Το πρότυπο της “σοσιαλιστικής τυραννίας”

Μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού παρέμεινε ως πρότυπο το πολυδιαφημισμένο από την εποχή του 1980 ισλαμικό κοινωνικό μοντέλο ενός ιδιότυπου σοσιαλισμού.

Σήμερα, το κυβερνητικό αυτό μοντέλο δολοφονεί τους διαδηλωτές πού διεκδικούν το αυτονόητο, στοιχειώδη Δημοκρατικά Δικαιώματα.

Στην Αίγυπτο ο Μουμπάρακ , στην Υεμένη ο Σαλέχ , στη Λιβύη ο Καντάφι , στην Τυνησία ο Μπέν Αλί , στην Αλγερία ο Μπουτεφλίκα αποτελούσαν για δεκαετίες σοσιαλιστική σταθερά του παγκόσμιου συστήματος.

Με πληθυσμό πού σε ...
ποσοστό πάνω από 50% είναι νέοι κάτω των 30 χρόνων, το όραμα για ένα καλλίτερο αύριο με στοιχειώδη δικαιώματα , πέταξε τον πολυποίκιλτο μανδύα ακόμη και αυτής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.

Ο λαός ξεχύθηκε στους δρόμους αποκαλύπτοντας στη

Διεθνή Κοινότητα τον άκρατο φασισμό πού κάλυπτε ο μανδύας.

Η γενιά μας, που μεγάλωσε με το όραμα του σοσιαλισμού ( ακόμη και εμείς πού δεν το πιστέψαμε έχουμε επηρεασθεί ), πού άκουσε τον ηγέτη του 1980 να διεκδικεί για την Ελλάδα το Αλβανικό μοντέλο , που είδε την παραδοσιακή δεξιά να κρατικοποιεί με σοσιαλμανία τον ιδιωτικό τομέα, ζει σήμερα την αποκάλυψη της τυραννίας πού έκρυβαν αυτά τα καθεστώτα κάτω από τον μανδύα του Σοσιαλισμού.

Και τώρα ποιο θα είναι το πρότυπο;  

Πώς θα ζήσουμε χωρίς τη σταθερότητα των σοσιαλιστών στην περιοχή; 

Πού θα μετοικήσει η ιδεολογία του χθες;

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΧΡΑΚΗΣ