Χ. Σμιτ: Οι θεσμοί της Ε.Ε. κοιμούνται

«Δεν έχουμε κρίση του ευρώ, αλλά κρίση της Ε.Ε.» τονίζει σε άρθρο γνώμης ο Γερμανός πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Die Zeit».

Στο δημοσίευμα ο σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος υποστηρίζει -μεταξύ άλλων- ότι: 

«Η φιλολογία περί κρίσης του ευρώ δεν είναι μόνο επιπόλαιη, αλλά και επιζήμια.

Δημιουργεί δυσπιστία. Τι έχουμε να φοβηθούμε; Μήπως την αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη ή ...

μιας άλλης υπερχρεωμένης χώρας-μέλους του εξωτερικού»;
«Πολύ πριν ένα κράτος που αποχωρεί προλάβει να τυπώσει τα νέα χαρτονομίσματά του για το νέο εθνικό του νόμισμα, αυτό το νόμισμα θα είχε υπέρμετρα υποτιμηθεί, αλλά η κρίση χρέους αυτού του κράτους με κανέναν τρόπο δεν θα είχε μειωθεί -και το ευρώ δεν θα είχε πληγεί καθόλου (...)».

«Η δήθεν κρίση του ευρώ, που λανθασμένα επαναλαμβάνουν πολιτικοί και δημοσιογράφοι, είναι στην πραγματικότητα τόσο μια κρίση ορισμένων υπερχρεωμένων κρατών-μελών και πολύ περισσότερο μια κρίση της ικανότητας δράσης της Ε.Ε. συνολικά. Δεν υπάρχει ούτε μια κοινή οικονομική και χρηματοπιστωτική πολιτική ούτε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας».
Οπως χαρακτηριστικά σημείωσε: «Η χρηματοπιστωτική κρίση έφερε στο προσκήνιο τις αδυναμίες της Ευρώπης. Γι' αυτό θα πρέπει να γίνουν σε αυτή τη συνάφεια 4 σημαντικές διαπιστώσεις:
1 Υπάρχει μια διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση. Οι κυβερνήσεις όλου του κόσμου θα πρέπει να καταλάβουν ότι οι τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν σκοπό να υπηρετούν την παραγωγική οικονομία και την εργαζόμενη και μια κοινωνία που αποταμιεύει. Οι τράπεζες υπάρχουν για τους πολίτες και όχι οι φορολογούμενοι για τις τράπεζες!

2 Τη βασική ευθύνη για τη χρηματοπιστωτική κρίση φέρουν οι υπέρμετρα χρεωμένες τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό ΗΠΑ, αλλά και η ελλιπής εποπτεία τους επί των ιδιωτικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τους. Το ίδιο ισχύει και για το Σίτι του Λονδίνου.

3 Οι θεσμοί της Ε.Ε. κοιμούνταν, όταν μεγάλος αριθμός των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τους επιχειρούσε ριψοκίνδυνες επενδύσεις. Κοιμούνταν και όταν ορισμένα από τα κράτη-μέλη τους χρεώνονταν υπέρμετρα.

4 Η πλειονότητα των κυβερνήσεων των κρατών-μελών της Ε.Ε. δεν έχει ξυπνήσει ακόμα. Δεν έχουν καταλάβει τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές αναγκαιότητες. Αντ' αυτών ενδίδουν στον πειρασμό του εθνικιστικού - εγωιστικού εσωπολιτικού λαϊκισμού».

Του Παντελή Βαλασόπουλου στην Ελευθεροτυπία της 6/5/2011