«Εχει πέσει ο ουρανός στα κεφάλια όλων όσοι δεν ήθελαν εδώ και χρόνια να δουν την οδυνηρή πραγματικότητα» αναφέρει ο κ. Μίμης Ανδρουλάκης, συγγραφέας και βουλευτής του ΠαΣοΚ, αναφερόμενος στις προειδοποιήσεις που ο ίδιος έστελνε εδώ και δύο χρόνια προς κάθε ενδιαφερόμενο για το «κακό» που θα έβρισκε τη χώρα.
Και συμπληρώνει με νόημα: «Επρεπε να είχα μάθει την τέχνη του εγγαστρίμυθου και να μη φαίνεται τίνος είναι η φωνή. Ο αγγελιοφόρος των κακών ειδήσεων δεν γίνεται αρεστός και πιστευτός».
Τα βιβλία του μετά την επιστροφή του στην πολιτική το 2004 ήταν, όπως λέει, ένα συνεχές προμήνυμα κινδύνου.
Τα εξώφυλλά τους περιείχαν πάντοτε το κενό.
Ενα είχε το διφορούμενο GΑΡ, που σημαίνει «κενό», «χάσμα», αλλά οι κακές γλώσσες, κυρίως μέσα στο ΠαΣοΚ, είπαν ότι είναι και τα αρχικά του προέδρου του ΠαΣοΚ.
Το τελευταίο μάλιστα βιβλίο του Ε! Πρόεδρε, που ...κυκλοφόρησε με την προκήρυξη των εκλογών, ήταν προφητικό, όπως υπενθυμίζει, για πολλούς.
Είχε τον πρόεδρο να περπατά σε τεντωμένο σχοινί.
Πρέπει, συμβουλεύει τώρα την κυβέρνηση που βρίσκεται υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ, να αντιδράσουμε θετικά με δημιουργική και αγωνιστική καρτερικότητα και όχι να αφεθούμε στην ψυχολογία της ερημοποίησης, στην αξιοθρήνητη μανία να δείχνει ο ένας τον άλλον, στη μικροκακορίζικη απελπισία ή, ακόμη χειρότερα, στην επιθυμία του ολέθρου και της αυτοκτονίας.
«Η ηγεσία θεώρησε πιο ασφαλή μέθοδο επιστροφής στην εξουσία το αιώνιο πινγκ πονγκ με τη ΝΔ και τελικά υιοθέτησε με το ξέσπασμα της κρίσης το 2008 λανθασμένα σχήματα ανάλυσης και ερμηνείας» σημειώνει και αποκαλύπτει : «Μετά τη νίκη κάποιοι στο επιτελείο, όπως είπα στον πρόεδρο,καταλήφθηκαν από την ψευδαίσθηση της παντογνωσίας και της παντοδυναμίας και ξόδεψαν ψάχνοντας δεξιά και αριστερά τις πρώτες εκατό ημέρες». Αποφεύγει ωστόσο να αναφέρει ονόματα.
Με πρόσωπα ευρύτερης αποδοχής
Λέει και κάτι άλλο αφήνοντας σαφέστατα να εννοηθεί ότι το παρόν κυβερνητικό σχήμα πρέπει να αλλάξει με τη συμμετοχή σε αυτό και προσώπων ευρύτερης αποδοχής: «Και τυφλός να είσαι,βλέπεις ποιοι κρίκοι υπολειτουργούν στη διεύθυνση και στη δομή της κυβέρνησης.Είπα όμωςμπροστά στον Πρωθυπουργό ότι δεν πρέπει να σπαταλήσει τις σφαίρες του σε εύκολους μικροανασχηματισμούςαλλά να προχωρήσει στον κατάλληλο χρόνο σε μια αποφασιστική πολιτική πρωτοβουλία που θα δώσει ένα νέο κυβερνητικό σχήμα». Ποιο θα είναι αυτό το νέο κυβερνητικό σχήμα που εισηγείται και σε τι θα διαφέρει από το σημερινό; «Θα διαφέρει σε τρία θεμελιώδη σημεία:στην αποτελεσματικότητα, στη διεύθυνση και στην ευρύτερη αποδοχή και εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Αυτή η απαίτηση θα κρίνει και τα πρόσωπα και τη δομή».
«Αλλαξε το DΝΑ του ΠαΣοΚ»
Δεν διστάζει να μιλήσει και για τη φυσιογνωμία του ΠαΣοΚ λέγοντας ότι «έχουν ξεχαρβαλωθεί οι αναφορές του,έχει υποστεί μεταβολή στο γενετικό υλικό του. Βιώνει έντονα τη γενική κρίση εκπροσώπησης» . Ο κ. Παπανδρέου, κατά τον κ. Ανδρουλάκη, άνοιξε τον κύκλο και ο ίδιος θα τον κλείσει για να ανοίξει ο νέος κύκλος και σημειώνει: «Ας σταθεροποιηθεί το τελικό σχήμα της κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης και σχετικά έγκαιρα πρέπει να ανοίξει ο διάλογος για τον αυτομετασχηματισμό και την ανασύνθεση του ευρύτερου χώρου της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς και Κεντροδεξιάςδίχως θέματα και πρόσωπα ταμπού». Διαφορετικά, συμπληρώνει, «θα εκφυλιστούμε σε κάτι σαν το περονικό κόμμα που προμήθευε διαχρονικά με αξιωματούχους τον μηχανισμό της εξουσίας».
Κάνει λόγο και για τα κόμματα της Αριστεράς επιρρίπτοντάς τους (αν και προέρχεται και ο ίδιος από την Αριστερά) ευθύνες για το τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα: «Το αρνητικό σπιράλ της χρεοκοπίας της χώρας δεν έχει μόνο τη σφραγίδα των δύο κομμάτων εξουσίας που είναι κυρίαρχηαλλά όλων των δυνάμεων της αντιμεταρρύθμισης και της στασιμότητας. Είναι παράδοξο κόμματα της Αριστεράς να συμπεριφέρονται σε βασικούς τομείς της κοινωνίας ως υπερασπιστές του status quo. Ελπίζω να μην έχουν υιοθετήσει οριστικά το δόγμα “όσο χειρότερα τόσο καλύτερα”. Ακόμη και στις πιο δογματικές φράσεις της η ελληνική Αριστερά είχε μια πολιτική συμμαχιών και αναζητούσε μια θετική διέξοδο».
Αποφεύγει να σχολιάσει την ίδρυση κόμματος από τις ανανεωτικές δυνάμεις και εύχεται απλώς αυτό να συμβάλει στην ανασύνθεση της δημοκρατικής Αριστεράς. Δεν αφήνει όμως ασχολίαστη την πολιτική και την προσωπικότητα του προέδρου της ΝΔ κ. Α. Σαμαρά: «Κρίμα, τον περίμενα καλύτερο. Εχει την αυταπάτη ότι θα παιχτεί για ακόμη μία φορά το παλιό παχνίδι ΠαΣοΚ- ΝΔ. Αλαλάζον κύμβαλο ο πολιτικός λόγος του». «Εξαιρετικά δύσκολο να μετάσχω στην κυβέρνηση»
Ο κ. Ανδρουλάκης βλέπει εξαιρετικά δύσκολο το να μετάσχει σε μελλοντικό σχήμα. Το γιατί το εξηγεί ο ίδιος: «Προεκλογικά δήλωσα ότι λόγω της ιδιοσυστασίας μου στην πολιτική είναι εξαιρετικά δύσκολο να είμαι μέλος μιας κυβέρνησης αν δεν έχω συμμετάσχει στο “σενάριο”, στη “σκηνοθεσία” και στο “μάνατζμεντ”. Είχα δίκιο, αφού τελικά η κυβέρνηση, ειδικά τους πρώτους κρίσιμους μήνες, κινήθηκε σε εντελώς διαφορετική τροχιά από το “Ε! Πρόεδρε”».
«Τρία και μισό» σενάρια πενταετίας
Για την έξοδο από την κρίση και τις προοπτικές για το άμεσον μέλλον ο κ.Ανδρουλάκης επεξεργάζεται,όπως λέει,«τρία και μισό»σενάρια για την επόμενη πενταετία.
Το πρώτο,το καλύτερο αλλά και το δυσκολότερο: Η Ελλάδα ξαναβγαίνει ομαλά στις αγορές,ξεκινά ένας νέος αναπτυξιακός κύκλος,ενώ στην ευρωζώνη σημειώνονται νέα βήματα ολοκλήρωσης. Κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα υβρίδια ενός μοντέλου ανάπτυξης πιο επιχειρηματικού,«εξωστρεφούς» και «πράσινου»,λιγότερου κρατικοδίαιτου, ολιγοπωλιακού, συντεχνιακού. Αυτο- σχηματισμός, δηλαδή,όπως τον καθορίζει,του πολιτικού συστήματος.
Το δεύτερο: Η Ελλάδα ζητεί από την τρόικα μια περίοδο χάριτος και συμφωνεί μαζί της σε μια επιμήκυνση της διάρκειας ωρίμανσης του χρέους που θα βρίσκεται μεταξύ του 140% και του 150%.Αμφιβολίες για αναπτυξιακές προοπτικές.Εποχή,όπως αναφέρει,μεγάλης αστάθειας στην παγκόσμια οικονομία.Πολιτική και κοινωνική κρίση.
Το τρίτο,το χειρότερο: Καλύτερα,αναφέρει,να μην το περιγράψουμε αλλά να κάνουμε τα πάντα για να το αποφύγουμε.
Σημαίνει καταστροφικό συγχρονισμό όλων των δαιμόνων της ελληνικής και της παγκόσμιας οικονομίας που δημιουργεί γενικότερο σκηνικό«Ημέρας Κρίσεως».
«Ο Λοβέρδος ξεκίνησε με οίστρο αλλά με άδεια χέρια»
Για το Ασφαλιστικό εμφανίζεται πεπεισμένος ότι τα κόμματα και τα συνδικάτα με τις ευλογίες της κοινωνίας έβαλαν εδώ και πολλά χρόνια ένα...διαβολικό στοίχημα.
Επέλεξαν την αδράνεια και ρίσκαραν επικίνδυνα να το οδηγήσουν στο πρόχειρο πολεμικό χειρουργείο,όπως συμβαίνει τώρα,για να αποφύγουν πριν από 10-15 χρόνια το εύλογο κόστος μιας πλαστικής επέμβασης.Οσον αφορά την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και συγκεκριμένα τον κ.Α.
Λοβέρδο που χειρίστηκε το Ασφαλιστικό,λέει: «Επέδειξε θάρρος,οίστρο μεταρρυθμιστικό,αλλά ξεκίνησε με άδεια χέρια,αφού δεν διέθετε,όχι με δική του ευθύνη,καμία σοβαρή οικονομική,κοινωνική και δημογραφική χαρτογράφηση.Προχώρησε δίχως τα ενδεχόμενα σενάρια,δίχως να παρουσιάσει στον λαό τις πιθανές βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις και τελικά δίχως την αναγκαία πολιτική και κοινωνική συναίνεση.Ετσι,όταν βρεθήκαμε στο χείλος της χρεοκοπίας,η ατζέντα για το Ασφαλιστικό της επόμενης τριακονταετίας εγκλωβίστηκε στις αναγκαστικές βιαστικές συμφωνίες με την τρόικα που έχουν το πολύ πεντάχρονο ορίζοντα».
TO BHMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου