Οι σειρήνες της εξουσίας ήλκυσαν γοητευτικά τον ξενομερίτη Stefanos, ο οποίος δε φοβήθηκε τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες της εσωκομματικής φουσκοθαλασσιάς. Όμως τον περιμένουν οι συμπληγάδες των ευρωεκλογών.
Ο ίδιος, καθώς διαπνέεται από υπερβολική αυτοπεποίθηση αλλά και παντελή άγνοια τοπίου... εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Ιθάκη του είναι η πρωθυπουργία της Ελλάδας (ναι το πιστεύει! ). Οι ευρωεκλογές όμως μπορεί να τον «’ξοκείλουν» και να αναγκαστεί να ξαναβρεί την Ιθάκη του στα πολυτελή του Μανχάταν και του Μαϊάμι, όπου η νεολαία των golden boys ζει την αμέριμνη ζωή της, με μοναδικές ανησυχίες τα πλοιοκτητικά συμβόλαια και τους δείκτες του Dow Jones.
Ο ρωμαλέος κινηματικός ΣΥΡΙΖΑ (και με όλα τα αρνητικά του) ετελεύτησε βίον. Αυτοί που έφυγαν κούνησαν μαντήλι, αλλά και αυτοί που έμειναν σφίγγουν τα χείλη. Η «Ομπρέλα» δεν ήταν πολύ σκληρότερη στις επικρίσεις από την ομάδα Αχτσιόγλου που παρέμεινε.
Στην ανακοίνωσή της γράφει μεταξύ άλλων «Ο Στ. Κασσελάκης δε δίστασε να χρησιμοποιήσει αντιδραστικά σχήματα από τη φαρέτρα της alt right (σε ελεύθερη απόδοση «Ακροδεξιά») και του εγχώριου αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου», και «επιδόθηκε σε ένα μακρύ κατάλογο επιθέσεων και προσβλητικών αναφορών: από το «άρρωστο κόμμα» του διαγγέλματος της Παρασκευής, περάσαμε στη «κομματίλα», το «πουμαρό», τη «πέμπτη φάλαγγα».
Η ομάδα Τεμπονέρα παραλλήλως δήλωσε «δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε λευκή επιταγή ούτε σε μονοπρόσωπα όργανα (λέγε με Κασσελάκης) ούτε σε συσπειρώσεις χωρίς ιδεολογικό πολιτικό βάθος» (Πολάκης, Τζάκρη, Αυγέρη, Γ. Τσίπρας, κ.α.).
Εντός – εκτός, είναι και ο Γιάννης Δραγασάκης: «Δεν ξέρω πόσα περιθώρια υπάρχουν για να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Αριστερά» δήλωσε - και δεν έχει σημασία αν το γηραιό στέλεχος δεν έχει ψηφοφόρους. Για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει βαρύ όνομα.
Ακόμη και ο Νίκος Παππάς στον οποίο οφείλει σε σημαντικό βαθμό την επικράτηση του ο αρχηγός στον δεύτερο γύρο, δήλωσε «ο πρόεδρος μας πλήγωσε με κάποιες εκφράσεις του». Παράλληλα ενώ αντέδρασαν για το αστείο δημοψήφισμα και οι δυο γραμματείς του κόμματος Σβίγκου και Βασιλειάδης, αλλά και οι «κυανόκρανοι», όπως Γεροβασίλη κ.α.
Κοινή εντύπωση των διαφωνούντων είναι ότι ο Κασσελάκης είναι «όμηρος» μιας εχροπαθούς λαϊκίστικης ομάδας εντός του ΣΥΡΙΖΑ, που τον στήριξε. Η όπως το εξέφρασε ο Τζουμάκας (που ασχέτως αν έχει περιπέσει σε γραφικότητα, διατηρεί το παλιό πολιτικό κριτήριό του), «μια ομάδα τιμωρών χρησιμοποιούν έναν τύπο από την Goldman Sachs για να καταλάβουν πόστα που τους στερούσαν οι εσωκομματικοί τους αντίπαλοι…Οι μασκοφόροι της δήθεν ανανέωσης είναι αδίστακτοι και δεν έχουν καμία σχέση με την προοδευτική παράταξη».
Ηδη ένας εξ αυτών το χάρηκε βεβαίως. Ο συνήθης Πολάκης, ανήρτησε φωτογραφίες γλεντιού γράφοντας; «Μετά τη συνεδρίαση της Κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, στο γλέντι της Ένωσης Σφακιανών», δημοσιοποιώντας παράλληλα και ονόματα άμεσων συγγενών του (πάντως να χορεύει πεντοζάλη από τη χαρά του δεν τον είδαμε).
Οι «φαλαγγίτες» λοιπόν θα συνυπάρξουν και θα περιμένουν. Θα εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους, τις οποίες ο Stefanos θα καταγγέλλει ως υπονόμευση. Και αυτοί θα τον περιμένουν στις ευρωεκλογές, που θα αποτελέσουν το επόμενο αιματηρό πεδίο, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ καταπέσει στην 3η ή 4η θέση.
Εκτός βεβαίως αν ως το συνέδριο (εφόσον γίνει) ο νέος αρχηγός με τις δηλώσεις και κινήσεις του έχει προλάβει να οξύνει την αντιπαράθεση, και αναγκάσει και αυτούς να κουνήσουν μαντήλι.
Το λιμάνι του Κασσελάκη δεν προβλέπεται απάνεμο. Ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ κατέκτησε στις εκλογές 17,8%. Και μόνο η αποχώρηση της «Ομπρέλας» του αφαιρεί αρκετά μεγάλο ποσοστό. Άλλωστε οι ίδιοι μετά από κάποιο καιρό θα ανακοινώσουν ίδρυση κόμματος.
Υπάρχει βεβαίως η ευειδής προσωπικότητά του Κασσελάκη και η αποδοχή στα social media από κάποιους Ταλιμπάν «kasselistas». Αλλά τα social αποδείχτηκε ότι δεν είναι η κοινωνία. Το κατάλαβε και το δήλωσε η βουλευτής Ελένα Ακρίτα, που νόμιζε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα σαρώσει στις εκλογές, επειδή η ίδια μάζευε πολλά like στις άκρως επιθετικές αναρτήσεις κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως και ο Στέφανος δέχεται αιτήματα για σέλφις.
Οι ιλαροτραγικές σκηνές του από χθες κρεουργημένο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι το αίτιο. Είναι το αποτέλεσμα του ιδεολογικού κομφούζιου στο οποίο παραδέρνει η Αριστερά. Και αυτό δε θα θεραπευτεί στο άμεσο μέλλον.
Δεν πειράζει. Αρκεί που οι σύντροφοι της «Ομπρέλας» ένιωσαν περηφάνεια, όπως γράφουν, μεταξύ άλλων και για την συμφωνία των Πρεσπών. Τόση γείωση (αγαπημένη τους λέξη) έχουν με την κοινωνία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου