Η κ. Κατερίνα Φαρμάκη (βουλευτής Κορινθίας ΠΑΣΟΚ) πήγε την Πρωτομαγιά στο Εργατικό Κέντρο Κορίνθου και ήθελε να μιλήσει (...κιόλας). Κάποιοι όμως τη γιούχαραν και σιώπησε.Ο κ. Απόστολος Κακλαμάνης ήθελε να περπατήσει στο κέντρο της πόλης. Κάποιοι τον γιούχαραν και εγκλωβίστηκε σε τουαλέτα καφετέριας. Χρειάστηκε τα ΜΑΤ για να φύγει.
Η Υπουργός "Παιδείας" κ. Άννα Διαμαντοπούλου ήθελε να μονολογήσει στη ΝΕΤ για το πολυνομοσχέδιό της. Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί έκαναν άνω κάτω το Ραδιομέγαρον και στο τέλος, ακούστηκαν και αυτοί.
Θα ακολουθήσουν κι άλλοι.
Πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλοι!
Μην ακούτε αυτούς που ψιττακίζουν περί κατάλυσης της δημοκρατίας και διάφορα τέτοια. Ποιος καταλύει τη δημοκρατία, βρε αθεόφοβοι (εκ του "Φωνή λαού, οργή Θεού!); Αυτός που ...
εξαθλιώνεται, μέρα με τη μέρα, όλο και περισσότερο ή αυτοί που συμβάλλουν στην εξαθλίωσή του;
εξαθλιώνεται, μέρα με τη μέρα, όλο και περισσότερο ή αυτοί που συμβάλλουν στην εξαθλίωσή του;
Ξέρετε τι σημαίνει να μην μπορείς να πληρώσεις τις υποχρεώσεις σου;
Ξέρετε τι σημαίνει να χάνεις την αξιοπρέπειά σου;
Ξέρετε τι σημαίνει να μην μπορείς να ελπίζεις;
Δεν μπορούμε να τους αφήνουμε άλλο να κυκλοφορούν ανενόχλητοι, κοιτάζοντας ψηλά και λίγο πλάγια. Εξουσιαστές όλων των αποχρώσεων, φυλαχτείτε. Το κράξιμο θα είναι συνεχές και διαρκώς εντεινόμενο. Από 'δω κι εμπρός, θα ακούτε τα εξ αμάξης...
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
ΥΓ: Πριν 8 μήνες είχα γράψει για ένα "όνειρο" που είδα. Ήταν στο κείμενο με τίτλο "1974-2009. Στα 35 χρόνια δεν παίρνεις σύνταξη;" που αφορούσε στη μεταπολίτευση
και έγραφα μεταξύ άλλων:
"Είδα ένα όνειρο χθες. Πλησίαζαν, λέει, εκλογές και καθόμασταν σε μια πλατεία. Ξαφνικά, από τη μια μεριά της πλατείας φάνηκε μια φιστικί κουστωδία με σημαίες και 5-6 πολιτευτάδες μπροστά και μια λουλακί από την άλλη. Τότε πετάχτηκαν όλοι από τα μαγαζιά και τους πήραν στο κυνήγι. Τους πετούσαν νερό, ντομάτες, φρούτα, γιαούρτια και διάφορα τέτοια που είχαν κρυμμένα. Τους περίμεναν!
Ρωτάω κάποιον: "Γιατί;" Μου λέει: "Δεν θα ξαναφήσουμε κανέναν από δαύτους να μας κοροϊδεύει. Ξυπνήσαμε πατριώτη! Ξυπνήσαμε!!!" Και ξύπνησα κι εγώ. Και κατάλαβα ότι ήταν όνειρο. Κρίμα... Όμως, πού ξέρεις; Λένε ότι πολλές φορές τα όνειρα βγαίνουν αληθινά. Πού ξέρεις καμιά φορά!
Θα μου πείτε δεν είναι λύση το γιαούρτωμα. Γιατί, μήπως είναι οι εκλογές; Τέλος πάντων, ας μην ανοίξουμε τέτοιο θέμα τώρα. Πάντως και θα το ευχαριστιόμασταν και για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, μάλλον θα είχαμε ανέβει πολιτικά σε άλλο επίπεδο, από αυτό που είμαστε. Μάλλον θα κάναμε κι άλλα, καλύτερα. Μάλλον. Λέτε το γιαούρτι να είναι η θεραπεία για την πολιτική μαλάκυνση που έχουμε πάθει; Λέτε έτσι να δούμε άσπρη μέρα; Λέτε τώρα με τη συνταξιοδότηση της μεταπολίτευσης να γιατρευτούμε; Αμήν, Παναΐτσα μου..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου