Προσέξτε πόσο εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς, ότι το πρόβλημα για τους δανειστές δεν είναι η ελληνική οικονομία (ενώ πραγματικά είναι για εμάς), αλλά το πόσο που θα κερδίσουν από την τοκογλυφία:
Δεν τους φοβίζει να αγοράσουν τα νέα ελληνικά ομόλογα μακροπρόθεσμα με επιτόκιο πάνω από 4%, αλλά τους φοβίζει αν τα αγοράσουν με κάτω από 4%. Δεν ανησυχούν για την ελληνική οικονομία αν κουρέψουν τα ομόλογα κάτω από 50%, αλλά ανησυχούν αν τα κουρέψουν περισσότερο!!!
Δηλαδή, δεν σπέρνουν ανησυχία όταν ελαφρύνεται από βάρη η ελληνική οικονομία, αλλά, διά...
των οίκων αξιολόγησης, των τραπεζών και των εκπροσώπων τους, σπέρνουν ανησυχία όταν ΔΕΝ ελαφρύνεται, αλλά επιβαρύνεται το χρέος!!
Παρακολουθείστε τις διαπραγματεύσεις για το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων. Δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο.
Δυστυχώς, ακόμα και στη χώρα μας δεν έχει γίνει κατανοητό, ότι έχουμε δυο προβλήματα, ξέχωρα το ένα από το άλλο, τα οποία πολιτικοί και τοκογλύφοι εμπλέκουν για τους δικούς τους λόγους.
Το ένα είναι η επίθεση του διεθνούς τοκογλυφικού κεφαλαίου, την οποία υπερασπίζεται η Γερμανία και οι Σκανδιναβοί.
Το άλλο είναι η απολύτως διεφθαρμένη και καταστροφική κρατικοδίαιτη ελληνική δημόσια και ιδιωτική οικονομία, που είναι ένα απολύτως κοινωνικό φαινόμενο με οικονομικές διαστάσεις.
Κάποιος μπορεί εύκολα να παγιδευτεί νομίζοντας ότι το πρώτο είναι αποτέλεσμα του δεύτερου. Είναι απλώς η Κερκόπορτα. Κανείς δεν δίνει δεκάρα για την καθαρότητα της ελληνικής οικονομίας από ηθική άποψη. Δεν υπάρχει ηθική στη διεθνή σκακιέρα. Μόνο Ισχύς.
Και τα 240 δις, που χρωστάει η Ελλάδα είναι αμελητέα ποσότητα για το διεθνές κεφάλαιο, ώστε να σηκώσει τόση σκόνη ουρλιάζοντας. Έσωσε τρεις αμερικανικές τράπεζες με ένα τρις δολάρια αγόγγυστα!
Καθήκον των Ελλήνων είναι να γκρεμίσουν τη διαφθορά στον τόπο τους και να τον υπερασπιστούν από τους ξένους τοκογλύφους. Κι αυτές είναι δυο διαφορετικές δουλειές, που πρέπει να γίνουν ταυτοχρόνως. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ίδιες. Αλλά, μέχρι να ξυπνήσουμε εμείς και να αρχίσουμε να σκουπίζουμε την αυλή μας θα μας έχουν επιβληθεί οι επόμενοι απατεώνες. Το βλέπω.
Μετά λοιπόν την αντίφαση να σε θεωρεί κάποιος αφερέγγυο και υπό χρεωκοπία αν σου δανείσει με 3%, αλλά «φερεγγυοτατο» αν σε δανείσει με 4, 5% και 5%, όπως έγραψα παραπάνω, πάμε σε μια άλλη ανοησία που αλιεύει η κοινή λογική, αλλά και η πραγματικότητα:
Σύμφωνα με την τρόικα και τους εδώ υποστηρικτές της: Η ζωή των Ελλήνων πρέπει να υποτιμηθεί κατά πολύ, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να δημιουργηθεί πρωτογενές πλεόνασμα, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να πέσει το έλλειμμα και να αποπληρωθεί κάποτε το χρέος.
Το κλειδί, λοιπόν, είναι η ανταγωνιστικότητα. Επομένως, μόνο όσες χώρες είναι πλεονασματικά εξαγωγικές μπορούν να επιζήσουν υπό την ΕΕ και το ΔΝΤ. Είναι να λυπάται κανείς τις ΗΠΑ . Των οποίων το εμπορικό ισοζύγιο είναι πολύ κάτω του μηδενός και το χρέος δυσθεώρητο. Επίσης, για λύπηση είναι η Κύπρος και η Ελβετία, μαζί με τη Μάλτα, σύμφωνα με την ιδιοφυή συνταγή της κυρίαρχης σχολής στην ΕΕ και στο ΔΝΤ. Οι οποίες έχουν ως κυρίαρχο ατού τις ξένες τραπεζικές καταθέσεις και τον τουρισμό και όχι τις εξαγωγές! Σε δεινή θέση είναι και η Ιαπωνία. Η οποία δεν έχει ούτε ίχνος ενέργειας στην επικράτεια της και ο, τι παράγει είναι υποχρεωμένη να το τροφοδοτεί με τα πυρηνικά εργοστάσια, τα μισά από τα οποία έχουν κλείσει η υπολειτουργούν μετά την τραγωδία στη Φουκουσίμα.
Φυσικά, πρωταρχικό ρόλο στην ανταγωνιστικότητα παίζει το κόστος εργασίας, κατά την ΕΕ και το ΔΝΤ. Το οποίο στη Γερμανία και τις σκανδιναβικές χώρες, που είναι εξαγωγικές, κατά μυστήριο τρόπο είναι πολύ υψηλότερο από όσο στην Ελλάδα!
Δεν βλέπω να ταλαιπωρούνται από το ΔΝΤ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις όλες αυτές οι χώρες, που η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους είναι από ανύπαρκτη έως αγρίως δοκιμαζόμενη και που οι αμοιβές είναι οι υψηλότερες στον πλανήτη!. Και δεν εκπλήσσομαι.
Επειδή η ανταγωνιστικότητα, όπως καταλαβαίνει και ένα παιδάκι ακόμα, δεν είναι θέμα αμοιβών. Είναι πρωτίστως θέμα πρωτοτυπίας και ποιότητας. Δευτερευόντως είναι θέμα προώθησης. Τρίτον και καταϊδρωμένο έρχεται το θέμα της αμοιβής, όπως αποδεικνύει η παγκόσμια πραγματικότητα.
Επίσης, και ένα παιδάκι καταλαβαίνει, ότι με τη συλλογιστική της κυρίαρχης σκέψης στην ΕΕ και το ΔΝΤ, μπορούν να επιζούν και να δανείζονται μόνο οι πλεονασματικά εξαγωγές χώρες.
Το πρόβλημα στη συλλογιστική αυτή είναι, ότι αν όλες οι χώρες ήταν πλεονασματικά εξαγωγές θα είχαμε ένα μαθηματικό παράδοξο: Αν ΚΑΙ εγώ ΚΑΙ οι διπλανοί εξάγαμε περισσότερα από όσα εισήγαμε ο ένας από τον άλλον, θα είχαμε ξεπεράσει και τον Μινχάουζεν σε δήλωση στοιχείων.
Σας αφήνω να το σκεφτείτε.
Το σημαντικό για μας είναι να καταλάβουμε αν έχουμε να κάνουμε με ηλίθιους η αν μας περνάνε για ηλίθιους. Κάνει διαφορά.
Εύχομαι ευτυχές το 2020
Από την στήλη του καιρού στο Gazzetta
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου