Επαναφέρουμε ένα προφητικό άρθρο που γράψαμε στις 17/ 9/ 2011 το οποίο και είναι επίκαιρο σήμερα, όσο ΠΟΤΕ!
Κάθε μέρα που περνάει δικαιώνει τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, ο οποίος παρά τα όποια λάθη έκανε, δεν μπορεί όμως να κατηγορηθεί ποτέ για εθνική προδοσία
κάτι που πολύ σύντομα θα συμβεί με το δίδυμο Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου.
Η περίπτωση Καραμανλή συνοψίζεται σ’αυτό το σπάνιο για τις μέρες μας προσόν του:
Είχε και έχει βαθιά την αίσθηση της απολογίας στην Ιστορία που όλοι την γνωρίζουμε σαν υστεροφημία.
Είχε και έχει βαθιά την αίσθηση της απολογίας στην Ιστορία που όλοι την γνωρίζουμε σαν υστεροφημία.
Η έγνοια του και η φροντίδα του και οι θεμιτές φιλόδοξες στοχεύσεις του είναι αυτές: να υπηρετηθεί η πατρίδα του με τον τρόπο που αυτός θεωρεί καλύτερο, χωρίς ν’ακούει τις σειρήνες των πιέσεων.
Το είδος αυτό πολιτικού είναι σπανιότατο και στις μέρες της παγκοσμιοποίησης είναι δονκιχωτικής ματαιότητας. ...
Πολέμησε τη μιντιοκρατία και με τη σειρά της η μιντιοκρατία τον γονάτισε.
Πολέμησε τις αχόρταγες ορέξεις του ξένου παράγοντα και ο ξένος παράγοντας τον υπονόμευσε.
Στάθηκε έντιμος και καθαρός απέναντι στο εκλογικό κοινό του λέγοντας
απλές καθαρές αλήθειες και το κοινό του προτίμησε τον ψεύτη και τα
δεινά που επεσώρευσαν σαν συνέπειες τα ψεύδη του.
Το ωραίο σε όλη αυτή την ακολουθία προσβολών είναι ότι η διακυβέρνηση Καραμανλή αντιστοιχήθηκε σε μεγάλο της μέρος με την ομορφιά του ηθικού πατριωτικού σθένους του Τάσου Παπαδόπουλου και το τρόπαιο της κατάκτησης ενός απίστευτου ποσοστού στο δημοψήφισμα ενάντια στο σχέδιο Ανάν.
Ιδεολογικά μπορείς να βρίσκεις πολλές διαφορές με έναν ηγέτη,...Διαβάστε την συνέχεια, εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου