Πολύ λίγα και πολύ αργά...

Παρά το καλό κλίμα που επικράτησε στη συνάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παπούλια με τον πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου, τον πρόεδρο της ΝΔ κ. Σαμαρά και τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρη, δεν υπήρξαν συγκεκριμένα αποτελέσματα, ικανά να ενισχύσουν την αξιοπιστία του προβληματικού πολιτικού συστήματος.

Υποβρύχια και Siemens

Υποτίθεται ότι ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Σαμαράς θα αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού για να σταματήσει η ασυλία των βουλευτών και των κυβερνητικών στελεχών και να επιβληθεί κάποιου είδους διαφάνεια στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
Είναι καλές οι προθέσεις των δύο πολιτικών ηγετών, δυστυχώς, όμως, γι’ ...
αυτούς η κοινή γνώμη διαμορφώνεται με εντελώς διαφορετικούς κανόνες.
Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου θα στείλει το σωστό μήνυμα στην κοινωνία μόνο εάν επιτύχει την κάθαρση των σκανδάλων στα οποία εμπλέκονται άμεσα κυβερνήσεις και στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Εάν μπορεί να κάνει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση, ο ελληνικός λαός θα δεχθεί πιο εύκολα τις θυσίες που περιγράφονται στο πολυσυζητημένο μνημόνιο. Τα λόγια έχουν χάσει το νόημά τους και οι θεσμικές αλλαγές, οι περισσότερες από τις οποίες θα γίνουν σε βάθος χρόνου, ελάχιστους εντυπωσιάζουν.
Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε μία σκανδαλώδη προμήθεια γερμανικών υποβρυχίων και, σύμφωνα με αποκαλύψεις που έγιναν στη Γερμανία, διάφοροι Έλληνες αξιωματούχοι πήραν μίζες 90 εκατομμυρίων ευρώ.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου όχι μόνο δεν έχει κάνει τίποτα για να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον αλλά προχώρησε σε νέα αμφιλεγόμενη παραγγελία 3 γερμανικών υποβρυχίων, χωρίς φυσικά να υπάρχει σοβαρή πιθανότητα χρηματοδότησής της.
Και στο θέμα της Siemens, οι ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ είναι αυταπόδεικτες.

Επομένως, η συμβολή του κ. Παπανδρέου στην κάθαρση περνάει υποχρεωτικά από την αποκάλυψη της αλήθειας σε τέτοιου είδους υποθέσεις και όχι μέσα από ένα ατελείωτο κατηγορητήριο σε βάρος των πολιτικών του αντιπάλων.

Προκλητική σπατάλη

Η Ελλάδα έφτασε στη χρεοκοπία με ευθύνη των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών και του τρόπου λειτουργίας του πολιτικού, συνδικαλιστικού μηχανισμού εξουσίας. 
Ακόμη και σήμερα το πολιτικό σύστημα αρνείται να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του στη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα που διαμόρφωσε σε βάθος χρόνου.
Συνεχίζονται τα προκλητικά προνόμια των βουλευτών, οι κρατικές επιχορηγήσεις στα κόμματα κινούνται σε αστρονομικά επίπεδα, ο τρόπος ζωής των ανώτατων κυβερνητικών στελεχών παραμένει εξαιρετικά δαπανηρός για τους φορολογούμενους.
Συγγενείς και φίλοι στελεχώνουν τους προσωπικούς μηχανισμούς των πιο ισχυρών στελεχών, με το κόστος να καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Και σε αυτό τον τομέα η πολιτική ηγεσία καλείται να περάσει από τα λόγια στην πράξη.
Γιώργος Κύρτσος