Η αποκάλυψη της Καθημερινής, ότι ο Γενικός Διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Κάν, σε τηλεοπτική συνέντευξή του στο γαλλικό CANAL-PLUS που θα μεταδοθεί το Μάρτιο, είπε, πως τον Δεκέμβριο του 2009 συζήτησε μαζί του ο Γιώργος Παπανδρέου για να ζητήσει τη στήριξη του ΔΝΤ, έχει δύο αναγνώσεις.
Η πρώτη ανάγνωση είναι ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός γνώριζε πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος, οπότε δεν έλεγε την αλήθεια κατά την προεκλογική περίοδο και μετά, μέχρι τον Απρίλιο 2010, που δήλωνε ότι «λεφτά υπάρχουν» και αρνιόταν οικονομική βοήθεια από τις αγορές.
Η δεύτερη ανάγνωση είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, είχε...στόχο και τακτική, ώστε να «καταφέρει» την ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του Στρος-Καν, της Μέρκελ και της Ευρώπης γενικότερα.
Θα μου πείτε, με ποιους όρους; Αυτό είναι το πρόβλημα.
Αν ο κ. Παπανδρέου είχε επιτύχει ένα κείμενο μνημονίου λιγότερο επαχθές και καταστρεπτικό για τους Έλληνες, τότε θα ήταν μεγάλη επιτυχία.
Και είναι βέβαιο, ότι και η Αξιωματική Αντιπολίτευση θα ακολουθούσε διαφορετική στάση. Όταν όμως «τα δίνεις όλα», χάνεις την αξιοπιστία του κόσμου, ακόμη και των Ευρωπαίων ιθυνόντων, οι οποίοι τον κολακεύουν, επειδή τους συμφέρει, τον λοιδορούν όμως μεταξύ τους για την ενδοτική στάση του.
Διότι οι Ευρωπαίοι, πέρα από το γενικότερο συμφέρον της Ευρώπης, που όλοι συμφωνούν, έχουν, οι περισσότεροι και οι σημαντικότεροι από αυτούς, την αίσθηση του εθνικού χρέους και της υπερηφάνειας, και δεν υποτάσσονται αμελλητί.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τον κ. Στρος-Καν, οι λόγοι που τον οδήγησαν στην αποκάλυψη αυτή, είναι προφανείς.
Υποψήφιος για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, χωρίς να το δηλώνει για ευνόητους λόγους, αλλά και εκ του γεγονότος ότι δεσμεύεται σε μια «ουδετερότητα» απέναντι στις κυβερνήσεις των κρατών-μελών του ΔΝΤ, προσπαθεί να δώσει το προφίλ του «κοινωνικού φιλελευθερισμού», έναντι του ουσιαστικού θεσμικού του ρόλου ως θεματοφύλακα του «νεοφιλελευθερισμού».
Σε χθεσινοβραδινή τηλεοπτική εμφάνισή του στις ειδήσεις του επίσημου Γαλλικού καναλιού FRANCE-2, ο κ. Στρος-Καν, προσπάθησε να περάσει το ρόλο του στο ΔΝΤ, ως «μεταρρυθμιστή» του διεθνούς πιστωτικοοικονομικού οικοδομήματος, πιο κοντά στον άνθρωπο, στο φτωχό, μέσω της ανάπτυξης, με τη σύμφωνη γνώμη –πάντοτε- των υποψήφιων κρατών προς… κατάρρευση.
«Μητέρα Ελλάδα, έμαθες τα νέα;»
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΡΡΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου