Είμαι άπαιχτος, είμαι Θεός!

Στο τέλος της έβδομης μέρας της δημιουργίας, κοιτάει ο Θεός αυτά που έκανε.

Κοιτάει τα πουλιά και λέει:

«Πωπω, τι κελάηδημα, τι χρώματα… Δεν παίζομαι!»

Κοιτάει τα λιοντάρια και λέει:

«Πωπω, τι δύναμη, τι θάρρος, τι περηφάνια… Είμαι άπαιχτος!»

Κοιτάει τον Αδάμ και λέει:

«Πωπω, τι άνδρας, τι παίδαρος, τι ομορφιά… Είμαι άπαιχτος, είμαι Θεός!»

Κοιτάζει και την Εύα και λέει:

«Δεν πειράζει, θα βάφεται…»