Κυβέρνηση χρειαζόμαστε, όχι δημοψηφίσματα και τρίχες

Δεν έχει νόημα να παρακολουθεί και να προσπαθεί ν' αποκωδικοποιήσει κανείς αυτό το επικοινωνιακό σόου που βρίσκεται τις (πολλές...) τελευταίες μέρες σ' εξέλιξη, αυτό το... σκωτσέζικο ντους “επιτυχία-ναυάγιο” στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Πέρα από το ότι μπερδεύει και το πιο ψύχραιμο μυαλό στην προσπάθειά του να κατανοήσει τι πραγματικά συμβαίνει, θυμίζει και το... “λύκος στα πρόβατα!”, με την γνωστή διδακτική κατάληξη. Οπότε, καλύτερα ας το να πάει...

Ακόμη κι' αν υποθέσει κανείς, όμως, πως όλο αυτό το παιγνίδι γίνεται στο πλαίσιο κάποιας “σκληρής” διαπραγματευτικής τακτικής, δεν φαίνεται ν' αποδίδει για την ελληνική πλευρά και πολλούς καρπούς, αφού οι μεν δανειστές μας μένουν σχεδόν αμετακίνητοι στις απαιτήσεις τους, ενώ εμείς προσυπογράφουμε αυτές τις απαιτήσεις (και δεσμευόμαστε, μάλιστα, και να τις υλοποιήσουμε- πχ. πριν λίγες δεχθήκαμε την... καταραμένη αξιολόγηση του προηγούμενου προγράμματος- αλλά μετά φωνασκούμε επικοινωνιακά σε κάποιες “κόκκινες γραμμές” γραμμένες με συμπαθητική μελάνη, που μόλις στεγνώσει... σβήνει!), και μετά, φτού κι' από την αρχή!

Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι όλο αυτό το σόου γίνεται για εσωτερικούς εσωκομματικούς λόγους στον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν το καταλαβαίνουμε μόνο εμείς, το' χουν πάρει χαμπάρι και οι “κουτόφραγκοι”, και μας αντιμετωπίζουν ανάλογα. Εμείς τους “απειλούμε” με δημοψήφισμα, κι' αυτοί μας λένε (όλο και πιο ειρωνικά, επ' εσχάτοις...), “κάντε το, ρε παιδιά, και ο Θεός μαζί σας...”! Αλλά με τέτοιες φιγούρες. Σοβαρή διαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνει. Και η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή -και για τούς “έξω”, αλλά πρωτίστως για μας- για να την διαχειρίζεται κανείς με αβάσταχτη ελαφρότητα...

Η άποψή μας είναι ότι τελικά θα υπογραφεί συμφωνία και θα υπάρξει νέο μνημόνιο (όπως κι'΄αν το βαφτίσουμε...) που θα εξασφαλίζει την ροή χρήματος στην Ελλάδα, η οποία ας μην ξεχνάμε ότι δεν μπορεί να βρει χρήματα από αλλού. Και ότι κι' αν προβλέπει αυτή η συμφωνία, στην ουσία θα είναι κι' αυτή υφεσιακή, ακόμη κι' αν δεν (;) επιβάλλει οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων- κι' αυτό είναι μια στρέβλωση που προκύπτει από τις εμμονές, τις ιδεοληψίες της άλλης πλευράς. Η οποία ενώ βλέπει (και έχει αναγνωρίσει...) ότι η “συνταγή” της τα πέντε τελευταία χρόνια είχε μεγάλες και σοβαρές παράπλευρες συνέπειες που δυσκολεύουν αν δεν αποκλείουν την όποια αναπτυξιακή προσπάθεια, επιμένει σ' αυτές με προτεσταντική στενοκεφαλιά... Η ειλικρινής συνεργασία με τους εταίρους μας και η διαρκής προσπάθεια να τους πείσουμε με την στάση μας να αναθεωρήσουν τις πολιτικές τους και ως προς εμάς αλλά και για το ευρύτερο ευρωπαϊκό καλό, είναι μονόδρομος...

Αλλά, ας πάρουμε και την εκδοχή ότι τελικά οι “Τουπαμάρος” επιβάλλουν την αδιαλλαξία τους, και η (όποια) συμφωνία τεθεί υπό την αίρεση της έγκρισής της από τον λαό με δημοψήφισμα. Κι' ας αφήσουμε “λεπτομέρειες” του τύπου “ποιο θα είναι το ερώτημα” και “πόσο ικανός είναι ο κόσμος να κρίνει τόσο πολύπλοκα ζητήματα”. 

Τι θέλει να μας πει ο κ. Τσίπρας με την “προσφυγή” του στην κρίση της κοινωνίας: Ότι ο ίδιος που...άλλα έλεγε προεκλογικά και έχασε τρεις μήνες μετεκλογικά (με τις γνωστές δημοσιονομικές συνέπειες...) προσπαθώντας να κουλαντρίσει την εσωκομματική του αντιπολίτευση, είναι πρόθυμος και σε θέση να διαχειρισθεί και μια πολιτική “ρήξης”, αλλά και μια πολιτική “συμφωνίας” με τους εταίρους μας; 

Πως είναι ικανός να υπηρετεί και την μια πολιτική και την εντελώς.... αντίθετή της; 

Ο κόσμος που τον εμπιστεύτηκε (αυτόν, κυρίως, που είχε δείξει προεκλογικά ακόμη σημάδια ρεαλισμού, και όχι την... εσωκομματική Βαβέλ του ΣΥΡΙΖΑ), πόνταρε στην “κωλοτούμπα” και θα ανακουφισθεί που αποφεύγονται τα χειρότερα. 

Οι “δικοί” του όμως που ακόμη και τούτη την ώρα διαφωνούν και επιμένουν να τον προτρέπουν στην “ορθοδοξία”, πως θ' αντιμετωπισθούν; Με ανασχηματισμό (και πιθανότατο... εσωκομματικό σχίσμα), με πρόωρες εκλογές μέσα στο '15, όσο ισχύει η πρόβλεψη για “λίστα” που θα επιτρέψει εσωκομματικό ξεκαθάρισμα, ή με την... βοήθεια του λείψανου της Αγίας Βαρβάρας;

Ο χρόνος τρέχει- και είναι εις βάρος μας. 

Ότι πρέπει να γίνει, πρέπει να γίνει άμεσα και αποφασιστικά. Και τις αρλούμπες για δημοψηφίσματα, ας τις αφήσουν στην άκρη κι' ας ανασκουμπωθούν να καταρτίσουν ένα εθνικό σχέδιο γενικής ανασυγκρότησης, μπας και κάποια στιγμή τελειώσουμε οριστικά με τα μνημόνια.
Θάνος Οικονομόπουλος
Πηγή: iefimerida.gr