Αφουγκράζομαι το κοινό αίσθημα του πόνου και της θλίψης, αυτό που πλέον υπερβαίνει κάθε ‘κατηγορώ’.
Όταν ο θυμός υπερχειλίζει, όταν η ελπίδα δεν διαφαίνεται, το συναίσθημα εκφράζεται με βία και αντίδραση.
Όμως τώρα, δεν είναι η στιγμή να υποκύψει η Ελλάδα και ο λαός της σε αυτή την οργή, όσο δικαιολογημένη και εάν είναι.
Τώρα είναι η στιγμή να προασπίσουμε την πίστη μας στην Δημοκρατία. Είναι η στιγμή να θυμηθούμε, ότι στις πιο δύσκολες δοκιμασίες ανταπεξήλθαμε με την ανεξάντλητη δύναμη που ......συσσωρεύουμε όταν είμαστε ενωμένοι.
Προκειμένου να κατορθώσει η ελληνική κοινωνία τα πρώτα, επώδυνα βήματα εξόδου από την ύφεση, είναι αναγκαία μια υπέρβαση: να διαχωρίσει, για κάποιο διάστημα, την πολιτική και κοινωνική κρίση από την οικονομική. Όπως κάθε υπέρβαση, χρειάζεται δύναμη και υπομονή. Εντός των Δημοκρατικών θεσμών, ο λαός μπορεί να βρει έκφραση και ελευθερία, να απαντήσει στην αδικία, να βρει το σθένος να κρατήσει την Ελλάδα ψηλά.
Προ πέντε εβδομάδων, βρισκόμενος στο Πήλιο, είχα εκφράσει την σκέψη, ότι ‘ενδεχομένως, να πλησιάζουμε στο σημείο μιας συντονισμένης, ειρηνικής διαμαρτυρίας της ελληνικής κοινωνίας, όπως έγινε προ ετών στην Ιρλανδία, όπου ο λαός, με μια σύσσωμη, σιωπηρή πορεία έδωσε το στίγμα της κοινής γνώμης σε όσους πλήγωναν την χώρα και τους πολίτες της’. Αυτή ήταν η στάση ενός λαού έναντι στην τρομοκρατία, αυτή πιστεύω πως πρέπει να είναι και η απάντηση σε όσους απειλούν την Δημοκρατία στην Ελλάδα.
Εάν λυγίσει ο λαός, θα είναι θύμα, εάν αντιδράσει, θα είναι θύτης.
Εάν όμως, με την σοφία της ηρεμίας και την δύναμη της αλληλεγγύης υπερβεί τον πόνο της αδικίας, θα βγει νικητής και θα φωτίσει τον δρόμο για την επόμενη γενιά, για τον υπόλοιπο κόσμο.
Προκειμένου να κατορθώσει η ελληνική κοινωνία τα πρώτα, επώδυνα βήματα εξόδου από την ύφεση, είναι αναγκαία μια υπέρβαση: να διαχωρίσει, για κάποιο διάστημα, την πολιτική και κοινωνική κρίση από την οικονομική. Όπως κάθε υπέρβαση, χρειάζεται δύναμη και υπομονή. Εντός των Δημοκρατικών θεσμών, ο λαός μπορεί να βρει έκφραση και ελευθερία, να απαντήσει στην αδικία, να βρει το σθένος να κρατήσει την Ελλάδα ψηλά.
Προ πέντε εβδομάδων, βρισκόμενος στο Πήλιο, είχα εκφράσει την σκέψη, ότι ‘ενδεχομένως, να πλησιάζουμε στο σημείο μιας συντονισμένης, ειρηνικής διαμαρτυρίας της ελληνικής κοινωνίας, όπως έγινε προ ετών στην Ιρλανδία, όπου ο λαός, με μια σύσσωμη, σιωπηρή πορεία έδωσε το στίγμα της κοινής γνώμης σε όσους πλήγωναν την χώρα και τους πολίτες της’. Αυτή ήταν η στάση ενός λαού έναντι στην τρομοκρατία, αυτή πιστεύω πως πρέπει να είναι και η απάντηση σε όσους απειλούν την Δημοκρατία στην Ελλάδα.
Εάν λυγίσει ο λαός, θα είναι θύμα, εάν αντιδράσει, θα είναι θύτης.
Εάν όμως, με την σοφία της ηρεμίας και την δύναμη της αλληλεγγύης υπερβεί τον πόνο της αδικίας, θα βγει νικητής και θα φωτίσει τον δρόμο για την επόμενη γενιά, για τον υπόλοιπο κόσμο.
Κωνσταντίνος Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου