«Πολύ φοβάμαι ότι η Ελλάδα θα καταλήξει να φύγει από το ευρώ», υπογραμμίζει στο blog του στους New York Times ο νομπελίστας οικονομολόγος Paul Krugman.
Ο Krugman εκτιμά ότι η χώρα όχι μόνο θα προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της -ευφημισμός για την άρνηση πληρωμής του δημοσίου χρέους, αλλά θα αναγκαστεί να φύγει από την ευρωζώνη, ενώ τονίζει πως έχει αρχίσει να μοιάζει με την Αργεντινή του 2001.
Ωστόσο, επισημαίνει ότι η αντίληψη ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει είναι μάλλον υπερβολικά αισιόδοξη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ τι γράφει (ελληνικά) και όλο το άρθρο (αγγλικά)....
Αναλυτικότερα, δηλώνει ότι «έχω ήδη αναφέρει τη λογική μου: ακόμα και με αναδιάρθρωση χρέους, η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να έχει σοβαρά προβλήματα, αναγκασμένη να επιβάλει σκληρά μέτρα λιτότητας -και να προκαλέσει βαθιά οικονομική ύφεση- μόνο για να κλείσει το πρωτογενές, άτοκο έλλειμμα».
Αυτό που θα μπορούσε να μειώσει την ανάγκη για λιτότητα θα ήταν κάτι που θα βοηθούσε την επέκταση της οικονομίας, ή τουλάχιστον τη μη συρρίκνωσή της σε τόσο μεγάλο βαθμό, αναφέρει, ενώ προσθέτει ότι αυτό θα μείωνε την οικονομική οδύνη, αλλά θα αύξανε τα έσοδα, μειώνοντας το αναγκαίο μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής.
Σημειώνει, δε, ότι ο μοναδικός δρόμος για οικονομική επέκταση είναι η αύξηση των εξαγωγών, κάτι το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν οι ελληνικές δαπάνες και οι τιμές καταγράψουν κάθετη πτώση σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Αλλιώς, θα υπάρξει υποτίμηση, που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να φύγει από το ευρώ.
Επιπλέον, τονίζει ότι σε μία τέτοια περίπτωση, αυτό θα πυροδοτούσε καταστροφικές επιθέσεις στις τράπεζες.ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΡΟΥΓΚΜΑΝ
May 5, 2010, 4:59 pm
Greek End Game
Many commentators now believe that Greece will end up restructuring its debt — a euphemism for partial repudiation. I agree. But the reasoning seems to stop there, which is wrong. In effect, the consensus that Greece will end up defaulting is probably too optimistic. I’m growing increasingly convinced that Greece will end up leaving the euro, too.
I’ve basically laid out the logic already: even with a debt restructuring, Greece will be in deep trouble, forced to engage in severe austerity — and provoke a deep slump — just to close the primary, non-interest deficit.
The only thing that could reduce that need for austerity would be something that helped the economy expand, or at least not contract as much. This would reduce the economic pain; it would also increase revenues, reducing the needed amount of fiscal austerity.
But the only route to economic expansion is higher exports — which can only be achieved if Greek costs and prices fall sharply relative to the rest of Europe.
If Greece were a highly cohesive society with collective wage-setting, a sort of Aegean Austria, it might be possible to do this via a collectively agreed reduction in wages across the board –an “internal devaluation.” But as today’s grim events show, it isn’t.
The alternative is a devaluation — which means leaving the euro.
Any announcement of plans to leave the euro would, as Eichengreen points out, trigger disastrous bank runs. By the same token, any suggestion by outside players, like the ECB, that the option exists would amount to invoking a speculative attack on Greek banks, and therefore can’t be made. The whole thing is effectively undiscussable.
But that doesn’t mean it can’t happen. Greece is already starting to look like Argentina 2001.
Again, this isn’t an alternative to debt restructuring; it’s what might be needed in addition to debt restructuring to make the fiscal adjustment possible.
I hope that somewhere, deep in the bowels of the ECB and the Greek Ministry of Finance, people are thinking about the unthinkable. Because this awful outcome is starting to look better than the alternatives.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου