύλακες ...Οι τεμπέληδες, που γνωρίζουν τα πάντα για ένα εργοστάσιο, αλλά μία βίδα δεν έχουν βιδώσει ποτέ στη ζωή τους ...Οι πονηροί, που στο απόγειο της "αγωνιστικότητάς" τους δεν χρησιμοποιούν το ζωικό τους κεφάλαιο για να σπάσουν και να ρημάξουν οι ίδιοι, αλλά το "θυσιάζουν" για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Αυτό το "θέατρο" της αυτοθυματοποίησης των κομμουνιστών είναι εξ’ αρχής "στημένο" να λειτουργεί έτσι. Τις "ρίζες" του πρέπει να τις αναζητήσει κάποιος στην εβραϊκή νοοτροπία των ιδρυτών του κομμουνισμού —και βέβαια στα συμφέροντα της εξουσίας, η οποία έχει οφέλη από αυτήν την "παράσταση"— ...Τη νοοτροπία αυτών, οι οποίοι επί αιώνες όταν κλέβουν φωνάζουν "κλέφτης" και όταν μαχαιρώνουν φωνάζουν "βοήθεια". Ο ρόλος, δηλαδή, των κομμουνιστών επιβάλει να μην "σπάζουν" κεφάλια, αλλά, σαν "οσιομάρτυρες" του Προλεταριάτου, να δέχονται δήθεν να σπάσουν τα δικά τους, για να "δικαιωθούν" οι αγώνες τους. Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί δεν είναι μόνοι τους στον "πάτο" της κοινωνίας. Γιατί αυτόν τον ρόλο τον έχουν "μοιραστεί" με άλλους ...Τους "συγκάτοικούς" τους στον υπόκοσμο.

Όπως υπάρχουν οι "αυτόκλητοι" και αρχικά παράνομοι κομμουνιστές "σωτήρες" του Προλεταριάτου, υπάρχουν και οι άλλοι "σωτήρες" του, οι οποίοι είναι όργανα της νόμιμης εξουσίας. Το Προλεταριάτο δεν θέλουν να το "σώσουν" μόνον οι κομμουνιστές, αλλά και οι ακροδεξιοί λακέδες της εξουσίας. Έχει πολλούς "εχθρούς" το λαχταριστό Προλεταριάτο και άρα και πολλούς εξειδικευμένους "σωτήρες". Το Προλεταριάτο δεν θέλουν μόνον οι κομμουνιστές "εργατοπατέρες" να το σώσουν από άπληστους βιομηχάνους, αλλά και οι ακροδεξιοί εθνοπατέρες από άπληστους "γείτονες". Όλοι θέλουν την "αγάπη" του Προλεταριάτου, γιατί οι ψήφοι του μοιράζουν εξουσίες.

Οι ίδιοι, δηλαδή, λούμπεν άνθρωποι για τους ίδιους λόγους κάνουν διαφορετικά πράγματα, γιατί αυτό επιβάλουν οι ρόλοι τους. Αυτό πρέπει να κάνουν υποχρεωτικά, γιατί δεν έχουν κάτι άλλο να τους ξεχωρίζει μεταξύ τους. Δεν διαφέρει δηλαδή σε τίποτε ο τενεκές κομμουνιστής των διαδηλώσεων από τον συνάδερφό του θρησκόληπτο υπερπατριώτη, ο οποίος επίσης διακρίνεται σε ανάλογες διαδηλώσεις. Διαφέρουν μόνον στις συμπεριφορές, γιατί αυτές καθορίζονται από το "σενάριο" του ρόλου τους. Έχοντας οι λούμπεν εθνικιστές πιο πολλές σχέσεις με την εξουσία, πήραν τον ρόλο αυτού που "βαράει" και όχι αυτού που τρώει ξύλο ...Θέμα "μέσου" και διανομής ρόλων ήταν. Στα κομμουνιστικά καθεστώτα άλλαζαν οι ρόλοι για τους ίδιους λόγους. Εκεί οι κομμουνιστές βαρούσαν και οι εθνικιστές ήταν οι "οσιομάρτυρες".

Ο αναγνώστης αρχίζει κι αντιλαμβάνεται ότι ο "πάτος" της ενιαίας εργατικής τάξης —και άρα του ενιαίου Προλεταριάτου— είναι επίσης ενιαίος. Από το ίδιο "κατακάθι" κάνουν τα "ψώνια" τους όλες οι εξουσίες. Από το ίδιο λούμπεν κατακάθι" της κοινωνίας "ψωνίζουν" τα στελέχη τόσο του κομμουνισμού όσο και της φασιστικής ακροδεξιάς. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι για τους ίδιους λόγους και με τα ίδια "φορτία" αγωνίζονται από τα "Δεξιά", αγωνίζονται και από τα "Αριστερά". Επιλέγουν πλευρά με βάση τις "άκρες" που έχουν.

Κάποιοι έχουν πιο πολλές "γνωριμίες" δεξιά και γίνονται ακροδεξιοί. Κάποιοι έχουν πιο πολλές "γνωριμίες" αριστερά και γίνονται κομμουνιστές. Ο στόχος όμως είναι κοινός. Ποιος είναι; ...Να "αυτοκεφαλαιοποιηθούν", εφόσον, ως προλετάριοι, δεν διαθέτουν κεφάλαιο. Να ζήσουν άνετα, πλούσια και προπάντων άκοπα σαν "σωτήρες" εις βάρος των "σωσμένων", οι οποίοι εργάζονται σκληρά ...Να μεγιστοποιήσουν την απόδοση του ζωικού τους κεφαλαίου ...Να βγάλουν με τα χέρια τους μεγαλύτερο μεροκάματο από αυτό το οποίο θα έβγαζαν, αν πήγαιναν να εργαστούν στα εργοστάσια.

Τι μπορούν να κάνουν αυτά τα χέρια, εφόσον δεν εργάζονται; Να γίνουν γροθιές ...τι άλλο θα μπορούσαν να γίνουν. Εκπαιδευμένοι παρασιτικοί προβοκάτορες είναι, που δεν θέλουν να εργάζονται ...δεν είναι πολιτισμένοι "επιστήμονες". Από μια εκπαιδευμένη κατσαρίδα περιμένεις να κάνει συγκεκριμένα πράγματα και όχι να λύνει εξισώσεις δευτέρου βαθμού. Το ίδιο συμβαίνει και μ' αυτούς. Δεν άλλαξε τίποτε γι' αυτούς τους προλετάριους. Εξακολουθούν με τα χέρια τους να βγάζουν το μεροκάματό τους. Απλά, αντί αυτά τα χέρια να κουβαλάνε κατσαβίδια ή μπουλόνια σε κάποιο εργοστάσιο, κουβαλάνε "σημαίες" ρόπαλα, μολότωφ και άρα "εργαλεία" του κοινωνικού "αγώνα". Οι ίδιοι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο —και κάνοντας τα ίδια πράγματα— υπηρετούν τα αφεντικά τους ...Τα διαφορετικά αφεντικά, τα οποία τα ξεχωρίζει κανείς από τις διαφορετικές "σημαίες" που κουβαλούν αυτοί οι όμοιοι λούμπεν άνθρωποι.

Οι εξουσίες γι' αυτόν τον λόγο χρηματοδοτούν τους λούμπεν προλετάριους ...Για τις προβοκάτσιες. Να σπάσουν και να ρημάξουν όταν το σύστημα θέλει να "επιτεθεί" στην κοινωνία κι αναζητά "άλλοθι" και βέβαια "δικαιολογίες". Για να μην φαίνεται αυτό το "παιχνίδι", φροντίζουν οι λούμπεν αλήτες να αλληλοσυγκρούονται μεταξύ τους, για να αλληλονομιμοποιούνται. Οι δεξιοί λούμπεν χτυπούν τους συναδέλφους τους αριστερούς και η "φάμπρικα" λειτουργεί άψογα. Οι μεν καταγγέλλουν τους δε και το μεροκάματο "τρέχει". Το Προλεταριάτο εργάζεται σκληρά με ελάχιστους μισθούς, ελάχιστα προνόμια, μηδενική ασφάλεια, ανθυγιεινές συνθήκες και το λούμπεν "κονομάει", γιατί εξυπηρετεί τα αφεντικά, τα οποία κερδίζουν όλα αυτά που στερούν από τους εργάτες και άρα από το Προλεταριάτο.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Από τα ίδια λούμπεν στοιχεία της εργατικής τάξης έκανε τα "ψώνια" του τόσο ο Χίτλερ όσο και ο Στάλιν. Τα ίδια λούμπεν στοιχεία είναι εκείνα, που ύψωσαν τόσο τη σβάστικα όσο καί το σφυροδρέπανο. Πάντα έτσι γινόταν και έτσι γίνεται και σήμερα. Λούμπεν στοιχεία του Προλεταριάτου είναι τόσο η Παπαρήγα όσο και ο Καρατζαφέρης ...Κατακάθια καί τα δύο ...Φτωχά τεμπελόσκυλα, που δεν ήθελαν να επιβιώσουν ως εργαζόμενοι, αλλά σαν "κεφαλαιοκράτες". Έκαναν "κεφάλαιο" την επιλογή τους και την πονηριά τους και τώρα είναι εκατομμυριούχοι.

Το ανθρώπινο "κουφάρι" με το όνομα Παπαρήγα δηλώνει προλετάρια, ενώ δεν εργάστηκε ποτέ στη ζωή της και "ελέω" εξουσίας εισπράττει τεράστιες συντάξεις ..."Πετυχημένο" λούμπεν στοιχείο, που επέλεξε να έχει "αφεντικό" τον παράνομο Ζαχαριάδη. Επιλογή άριστη, εφόσον σήμερα περιφέρεται με Lexus, κατοικεί στο παλάτι του Περισσού, σπουδάζει παιδί στις ΗΠΑ και παίζει με gadgets τελευταίας τεχνολογίας.

Ανάλογο "πετυχημένο" λούμπεν στοιχείο του Προλεταριάτου είναι και ο γαλατάς Καρατζαφέρης. Απλά αυτός πήγε από την άλλη πλευρά του Προλεταριάτου. Δεν πήγε από την πλευρά της "παρανομίας", αλλά από την πλευρά της "νομιμότητας". Αυτός, σε αντίθεση προς την "παράνομη" Παπαρήγα, επέλεξε τη "νομιμότητα". Βρήκε καλό, γενναιόδωρο και βέβαια "νόμιμο" αφεντικό και τον βοήθησε μέσα από την εξουσία να γίνει πλούσιος. Τώρα μας δουλεύει όλους ο γιος του σανοπώλη και υπηρέτης του Μητσοτάκη ...Το "κατακάθι", που επίσης δεν εργάστηκε ποτέ στην παραγωγή ...Ο χαφιές, που "εργασία" ονόμαζε τα παιχνίδια της "προπαγάνδας" και των "εκβιασμών" της πληροφορίας. Τώρα ο συνάδερφος της Παπαρήγα μάς "δουλεύει" με τον ίδιο τρόπο. Κάνει επίδειξη πλούτου, κοινωνικής και εθνικής ευαισθησίας. Τρία σε ένα. Προσφέρει δωρεάν στην τρόικα διαμέρισμα, για να κατοικεί στα χρόνια της "κατοχής". Ο αγράμματος γαλατάς, που δεν ξεχνά να επιτίθεται στην αγράμματη λογίστρια του Περισσού, για να μην "ξεχνά" ο κόσμος το "παιχνίδι" του λούμπεν Προλεταριάτου.

Έχοντας λοιπόν ο αναγνώστης αυτήν τη γνώση, αρχίζει και σχηματίζει μια άποψη για τη συνολική δομή της κοινωνίας. Ενώ δηλαδή η οικονομία προκαλεί απλούς και απόλυτους κοινωνικούς διαχωρισμούς, η εξουσία τους "πολλαπλασιάζει". Ενώ δηλαδή στην οικονομία ο διαχωρισμός είναι μεταξύ των κεφαλαιοκρατών και των εργαζομένων —αυτών, δηλαδή, που διαθέτουν υλικό κεφάλαιο και αυτών που διαθέτουν μόνο την ικανότητα εργασίας—, η εξουσία αυτό το αλλάζει. Εμφανίζει άλλες μορφές "κεφαλαίου". "Κεφάλαιο" γίνεται η γνώση ελέγχου των μαζών, η γνώση παρασκευής μολότωφ, η συνωμοτική γνώση. Η εξουσία, δηλαδή, μετατρέπει την αλητεία του λούμπεν σε μορφή "κεφαλαίου". "Κεφαλαιοκράτες", δηλαδή, οι "ηγέτες" του λούμπεν και "εργαζόμενοι" οι γνωστοί-άγνωστοι "μπαχαλάκηδες".

Όμως, αυτό, το οποίο βλέπουμε να προκύπτει μέσα από αυτήν την "πολλαπλασιαστική" διαδικασία, είναι η ίδια η αστική τάξη. Η τάξη, η οποία δεν γεννιέται από την οικονομία, αλλά από την εξουσία. Αυτό αποδεικνύεται και ιστορικά. Γνήσιο αληταριό της κοινωνίας ήταν αυτοί, οι οποίοι πλαισίωναν τους ηγέτες της Γαλλικής Επανάστασης ...Ένα λούμπεν ανθρώπινο "κατακάθι" ...Αλητάμπουρες, που διαπραγματεύτηκαν με όλες τις εξουσίες, οι οποίες θα μπορούσαν να τους εξυπηρετήσουν. Διαπραγματεύτηκαν ως δουλοπάροικοι με φεουδάρχες, για να "ξεχωρίσουν" εις βάρος των συναδέλφων τους. Διαπραγματεύτηκαν ως Γάλλοι "επαναστάτες" με Άγγλους τραπεζίτες, για να "ξεχωρίσουν" εις βάρος ομοεθνών τους. Διαπραγματεύτηκαν με τις γνωστές επαγγελματικές συντεχνίες των γιατρών, των μηχανικών και των άλλων μορφωμένων, για να "μονιμοποιήσουν" τη διαφορά τους σε σχέση με τους κοινούς εργαζόμενους συναδέλφους τους.

Ό,τι πονηριά ή αλητεία μπορούσαν να κάνουν, για να επωφεληθούν, την έκαναν. Αν κάποτε οι άνθρωποι μάθουν την αληθινή ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης, ίσως να εκπλαγούν από τις αθλιότητές της. Ίσως να εκπλαγούν από τη συμμορία των αδερφών Βοναπάρτη. Τα αδέρφια του Ναπολέοντα είναι βέβαιον ότι έπαιζαν εις βάρος όλων των Γάλλων παιχνίδια επικίνδυνα. Πιθανότατα ο ίδιος ο νάνος στρατηγός να κέρδιζε ή να έχανε μάχες κατόπιν συνεννοήσεως με τους διεθνείς τραπεζίτες. Με τις μάχες του να ανέβαζε ή να κατέβαζε τα CDS εκείνης της εποχής. Να μην εκπλαγούμε, δηλαδή, αν στο μέλλον μάθουμε ότι η ήττα του Βατερλό ήταν εξ’ αρχής αγορασμένη από κάποιους επενδυτές. Έτσι "γεννήθηκε" η αστική τάξη και ακριβώς, επειδή γεννήθηκε τεχνητά, έχει ανάγκη τη συνεχή "επαναγγένησή" της.

Με βάση λοιπόν τα όσα λέμε, ο όρος "Λούμπεν της αστικής τάξης" είναι παντελώς λάθος ...Δεν υπάρχει. Είναι αυτό που λέμε σημασιολογικός πλεονασμός. Λούμπεν είναι ολόκληρη η αστική τάξη. Η λούμπεν δραστηριότητα, δηλαδή, είναι για τους αστούς στο σύνολό τους ό,τι είναι το "αγροτικό" για τους γιατρούς ...Ένα ενδιάμεσο στάδιο εκπαίδευσης, το οποίο απαιτείται για την "αναγνώρισή" τους. Απλά πράγματα. Απ' όπου κι αν προέρχεται ταξικά ο αστός, όταν ξεκινάει τη δραστηριότητά του, ξεκινάει ως προλετάριος. Είτε είναι γιος βιομηχάνου είτε γιος αγρότη είτε γιος εργάτη —και δεν πρόκειται να διαδεχθεί τον πατέρα του στη δραστηριότητά του—, ξεκινάει ως προλετάριος από την ίδια πάντα γραμμή "εκκίνησης". Γιατί; Γιατί αποφασίζει να ζει πλούσια, αλλά χωρίς να κατέχει κεφάλαιο ...άσχετα με την προέλευσή του. Αυτός ο προλετάριος, για να γίνει αστός, θα πρέπει να γίνει λούμπεν στοιχείο. Να βυθιστεί στο "κατακάθι" της κοινωνίας και ν' αναδυθεί με νέα ιδιότητα.

Το "κατακάθι" της κοινωνίας, δηλαδή, είναι ένας "βόθρος" προσώπων και δραστηριοτήτων, στο οποίο πρέπει να βυθιστεί ένας προλετάριος, προκειμένου να "γεννηθεί" ως αστός ...Προκειμένου αυτός, ο οποίος έχει ως κεφάλαιο μόνον τα χέρια του, ν' αποκτήσει επιπλέον άυλο "κεφάλαιο" ..."Κεφάλαιο", το οποίο το αναγνωρίζει το σύστημα και το νομιμοποιεί. Η μόνη διαφορά μεταξύ των προλετάριων διαφορετικής καταγωγής είναι η ένταση και το βάθος της "βυθίσεως". Ο προλετάριος, ο οποίος είναι παιδί ενός μεγαλοαστού, θα βυθιστεί λιγότερο και με μικρότερη ένταση μέσα στα "σκατά", για ν' αναδυθεί αστός. Θα επωφεληθεί και από τη "βουτιά" του πατέρα του, για να επιτύχει τον στόχο του.

Αντίθετα, ένα ασήμαντο παιδί της εργατικής τάξης, θα πρέπει να βουτήξει με το κεφάλι στα "σκατά", για ν' αναδυθεί ως σημαντικός αστός. Θα το κάνει, γιατί έχει ανάγκη το σύστημα και την αναγνώρισή του και βέβαια θα πρέπει να το κάνει, για να δίνει στο σύστημα τη δυνατότητα να το εκβιάζει σε περίπτωση που θα κάνει κακή χρήση της εξουσίας που θα του εμπιστευτεί. Όσο πιο βρομερά είναι τα "σκατά", τόσο πιο μεγάλο "κεφάλαιο" θα βγάλει απ' αυτά. Αν σκοτώσει κιόλας και κανέναν "εχθρό" του λαού, θα βγει ήρωας, που ο πλούτος του θα συναγωνίζεται εργοστασιάρχες. Αν απλά φωνάζει "εδώ Πολυτεχνείο", μπορεί να τον πληρώνει το Προλεταριάτο για πολλές δεκαετίες.

Όσο δηλαδή κι αν φαίνεται παράξενο, από τον γιατρό, τον μηχανικό ή τον δικηγόρο μέχρι τον Κνίτη, την πόρνη, την κομμώτρια, τον ποδοσφαιριστή και τον τραγουδιστή, όλοι τους είναι στην πραγματικότητα λούμπεν Προλεταριάτο. Είναι προλετάριοι, γιατί, εκτός από τα χέρια τους δεν έχουν άλλο κεφάλαιο και είναι λούμπεν γιατί ζούνε πλούσια, επειδή απλά αυτό συμφέρει την εξουσία. Με αυτούς τους λούμπεν ανθρώπους ως βάση και κοινωνικά πρότυπα της αστικής τάξης, σχεδίασαν την κοινωνική λειτουργία με τρόπο τέτοιο, ώστε ν' αναπαράγουν διαρκώς την αστική τάξη με τα ίδια χαρακτηριστικά.

Αυτοί οι λούμπεν άνθρωποι δημιούργησαν "εργοστάσια" παραγωγής συνενόχων ..."Εργοστάσια", τα οποία οι αδαείς τα ονομάζουν Πανεπιστήμια. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι κάποιοι σχεδίασαν τα συστήματα ανώτατης εκπαίδευσης με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο, για να παράγουν αστούς μέσα από λούμπεν συντεχνιακές πρακτικές. Δημιούργησαν συστήματα εκπαίδευσης, τα οποία είναι δύσκολα, σκληρά και βρόμικα, για να μπορούν οι προλετάριοι να "βαπτίζονται" αστοί.

...Συστήματα εκπαίδευσης, που μοιάζουν με "πισίνες" και μπαίνουν όλοι το ίδιο "γυμνοί" μέσα σ' αυτά. Γιατί; Για να "βυθίζονται" όλοι στα ίδια "σκατά" και απλά ανάμεσα στα άλλα να παίρνουν και μια ειδική επιστημονική εξειδίκευση. Στα Πανεπιστήμια, δηλαδή, μπαίνεις "γυμνός" προλετάριος, όπου κατ' αρχήν γίνεσαι ένας σκληρά εκπαιδευμένος λούμπεν αστός και κατόπιν γιατρός ή μηχανικός ή οτιδήποτε άλλο. Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιοι και πότε ίδρυσαν τα πανεπιστήμια και θα επιβεβαιώσει αυτά τα οποία ισχυριζόμαστε.

Η λούμπεν "παραγωγή" αυτών των "εργοστασίων" οδηγούσε σε εξελίξεις κάθε φορά που έπρεπε να επαναδιαπραγματευτεί τη θέση της ...Κάθε φορά που είτε αύξανε η γνώση της είτε αύξανε ο πληθυσμός της. Τότε εκδηλώνονταν οι μεγάλες "επαναστάσεις". Λούμπεν δραστηριότητα, είχαμε σε όλες τις μεγάλες "επαναστάσεις" των προλεταρίων και των αστών. Από την Οκτωβριανή Επανάσταση μέχρι τον Γαλλικό Μάη. Λούμπεν δραστηριότητα είχαμε και στο ελληνικό Πολυτεχνείο. Χαφιέδες, πράκτορες μυστικών υπηρεσιών, συνομωσίες, αμοιβές, υποσχέσεις κλπ.. Λούμπεν στοιχεία ήταν η Δαμανάκη, η Τρέμη, ο Λαλιώτης, ο Χριστοδουλάκης, ο Ανδρουλάκης, ο Τσουμάκας και μετά από αυτούς όλοι όσοι "ακολούθησαν" τον "δρόμο" του "αγώνα". Από τους Παπουτσήδες και τους Παναγόπολους μέχρι τον σημερινό Τσίπρα.

Όλοι, δηλαδή, οι σημερινοί δήθεν μεγαλοαστοί είναι το "κατακάθι" της κοινωνίας, το οποίο συνεχώς ανανεώνεται. Στον "βόθρο" μπήκαν πάμπτωχοι και τεμπέληδες λούμπεν προλετάριοι και από αυτόν βγήκαν "πεντακάθαροι" αστοί. Βγήκαν τέτοιοι, αφού το διαπραγματεύτηκαν όπως τους βόλευε και στη συνέχεια μπήκαν στα "σαλόνια" ...Στα "σαλόνια", που όμως τους εκβιάζουν μόνιμα, γιατί γνωρίζουν τα προηγούμενα εγκλήματά τους. Όλα αυτά, όπως αντιλαμβανόμαστε, δεν είναι ελληνική "πατέντα", αλλά ό,τι προέκυψε από τη Γαλλική Επανάσταση ...Τη Γαλλική Επανάσταση, την οποία μας τη διδάσκουν με πάθος στα αστικά σχολεία.

Όμως, η τεράστια επιτυχία της Γαλλικής Επανάστασης δεν ήταν δυνατόν να αφήσει ανέπαφο τον άλλο μεγάλο κοινωνικό "πόλο", που δημιουργούσε η οικονομία. Από τη στιγμή που τα λούμπεν στοιχεία του Προλεταριάτου ανέλαβαν μεγάλο μέρος της εξουσίας, ήταν αδύνατον να μην περάσουν χαρακτηριστικά τους και στην κεφαλαιοκρατική τάξη. Ταξικά μισούσαν τους κεφαλαιοκράτες και ήταν θέμα χρόνου να επιχειρήσουν —αν όχι την "άλωση"— τουλάχιστον τον διακριτικό έλεγχο της κεφαλαιοκρατίας. Έβαλαν την ισχύ της εξουσίας απέναντι στην ισχύ του κεφαλαίου και διαπραγματεύτηκαν εκ νέου και τη δική τους παρουσία στην τάξη στην οποία μέχρι τότε δεν "έφταναν". Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, δηλαδή, λούμπεν στοιχεία δεν υπάρχουν μόνον στο Προλεταριάτο, αλλά και στην κεφαλαιοκρατία.

Ποια όμως είναι αυτά τα λούμπεν στοιχεία; Είναι δυνατόν να υπάρχουν λούμπεν κεφαλαιοκράτες; Μπορεί να τους δει κάποιος με την πρώτη ματιά; Αυτά, για να τα βρει κάποιος, θα πρέπει να γνωρίζει πώς να τα αναζητεί. Γι' αυτό μιλούσαμε για παχύ "στρώμα" άγνοιας. Πώς λοιπόν τα αναζητάς; Με τον απλό τρόπο της σύγκρισης. Ποιο είναι το λούμπεν στοιχείο του Προλεταριάτου; Αυτό, το οποίο ανήκει σε μια κοινωνική τάξη, η οποία εργάζεται για να ζήσει και αυτό θέλει να ζει παρασιτικά. Αυτό, το οποίο θέλει να μετατρέψει τη σχέση του με την εξουσία σε "κεφάλαιο", για να ζει πλούσια και χωρίς να εργάζεται. Αυτό είναι το λούμπεν στοιχείο του Προλεταριάτου ...Το παράσιτο, που λειτουργεί ως "οικόσιτο" όλων των εξουσιών.

Ανάλογο θα είναι και το λούμπεν στοιχείο της κεφαλαιοκρατίας. Ποιοι είναι αυτοί; Αυτοί, οι οποίοι θέλουν κέρδη βιομηχανίας με κεφάλαιο έναν πάγκο. Αυτοί, οι οποίοι θέλουν να πλουτίζουν, χωρίς να επενδύουν ...Που θέλουν να πλουτίζουν, χωρίς να παράγουν ...Που θέλουν να τα κονομάνε χωρίς τους κόπους και τις αγωνίες της παραγωγής ...Οι έμποροι και οι τραπεζίτες ...Οι νόμιμοι, που γίνονται πανίσχυροι με παρανομίες και με ύποπτες δοσοληψίες ...Αυτοί, δηλαδή, που, για να ξεχωρίσουν από ομοίους και διαφορετικούς, ξαναμπαίνουν στο "βόθρο" της λούμπεν δραστηριότητας ...Αυτοί, που είναι αρχικά λαθρέμποροι και τοκογλύφοι και στη συνέχεια έχουν το χρήμα ν' "αγοράσουν" τη νομιμότητά τους.

Λούμπεν δραστηριότητα, δηλαδή, στην κεφαλαιοκρατία είναι να έχεις πλούτο, αλλά να μην τον μετατρέπεις σε κεφάλαιο, ώστε να υπάρχει παραγωγή ...Να έχεις χρήματα, αλλά να μην χτίζεις ένα πανάκριβο εργοστάσιο, που απαιτεί μόνιμη και πανάκριβη συντήρηση ...Να αποκτάς εργοστάσιο από έναν άτυχο δανειολήπτη σου και να μην το δουλεύεις, αλλά να το ρευστοποιείς σε χρήμα. Αυτό το λούμπεν στοιχείο της κεφαλαιοκρατίας είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για το σύνολο της κοινωνικής λειτουργίας. Διαλύει και δεν χτίζει. Πουλάει και δεν κατασκευάζει. Απολύει και δεν προσλαμβάνει. Προδίδει και δεν αμύνεται. Κλείνει εργοστάσια και αφήνει χιλιάδες εργάτες άνεργους, για να πουλήσει εμπορεύματα εισαγωγής. Κατάσχει περιουσίες πλουσίων και φτωχών πολιτών, αφού πρώτα τους έχει παγιδεύσει μέσα στα "δίκτυα" της τοκογλυφικής δραστηριότητας. Καταστρέφει υγιή κοινωνικά πρότυπα, γιατί θέλει να παράγει πόρνες και καραγκιόζηδες για να πλουτίσει.

Εδώ πρέπει να προσέξει ο αναγνώστης, γιατί αυτό, το οποίο θα πούμε, είναι σημαντικό. Αυτό το λούμπεν κοινωνικό "υπόστρωμα" της κεφαλαιοκρατίας δεν περιορίζεται "κάτω" από αυτήν. Στην πραγματικότητα είναι ενιαίο στη βάση του και άρα επεκτείνεται και "κάτω" από το Προλεταριάτο. Ενώ, δηλαδή, η οικονομική λειτουργία διαχωρίζει με απόλυτο τρόπο τα δύο κυρίαρχα στοιχεία της, που είναι η κεφαλαιοκρατία και το Προλεταριάτο, το λούμπεν "υπόστρωμα" καί των δύο αυτών μερών επικοινωνεί.

Τα λούμπεν στοιχεία συνεργάζονται μεταξύ τους όπου κι αν βρίσκονται. Συνεργάζονται απόλυτα, γιατί πολλές φορές ταυτίζονται. Στην πραγματικότητα είναι ένα κοινό "πάτωμα", εφόσον ποτέ δεν γνωρίζεις ποιος "μετακινείται" από πού και προς τα πού. Κάποιοι ίδιοι άνθρωποι, που κάνουν τα ίδια πράγματα, "πετυχαίνουν" και κάποιοι άλλοι "αποτυχαίνουν". Αυτό σημαίνει ότι "μετακινούνται" και ότι εναλλάσσονται στις θέσεις τους. Τα όρια του λούμπεν "υποστρώματος" δεν έχουν την απολυτότητα του οικονομικού διαχωρισμού.

Για παράδειγμα, ο λούμπεν τοκογλύφος μπορεί να είναι και λούμπεν προλετάριος, όταν ξεκινάει να δανείζει τα λίγα χρήματα του μισθού του και είναι ο ίδιος ο μπράβος του εαυτού του. Ο λούμπεν επιχειρηματίας είναι και λούμπεν προλετάριος, όταν με "εργολαβίες" παριστάνει τον παραγωγό, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που κάνει είναι να εκμεταλλεύεται άλλους εργάτες. Ο λούμπεν μαστροπός είναι και λούμπεν προλετάριος, όταν εκπορνεύεται ο ίδιος για δικό του λογαριασμό.

Το διαφορετικό μέγεθος, δηλαδή, και όχι η διαφορετική φύση της λούμπεν δραστηριότητας είναι αυτό, το οποίο "τοποθετεί" κάποιους στο ίδιο "στρώμα", αλλά σε διαφορετικές "μεριές". Δεν υπάρχει δηλαδή ένα τεράστιο εργοστάσιο, που διαχωρίζει με απόλυτη και σχεδόν "εκκωφαντική" σαφήνεια τον βιομήχανο από τον προλετάριο. Τα μεγέθη των κερδών απλά διαχωρίζουν κάπως "βουβά" ανθρώπους, οι οποίοι κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Κάποια τεράστια κέρδη διαχωρίζουν τον τοκογλύφο λούμπεν τραπεζίτη από τον φτωχό τοκογλύφο λούμπεν προλετάριο του δρόμου, ο οποίος κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Η σχέση λοιπόν όλων αυτών των αδίστακτων λούμπεν στοιχείων με την εξουσία ήταν αυτή, η οποία μετέτρεψε τη λούμπεν δραστηριότητα σε μια "κολυμπήθρα" επιτυχίας. Τα πάντα από εκεί και πέρα είναι θέμα δυνατοτήτων και μέσων. Στην αρχή αγωνίζεσαι για να "πετύχεις", χωρίς να σε πιάσουν. Στη συνέχεια κάνεις τα ίδια ακριβώς πράγματα χωρίς την αγωνία, γιατί έχεις τα "μέσα", ώστε, ακόμα και να σε πιάσουν, να μην τιμωρηθείς. Αν τα έχεις όλα αυτά, "ανεβαίνεις" συνεχώς στην κοινωνική ιεραρχία.

Ξεκινάς από παράνομος λαθρέμπορος και γίνεσαι νόμιμος μεγαλέμπορος. Ξεκινάς από τοκογλύφος του δρόμου και γίνεσαι μεγάλος τραπεζίτης. Ξεκινάς από μπράβος και γίνεσαι μεγαλοσυνδικαλιστής. Ξεκινάς από εκβιαστής και γίνεσαι πολιτικός. Όσα περισσότερα χρήματα αποκτάς, τόσο πιο εύκολα σβήνεις τα "ίχνη" σου από την προηγούμενη λούμπεν δραστηριότητά σου. Όση περισσότερη πολιτική επιρροή αποκτάς, τόσο περισσότερες παράνομες δραστηριότητες νομιμοποιείς και εξουδετερώνεις ανταγωνιστές σου.

Όταν φτάνεις στην κορυφή, μπορείς να βοηθήσεις όλους τους "ομοίους" σου εναντίον όλων των ταξικών και κοινωνικών εχθρών σου. Είναι λογικό στη σημερινή εποχή της παντοδυναμίας των τραπεζιτών να αποβιομηχανιστεί η Δύση. Οι τραπεζίτες μισούν τους βιομηχάνους, αλλά λατρεύουν τις περιουσίες τους. Ήταν θέμα χρόνου να τους "σβήσουν" από τον χάρτη. Η απόλυτη υπεροχή του λούμπεν στοιχείου της κεφαλαιοκρατίας ήταν θέμα χρόνου να μας οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση ...Ήταν θέμα χρόνου να μονοπωλήσουν τα πάντα ...Να κλείσουν τα εργοστάσια ...Να οδηγήσουν τους πάντες στην ανεργία ..Να μπλέξουν τους πολίτες σε τοκογλυφικές δραστηριότητες ...Να "προάγουν" τις πόρνες, τους ποδοσφαιριστές, τους τραγουδιστές, τους διεφθαρμένους και τους τεμπέληδες στα απόλυτα κοινωνικά πρότυπα προλεταριακής "επιτυχίας".

Για να τα καταφέρουν όλα αυτά, έπρεπε να συνεργαστούν με τους ομοίους τους, ώστε να νικήσουν τους διαφορετικούς. Το λούμπεν της κεφαλαιοκρατίας συνεργάστηκε —ή μάλλον συνωμότησε— με το λούμπεν του Προλεταριάτου και νίκησαν όλους τους υπόλοιπους. Οι τραπεζίτες και οι έμποροι συνεργάστηκαν με τους συνδικαλιστές, τους κομμουνιστές, τις πόρνες, τους παπατζήδες και τους λοιπούς "κακοποιούς" και έλεγξαν τις κοινωνίες. Έλεγξαν τους ταξικούς τους εχθρούς, οι οποίοι ήταν τόσο οι απλοί κεφαλαιοκράτες όσο και οι εργάτες. Το αποτέλεσμα; Αυτό που βλέπουμε. Όλα τα παράσιτα έγιναν "πετυχημένα" κοινωνικά πρότυπα. Η Αλεξανδράτου κυκλοφορεί με ένα αυτοκίνητο, που για έναν τίμιο προλετάριο εργάτη αντιπροσωπεύει πολλές ζωές εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο ο "πάτος" της κοινωνίας ανέβηκε στην "κορυφή" και τα σκέπασε όλα. Αυτός ο "πάτος" των εγκληματιών και των ηλιθίων λειτουργεί σαν συμμορία ...έτοιμη ακόμα και να σκοτώσει, προκειμένου να μην απειληθεί η "επιτυχία" της.

Όλα αυτά θα μας αρκούσαν για να εξηγήσουμε τα συμβαίνοντα, αλλά δεν φτάνουν. Γιατί; Γιατί υπάρχει άλλη μία παράμετρος. Υπάρχει άλλος ένας παράγοντας, ο οποίος επηρεάζει την κατάσταση και την κάνει λίγο πιο πολύπλοκη ...Μια κατάσταση, η οποία, εκτός από τα κοινωνικά ή ταξικά χαρακτηριστικά, βάζει μέσα στην "εξίσωση" και τα εθνικά χαρακτηριστικά. Με αυτές τις σκέψεις φτάνουμε στους Εβραίους. Τι είναι οι Εβραίοι; Το απόλυτο κατακάθι όλων των κοινωνιών ...Το μόνιμο κατακάθι ...Το απόλυτο λούμπεν της ανθρωπότητας ...Της ανθρωπότητας, είτε αυτή είναι κεφαλαιοκρατία είτε εργατική τάξη. Το λούμπεν έθνος των λούμπεν κεφαλαιοκρατών και του λούμπεν Προλεταριάτου.

Όταν το χριστιανικό Προλεταριάτο ήταν στο σύνολό του σκληρά εργαζόμενοι δουλοπάροικοι, οι Εβραίοι προλετάριοι ήταν λούμπεν. Ήταν κλέφτες, μαχαιροβγάλτες, μαστροποί, πόρνες, παπατζήδες, κλεπταποδόχοι κλπ.. Στα καλύτερα" τους —και με την "πρόοδο" που περιγράψαμε πιο πάνω— γίνονταν το πρώτο λούμπεν των κεφαλαιοκρατών ...Οι πρώτοι τραπεζίτες σε έναν χριστιανικό κόσμο, όπου η παπική Ρώμη είχε θέσει την τραπεζική λειτουργία στην κατηγορία της "αμαρτίας" ...Οι πρώτοι έμποροι σε έναν χριστιανικό κόσμο, ο οποίος είχε εφεύρει τον "προστατευτισμό", για να προστατεύει εργοστάσια και μεροκάματα.

Οι Εβραίοι, δηλαδή, από μόνοι τους αποτελούσαν μια ειδική κοινωνική τάξη σε όλες τις χριστιανικές κοινωνίες όπου ήταν ενταγμένοι. Σε εποχές όπου η ανθρώπινη ύπαρξη δεν άξιζε ούτε μία δεκάρα, ο καλύτερος Εβραίος ήταν αυτός, ο οποίος άξιζε μία πεντάρα. Μιλάμε για την πλέον απαξιωμένη ανθρώπινη ύπαρξη. Από την εποχή της Αιγύπτου και της Βαβυλώνας μέχρι τη χιτλερική Γερμανία και την προπολεμική Αμερική οι Εβραίοι ήταν μόνιμα ο "πάτος" της ανθρώπινης ύπαρξης. Όχι σταθερά πάνω από τα ζώα. Μπορούσες να τους σκοτώσεις, να τους βιάσεις, να τους προσβάλεις, χωρίς καν να έχεις νομικές συνέπειες.

Όμως, αυτήν η εξοικείωση με τον "πάτο" της κοινωνίας τούς έκανε "γρήγορους" και "ευέλικτους". Τα "τρωκτικά" των βόθρων πάντα βλέπουν καλύτερα από τους νεοφερμένους μέσα στους σκοτεινούς "βόθρους". Τα "τρωκτικά" των βόθρων έχουν πάντα καλύτερη "ανοσία" από τα κοινά ζώα της φύσης. Από τη στιγμή που οι Εβραίοι ήταν οι κυρίαρχοι και οι πλέον έμπειροι του λούμπεν καί των δύο πλευρών, ήταν θέμα χρόνου να δοκιμάσουν να ελέγξουν τα πάντα μόνοι τους. Η μεταξύ τους συνεννόηση ήταν εύκολο να επιτευχθεί, γιατί δεν υπήρχαν τα γνωστά ταξικά εμπόδια, που να την εμποδίζουν. Δεν υπήρχε μεταξύ τους η πάγια καχυποψία, η οποία υπάρχει μεταξύ κεφαλαιοκρατών και προλεταρίων. Όλοι τους ήταν πάνω και πρώτα απ' όλα Εβραίοι και μετά κεφαλαιοκράτες ή προλετάριοι.

Όπως είπαμε, οι Εβραίοι ήταν λούμπεν στοιχεία σε όποιον τομέα και αν δραστηριοποιούνταν ...και το λούμπεν επικοινωνεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του. Ο Εβραίος τραπεζίτης ήταν εύκολο να συνεννοηθεί ακόμα και με τον πιο ελεεινό Εβραίο μαχαιροβγάλτη, γιατί μιλούσαν την ίδια γλώσσα ...Τη γλώσσα του λούμπεν. ...Τη γλώσσα που μιλάει "άπταιστα" ο Στρος Καν ...Ένας από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους του Πλανήτη, που μέσα σε δύο ημέρες κατάφερε να κάνει ό,τι θα έκανε ο τελευταίος αλητάμπουρας του Πλανήτη. Να κυνηγήσει ρεσεπσιονίστριες, να βιάσει μια καθαρίστρια, να παζαρέψει βίζιτα και στο τέλος να πάει και φυλακή.

Μεταξύ των Εβραίων, δηλαδή, δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση στη συμπεριφορά και τη νοοτροπία, ανάλογα με το "ύψος" της κοινωνικής θέση στην οποία βρίσκονται. Στην τηλεφωνική ατζέντα του ίδιου προσώπου μπορείς να βρεις δίπλα σε ονόματα πρωθυπουργών και τραπεζιτών, ονόματα μαστροπών, επαγγελματιών δολοφόνων και πορνών. Γιατί; Γιατί είναι λούμπεν. Γιατί πάντα κινούνται μεταξύ κόσμου και υποκόσμου. Ξεκινάνε πάντα ως λούμπεν και λειτουργούν ως τέτοιοι ανεξαρτήτως του πλούτου που κατέχει η οικογένειά τους ή αποκτούν οι ίδιοι. Στόχος όλων αυτών των λούμπεν στοιχείων έγινε να επιβληθούν στην ίδια την κεφαλαιοκρατία. Οι απόλυτοι λούμπεν ανέλαβαν να υλοποιήσουν τον υπέρτατο στόχο του λούμπεν ...Αυτοί, οι οποίοι θα έκαναν το "όνειρο" του λούμπεν πραγματικότητα.

Σε αυτήν τους την προσπάθεια γνώριζαν ότι θα έχουν αν όχι τη συμπαράσταση, τουλάχιστον την ανοχή της παγκόσμιας αστικής τάξης και με αυτό το δεδομένο ξεκίνησαν. Για να το καταφέρουν, γνώριζαν επίσης ότι θα έπρεπε να βρουν τρόπο να χρησιμοποιήσουν τη μεγάλη ανθρώπινη μάζα του Προλεταριάτου εναντίον της εξουσίας που μισούσαν ...Ξεκινώντας από τη δική τους εβραϊκή μάζα, έβαλαν ως στόχο να προσεγγίσουν και να χρησιμοποιήσουν το ίδιο το χριστιανικό Προλεταριάτο εναντίον της χριστιανικής εξουσίας, που τους πρόσβαλε και δεν τους αναγνώριζε καν ως ανθρώπους ...Να κάνουν ό,τι ήθελε να κάνει ο Μαρξ με το Προλεταριάτο ...Ο Μαρξ, ο οποίος ήταν επίσης Εβραίος και βέβαια κομμουνιστής.

Από τη στιγμή που ο τραπεζίτης Ρότσιλντ, ο μεγαλοαστός Χερτσλ και ο αρχικομμουνιστής Μαρξ ήταν εξίσου λούμπεν Εβραίοι και εξίσου λούμπεν σιωνιστές, δεν ήταν δύσκολο να βρουν τον τρόπο να συνεργαστούν για τον κοινό τους στόχο ...Την απόλυτη κυριαρχία ...Την Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Αυτοί ήταν εκείνοι, που έβαλαν τα θεμέλια για το "ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ" ...Το απόλυτο κόλπο ...Αυτό, το οποίο σήμερα ο Εβραίος Γιωργάκης ονομάζει μεγάλη και επείγουσα "ανάγκη" για τους λαούς να εφαρμοστεί και είναι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση.

Αυτό είναι και το λεπτό σημείο του όλου σχεδιασμού. Εκμεταλλευόμενοι οι αδίστακτοι λούμπεν Εβραίοι την έλλειψη ταξικών στεγανών μέσα στην εβραϊκή κοινωνία, ήταν εύκολο να την παρασύρουν στις μεθοδεύσεις τους. Έπεισαν εύκολα τον παγκόσμιο εβραϊσμό να τους στηρίξει σε αυτό το εγχείρημα. Πώς τον έπεισαν; Εκμεταλλεύτηκαν τους διωγμούς και τα ολοκαυτώματα, στα οποία —όπως θα δούμε— είχαν και οι ίδιοι συμμετοχή. Τότε τον έπεισαν. Τον έπεισαν ότι η επιβίωσή του επιτυγχάνεται μόνον με έναν τρόπο. Η παγκόσμια επιβίωση των Εβραίων θα επιτυγχανόταν μόνον με την παγκόσμια επικράτησή τους.

Γι' αυτόν τον λόγο φτωχοί και ταλαίπωροι Εβραίοι των γκέτο ταυτίστηκαν με τους μεγιστάνες Ρότσιλντ και Ροκφέλερ των επαύλεων. Πολλοί από αυτούς πραγματικά παγιδεύτηκαν από αυτό το αληταριό. Δεν γνώριζαν τα λούμπεν στοιχεία που τους παρέσυραν σ' αυτήν την κατάσταση. Δεν γνώριζαν ότι οι ίδιοι άνθρωποι, που τους υπόσχονταν σωτηρία, ήταν οι ίδιοι που χρηματοδοτούσαν και τους διάφορους Χίτλερ. Έβλεπαν τον Χερτσλ να περιγράφει ευθέως την "ανάγκη" του εβραϊσμού να ανανεώνεται μέσω των διωγμών, αλλά δεν καταλάβαιναν τι έλεγε. Έπαιρναν τα χρήματα του Ρότσιλντ για να στήνουν τους πάγκους τους, αλλά δεν ήξεραν τον λόγο που τους τα έδινε. Άκουγαν τον Μαρξ να "καλεί" το προλεταριάτο, αλλά δεν ήξεραν για ποιους προλετάριους μιλούσε. Δεν ήξεραν σε τι σχέδιο τους έβαζαν εν αγνοία τους.

Την πορεία αυτού του εβραϊκού σχεδίου θα την αναζητήσουμε μέσα από τα "μονοπάτια" της ιστορίας. Τα πάντα ξεκίνησαν από εκεί που δημιουργήθηκε η άρρηκτη σχέση εξουσίας και κοινωνικού "κατακαθιού" ...Εκεί που το λούμπεν της κοινωνίας στρίμωξε τη μέχρι τότε νόμιμη εξουσία και μπόρεσε να εξασφαλίσει καλύτερη κοινωνική θέση ...Στη Γαλλική Επανάσταση αναζητάμε την πρώτη "αναβάθμιση" των Εβραίων μέσα στη χριστιανική κοινωνία ...Στη Γαλλική Επανάσταση αναζητάμε την αναβάθμιση του εβραϊκού λούμπεν όλου του φάσματος. Οι πλούσιοι Εβραίοι αναβαθμίστηκαν ως κεφαλαιοκράτες και οι φτωχοί Εβραίοι αναβαθμίστηκαν ως άνθρωποι με δικαιώματα.

Προς χάριν της ταχύτητας —και χωρίς να εμβαθύνουμε ιδιαίτερα— θα πούμε το εξής: Οι Εβραίοι τραπεζίτες και οι σημερινοί κυρίαρχοι της Νέας Τάξης Ρότσιλντ "φτιάχτηκαν" από αυτήν τη Γαλλική Επανάσταση και εξαιτίας των παρενεργειών της. Εκμεταλλεύτηκαν τον νάνο Ναπολέοντα και κατόρθωσαν να βάλουν στο χέρι ολόκληρη την οικονομία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ...Τα CDS των νικών και των ηττών, που λέγαμε πιο νωρίς. Εξαιτίας εκείνων των νικών και των ηττών απέκτησαν οι Ρότσιλντ τον έλεγχο της Τράπεζας της Αγγλίας και άρα πρόσβαση στο σύνολο των δραστηριοτήτων της αυτοκρατορίας.

Αυτό ήταν το μυστικό της "έκρηξης" της επιτυχίας τους. Εξαιτίας των έγκαιρων γνώσεων των τελικών αποτελεσμάτων εκείνων των μαχών κάποιοι πλούσιοι Εβραίοι έγιναν μεγιστάνες. Αποτελέσματα, τα οποία μπορεί να αγόρασαν και να γνώριζαν, όταν οι υπόλοιποι άνθρωποι αγωνιούσαν. Στη συνέχεια τράβηξαν το "άλογό" τους από την "πίστα" και βέβαια από το βλέμμα των ανθρώπων. Γι' αυτόν τον λόγο ο "μέγας" Γάλλος πέθανε ως "οικόσιτο" των Βρετανών. Με αυτόν τον τρόπο εξηγούνται πολλά πράγματα. Πράγματα, τα οποία αφορούν καί τον Ναπολέοντα καί τα αδέρφια του, αλλά και την τύχη της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία καπελώθηκε πλήρως από το εβραϊκό λούμπεν.

Ελέγχοντας λοιπόν οι Εβραίοι το τραπεζικό σύστημα της αυτοκρατορίας, που εκείνη την εποχή "έλεγχε τα κύματα", μπορούσαν να επηρεάζουν την οικονομία ολόκληρου του Πλανήτη. Ήταν εύκολο με τα χρήματα των τραπεζών τους να ελέγχουν τις συμπεριφορές των κρατών και άρα να "αναβαθμίζουν" τις όπου γης εβραϊκές κοινότητες. Τότε έγινε ένας τεράστιος παγκόσμιος επανασχεδιασμός του συστήματος. Αυτοί δάνειζαν σε επαναστάτες Έλληνες τοκογλυφικά δάνεια και ταυτόχρονα απαιτούσαν δικαίωμα παρεμβάσεων σε περίπτωση επιτυχίας της επανάστασης. Αυτοί δάνειζαν σε Σέρβους, Αιγυπτίους, Άραβες με τους ίδιους όρους. Αυτοί χρηματοδοτούσαν διασπαστικές επαναστάσεις όπου τους συνέφερε η διάσπαση και αυτοί χρηματοδοτούσαν σκληρή καταστολή όπου δεν τους συνέφερε η διάσπαση.

Η δύναμη, που είχαν αποκτήσει, ήταν τεράστια. Ενώ όμως απέκτησαν μια καλή "θέση" στον "ήλιο", παρέμεναν "κατακάθι" ...Απλά λίγο νόμιμο "κατακάθι". Συνειδητά παρέμεναν τέτοιοι, γιατί τους συνέφερε αυτή η λούμπεν κατάσταση στις μπίζνες τους. Δεν είχαν επικρατήσει σε καμία περίπτωση, αλλά δεν ήταν και επί ξύλου κρεμάμενοι. Δεν ήταν στη διάθεση του καθενός να τους καταδιώκει και να τους σκοτώνει σαν τις κατσαρίδες. Ήταν οι μεγαλοτραπεζίτες της Αγγλίας και της Ευρώπης και τουλάχιστον για τους εαυτούς τους και μερικούς άλλους ομοεθνείς τους είχαν εξασφαλίσει την εύνοια της εξουσίας.

Με τραπεζικό "σκελετό" την οικογένεια Ρότσιλντ απλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη. Όλοι "τζάμπα" μάγκες με χρήματα των χριστιανών μέσα στις πατρίδες τους. Οι Ρότσιλντ έστελναν Ρότσιλντ και χρήματα σε όλα τα μεγάλα κράτη και έτσι έχτιζαν το "δίκτυό" τους. Δίπλα στους "Γερμανούς" Ρότσιλντ ξεφύτρωναν οι "Βρετανοί" Ρότσιλντ, οι "Γάλλοι" Ρότσιλντ, οι "Αμερικανοί" Ρότσιλντ κλπ.. Γύρω από αυτόν τον "σκελετό" "έχτιζαν" τις εβραϊκές κοινότητες της νέας εποχής. Γύρω από μια πηγή άπειρης χρηματοδότησης ευνοούσαν τα λούμπεν στοιχεία της τοπικής εβραϊκής κοινότητας. Πάνω στα χρήματα των Ρότσιλντ οι Εβραίοι αποκτούσαν υπεροχή από τους χριστιανούς ανταγωνιστές τους.

Γνώριζαν όμως ότι, ακόμα και ως τραπεζίτες, ήταν αδύναμοι. Οι οικονομικές κρίσεις τούς απειλούσαν. Ο κόσμος τούς μισούσε και η "απόσταση" που τους χώριζε από την έπαυλη στα πεζοδρόμια ήταν ελάχιστη. Άπειροι Εβραίοι διένυσαν αυτήν την "απόσταση" μέσα σε λίγες στιγμές ..."Κουτρουβαλώντας" μετά από κάποια ρατσιστική κλωτσιά. Το εβραϊκό λούμπεν "κατακάθι" ήταν ανήσυχο. Έπρεπε να εξασφαλίσει κοινωνικό σύμμαχο μεγάλο και ισχυρό. Τότε σκέφτηκε το Προλεταριάτο. Χρήματα είχαν και μπορούσαν να δημιουργήσουν το λούμπεν Προλεταριάτο, το οποίο θα το έλεγχαν απόλυτα. Χρήματα είχαν και μπορούσαν να ταΐζουν επαγγελματίες "ήρωες", "προστάτες", "προβοκάτορες" και "δολοφόνους". Τότε "έχτισαν" σε όλα τα κράτη τα κομμουνιστικά κόμματα με λούμπεν κομμουνιστές τους δικούς τους ανθρώπους. Τον Λένιν στη Ρωσία. Τον Μπεναρόγια στην Ελλάδα ή τη Λούξεμπουργκ στη Γερμανία.

Η απόλυτη επιτυχία τους εκείνη την εποχή ήταν η Οκτωβριανή Επανάσταση. Μια επανάσταση "χτισμένη" περίπου σαν την γαλλική. Χρηματοδοτούμενη από τους ίδιους Εβραίους τραπεζίτες και δρομολογημένη από τους σιωνιστές λούμπεν του ευρωπαϊκού κομμουνισμού. Για όλη αυτή την οργανωμένη συμμορία ήταν εύκολο να παρασύρουν στο "επαναστατικό" τους παιχνίδι το "κατακάθι" της ρωσικής κοινωνίας. Ό,τι ανθρώπινο "σκουπίδι" υπήρχε και περπατούσε στα δύο του πόδια στη Ρωσία, έγινε κομμουνιστής ...Το απόλυτο λούμπεν. Μιλάμε για υπάνθρωπους "βγαλμένους" μέσα από την πιο νοσηρή φαντασία. Ακόμα και το λούμπεν των Σοβιέτ ενοχλούνταν από την εξοργιστικά χαμηλή υποστάθμη τους.

Με αυτούς "πέτυχαν" την επανάσταση και η Ρωσία γεύτηκε έναν εφιάλτη, που όμοιό του δεν είχε ξαναδεί ποτέ καμία κοινωνία και κανένα έθνος. Ανεξέλεγκτα λούμπεν στοιχεία στην κορυφή μιας δογματικής εξουσίας είναι μια κατάσταση η οποία δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Περιγράφεται όμως με αριθμούς. Εκατομμύρια θανατώθηκαν, επειδή ψιθύρισαν, είδαν ή άκουσαν αυτά που δεν έπρεπε. Καμία συμβατική μορφή φασισμού δεν μπορεί να πλησιάσει την απανθρωπιά και την αθλιότητα του κομμουνισμού των λούμπεν του Προλεταριάτου ...Ο φασισμός των κτηνών.

Στο μεταξύ ο κομμουνισμός —ως "επένδυση" των Εβραίων στην Ευρώπη— δεν τα πήγαινε άσχημα, αλλά ούτε και τέλεια. Τα κομμουνιστικά κόμματα των δικών τους ανθρώπων τούς έδιναν μια σιγουριά, αλλά όχι μεγάλη. Το αγράμματο και σκληρά εργαζόμενο Προλεταριάτο δεν τους συμπαθούσε ως λούμπεν τεμπέληδες κομμουνιστές και όντας χριστιανικό δεν τους συμπαθούσε ως Εβραίους. Οι διάφορες Λούξεμπουργκ ή οι Μπεναρόγια μπορεί να τα έλεγαν μερικές φορές "καλά", αλλά πάντα θα ήταν ύποπτοι για τους αγράμματους και συνήθως θρησκόληπτους προλετάριους.

Η εποχή δηλαδή του μεσοπολέμου ήταν μια ενδιάμεση εποχή για τους Εβραίους, εφόσον είχαν μεγάλα "σχέδια", αλλά δεν είχαν ακόμα αποτελέσματα. Ήταν μια εποχή που ναι μεν είχαν κάνει αισθητή την παρουσία τους ακόμη και εκτός των "βόθρων" και των πορνείων, αλλά όχι ιδιαίτερα ποιοτική ή ισχυρή. Όταν δεν τους έδερναν στους δρόμους ως τοκογλύφους, μαστροπούς ή κλέφτες, τους έδερναν ως κομμουνιστές. Είχαν όμως καταφέρει δύο πολύ μεγάλα επιτεύγματα. Είχαν στα χέρια τους τον έλεγχο του παγκόσμιου αλλά εθνικά κατακερματισμένου τραπεζικού συστήματος και βέβαια ...τη Ρωσία. Αυτά ήταν τα βασικά τους όπλα για το σχέδιό τους. Οι τράπεζες και η Ρωσία. Με αυτά τα δύο "όπλα" θα άλωναν τον χριστιανικό κόσμο και όχι μόνο.

Το σχέδιο τους, δηλαδή, εξακολουθούσε να "τρέχει". Στόχος τους ήταν να γίνει ένα ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα, το οποίο θα τους επέτρεπε να γίνουν οι ίδιοι το αποκλειστικό λούμπεν υπόστρωμά του, που θα τους έδινε τη δυνατότητα να ελέγχουν τις αστικές τάξεις των ευρωπαϊκών κρατών. Οι απόλυτα ειδικοί της λούμπεν διαβίωσης θα γίνονταν τα "φίλτρα" για όλους τους "διακριθέντες" της μεταπολεμικής εποχής. Αυτό, δηλαδή, που ήθελαν, από τη στιγμή που δημιούργησαν υποδομές σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, ήταν να "γκρεμίσουν" με έναν μεγάλο πόλεμο τα εθνικά σύνορα και να μην τα αφήσουν να ξαναχτιστούν όπως ήταν πριν και άρα όπως δεν βόλευε τους ίδιους. Για να γίνει όμως ένας πόλεμος τέτοιου μεγέθους απαιτούνταν μια ανάλογη χρηματοδότηση. Έπρεπε να χρηματοδοτηθεί αυτός ο πόλεμος και αυτήν τη χρηματοδότηση θα την αναλάμβαναν οι ίδιοι.

Γιατί όμως να επιδιώξουν έναν τέτοιο πανάκριβο πόλεμο, όταν ήταν "βολεμένοι" ως τραπεζίτες στην εποχή της βρετανικής παντοκρατορίας; Γιατί τους συνέφερε μια νέα και άγνωστη αμερικανική τάξη πραγμάτων, ενώ θεωρητικά ήταν βολεμένοι στη βρετανική τάξη; Γιατί η βρετανική τάξη πραγμάτων δεν ήταν πραγματική τάξη πραγμάτων. Η Βρετανία παρίστανε την αυτοκρατορία, αλλά δεν ήταν τέτοια. Ήταν απλά ένα θηριώδες εθνικό κράτος, το οποίο, λόγω μεγέθους —και τιμητικά— ονομαζόταν "αυτοκρατορία". Ο σχεδιασμός ήταν εθνικός.

Τα κράτη ήταν "κλειστά" και το καθένα από αυτά λειτουργούσε με τον γνωστό εθνικό τρόπο ...Τον τρόπο που συνέφερε τη βιομηχανία και τους βιομηχάνους και άρα τους εχθρούς τους. Έπρεπε λοιπόν να βρουν έναν τρόπο να διαλύσουν όλα αυτά τα κράτη. Έπρεπε να "σπάσουν" αυτά τα εθνικά "αυγά" της βιομηχανίας, για να κάνουν μια ομοιογενή "ομελέτα", η οποία θα έδινε το πλεονέκτημα στις τράπεζες και τους τραπεζίτες εις βάρος των βιομηχανιών και των βιομηχάνων ...Θα έδινε το πλεονέκτημα στα λούμπεν στοιχεία της κεφαλαιοκρατίας.

Αυτό και έκαναν; Πώς το έκαναν; Ξαναβούτηξαν στον κοινωνικό "βόθρο" ...Τον χώρο εκείνον, τον οποίο ως Εβραίοι γνώριζαν καλά ...Τον χώρο εκείνον, ο οποίος ήταν γι' αυτούς ό,τι το νερό για το ψάρι. Αναζήτησαν και πάλι τη στήριξη του λούμπεν Προλεταριάτου του πιο διαθέσιμου κράτους. Πιο διαθέσιμο και πιο εύκολο κράτος για τους Εβραίους από τη Γερμανία δεν υπάρχει. Επί έναν αιώνα τη "δουλεύουν" ασταμάτητα. Μέσα στο γερμανικό λούμπεν Προλεταριάτο βρήκαν τον αγράμματο, ατάλαντο, τεμπέλη και σχεδόν άστεγο Χίτλερ, για να συνεργαστούν μαζί του. Τον χρηματοδότησαν και αφού τον πλαισίωσαν με μεθύστακες, σακάτηδες, ανώμαλους, τεμπέληδες, σαδιστές κλπ., τον ανέβασαν στην εξουσία. Στις μπυραρίες, στα καταγώγια και στα πορνεία της πλέμπας "γεννήθηκε" ο ναζισμός πριν ξεχυθεί εκτός Γερμανίας. Αυτόν τον Χίτλερ επέλεξαν, για ν' αρχίσει το μεγάλο "σπάσιμο" των ευρωπαϊκών εθνικών "αυγών".

Πώς όμως τον χρηματοδότησαν; Οι καιροί ήταν "εθνικοί" και άρα οτιδήποτε ενίσχυε ή εξασθενούσε έθνη, ήταν ορατό και άρα επικίνδυνο γι' αυτόν που το μεθόδευε. Έπρεπε, δηλαδή, τα παιχνίδια τους στην Ευρώπη να τα παίξουν από ασφαλή απόσταση. Πώς τα έπαιξαν; Ως Αμερικανοί. Για να μην δημιουργήσουν υποψίες στη βαθιά "εθνικοποιημένη" Ευρώπη, δεν τους χρηματοδότησαν ως Βρετανοί ή Γάλλοι τραπεζίτες. Τους χρηματοδότησαν ως δήθεν "άσχετοι" Αμερικανοί. Τότε εμφανίζονται για πρώτη φορά όλα τα σημερινά ισχυρά ονόματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων εκτός από τους Ρότσιλντ και άλλους ευρωπαϊκής καταγωγής Σιωνιστές ...Ονόματα όπως ο Ροκφέλερ, αλλά και οι Μπους. Αυτοί ήταν οι χρηματοδότες του Χίτλερ και αυτοί ήταν οι πρώτοι που μίλησαν για Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Με εβραϊκής ιδιοκτησίας αμερικανικά δολάρια έκανε τον πόλεμο ο Χίτλερ. Με αυτά τα εβραϊκά δολάρια γκρέμιζε τα εθνικά κράτη το ένα μετά το άλλο. Τα εθνικά "κελύφη" "έσπαζαν" το ένα μετά το άλλο. Βλέποντας την επόμενη "ημέρα" και τις ανάγκες της έκαναν και το μεγάλο κόλπο του Ολοκαυτώματος. Τι επεδίωκαν μ' αυτό; Στην εποχή που η Ευρώπη θα ισοπεδωνόταν, η εβραϊκή πλέμπα θα έπρεπε να ήταν όσο το δυνατόν πιο ασφαλής. Στην εποχή που η Ευρώπη θα πέθαινε από την πείνα, η εβραϊκή πλέμπα θα έπρεπε να συντηρούνταν ...έστω και οριακά. Στην εποχή που η Ευρώπη θα μάτωνε και θα ακρωτηριαζόταν, η εβραϊκή πλέμπα θα έκανε αυτό που κάνει πάντα όταν τη βάζεις να εργαστεί. Γκρίνιαζε.

Γιατί τους βόλευε αυτό; Πρώτον, γιατί δημιουργούσαν μια "δεξαμενή" Εβραίων, την οποία θα τη χρησιμοποιούσαν όπως τους βόλευε τους ίδιους και όχι όπως θα ήθελαν εκείνοι. Θα τους τοποθετούσαν όπου τους βόλευαν τα μεταπολεμικά τους συμφέροντα και όχι όπου τους άρεσε. Το "ξήλωμά" τους θα το "χρεώνονταν" οι Ναζί και όχι αυτοί, οι οποίοι πλήρωσαν τους Ναζί να το κάνουν. Δεύτερον, η μεγάλη μεταπολεμική "επιτυχία" των Εβραίων πιθανότατα να εξόργιζε τους χριστιανικούς πληθυσμούς και αναζητούσαν ένα "άλλοθι". Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν το απόλυτο "άλλοθι" για τους Εβραίους. Οι Εβραίοι, που με τα χρήματά τους πλήρωσαν τους φονιάδες της Ευρώπης να αιματοκυλίσουν την ήπειρο, θα εμφανίζονταν σαν θύματα και όχι ως θύτες.