Ο Στέφανος Κασσελάκης ανταποκρίθηκε «ντρέτα» στην πρόκληση που του πέταξε ο Αλέξης Τσίπρας στο παρά πέντε του Συνεδρίου, και δέχτηκε να γίνουν νέες εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού. Απάντησε προκλητικά: «Βρείτε μου αντίπαλο και πάμε για επανεκλογή προέδρου».
Ανοίγοντας τον δρόμο για νέα προσφυγή στις κάλπες, προανήγγειλε μάλιστα τετραπλές εκλογές: «Για Κεντρική Επιτροπή, Νομαρχιακές Επιτροπές, Τοπικά Συντονιστικά και εκλογή προέδρου».
Φυσικά είναι μια αυτοκτονική επιλογή, αλλά δεν την χρεώνεται μόνο ο νυν... Δεδομένου ότι ο Φεβρουάριος πέρασε, δύο μήνες προ των ευρωεκλογών ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίζει για να αναδείξει αρχηγό. Και ενώ τα άλλα κόμματα θα διεξάγουν προεκλογική εκστρατεία παρουσιάζοντας τις πολιτικές τους θέσεις για την Ευρώπη (όποιες έχουν τέλος πάντων) ο ΣΥΡΙΖΑ θα απασχολεί την επικαιρότητα με τα χτυπήματα (κάποια κάτω από τη μέση), με τα μάτια του κοινού στραμμένα στο ρινγκ των υποψηφίων προέδρων.
Τον ασκό του Αιόλου άνοιξε η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της προσφυγής στα μέλη για την ανάδειξη νέου αρχηγού, και κατά της μεταχρονολογημένης λευκής επιταγής ως τις εθνικές εκλογές που ζητάει ο Κασσελάκης. Όπως είπε «ο νικητής φέρεται να ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές. Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας και αυτός για τις συνέπειές της».
Ως προς αυτό έχει δίκιο ο Τσίπρας. Οι ευρωεκλογές σαφώς παράγουν πολιτικό αποτέλεσμα. Μια θριαμβευτική νίκη ή μια ντροπιαστική ήττα, δεν μπορούν να περάσουν άνευ καταλογισμού. Ωστόσο ο νυν αρχηγός εξελέγη πριν πέντε μήνες. Μια πιο ώριμη συμπεριφορά του «ιστορικού» αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν να συστήσει από το κόμμα σύμπνοια και ανοχή ως τις ευρωεκλογές, προκειμένου το κόμμα να μην τρώει τις σάρκες του σε προεκλογική περίοδο.
Το αιχμιακό ωστόσο που σήκωσε την αντάρα, ήταν ότι ζήτησε από τον διάδοχό του να προσφύγει σε εσωκομματικές εκλογές: «Αντί να σερνόμαστε σε μια παρατεταμένη κρίση που οδηγεί με ακρίβεια σε νέα εκλογική συρρίκνωση, η μόνη διέξοδος είναι να δώσουμε εκ νέου το λόγο σε αυτούς που κρατήσανε και συνεχίζουν να κρατάνε όρθιο το κόμμα και την παράταξή μας: Στα μέλη μας».
Επίσης, για να μη φανεί ότι πριμοδοτεί τους αποσκιρτήσαντες τη Νέας Αριστεράς, εξαπέλυσε δηκτικά βέλη και προς αυτούς, μη αναγνωρίζοντάς τους ευγενή ιδεολογικά κίνητρα: «Οι ηττημένοι των εσωκομματικών εκλογών έφυγαν ήδη από το κόμμα, επειδή έχασαν τη μάχη για την ηγεσία του. Αδιαφορώντας αν με τον πολυκερματισμό αυτός που κερδίζει είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος».
Βέβαια και με τη δική του παρέμβαση τον πολυκερματισμό προωθεί. Αλλά ο Τσίπρας είναι το ιερό φετίχ του ΣΥΡΙΖΑ, απόλυτος άρχων και υπεράνω κριτικής. Τουλάχιστον του απάντησε ο Τσακαλώτος: «Δεν φύγαμε γιατί χάσαμε αλλά γιατί βλέπαμε την εξαέρωση του κόμματός μας» Και υπενθύμισε την ανευθυνότητα που έχει επιδείξει ο Τσίπρας, λέγοντας «Θα ήταν μια καλή αρχή εάν έκανες την αυτοκριτική σου».
Πάντως, παρότι από όλα τα ΜΜΕ η παρέμβαση Τσίπρα ερμηνεύτηκε ως «δήλωση βόμβα», κρίνουμε ότι επί της ουσίας δεν πρότεινε κάτι άλλο από αυτό που είχε απειλήσει ο ίδιος ο Κασσελάκης στην Πολιτική Γραμματεία. Είχε απαιτήσει τη δέσμευση των μελών να μην τον αμφισβητήσουν μετά τις ευρωεκλογές ανεξαρτήτως αποτελέσματος και να του δώσουν χρόνο έως τις εθνικές κάλπες. Άλλως, όπως απείλησε, θα προσφύγει στη βάση».
Οπωσδήποτε η παρέμβαση Τσίπρα δύο ώρες πριν την έναρξη του συνεδρίου, είναι κατά τι αντιδεοντολογική και ανεύθυνη. ΚΑΙ φυσικά υπεράνω. Θα μπορούσε να περιμένει να εκφωνήσει την πρότασή του στο συνέδριο. Αλλά ως Αρχων δεν θα καταδεχθεί να συμμετάσχει, γράφοντας: «Αν τα πράγματα είναι έτσι, δεν μπορώ ούτε να παραμείνω σιωπηλός, ούτε όμως και να παραβρεθώ σε ένα συνέδριο που έχει δρομολογηθεί ώστε να αγνοήσει τα κρίσιμα προβλήματα εν ονόματι μιας επίπλαστης αισιοδοξίας».
Είναι δεδομένο ότι η δήλωση αποσταθεροποιεί τον Κασσελάκη, αφ΄ ής στιγμής δεν τον αναγνωρίζει ως αδιαμφισβήτητο πρόεδρο, και προτείνει εκ νέου προσφυγή στη βάση. Μπορεί η προτροπή του να ήταν ίδια με την απειλή Κασσελάκη, αλλά έχει άλλο βάρος να ακούγεται από τον Τσίπρα.
Γι’ αυτό και η δήλωσή του ανοίγει τις φτερούγες των φιλόδοξων «αρχηγίσιμων». Ένας εξ αυτών, ο Διονύσης Τεμπονέρας, φτάνοντας στον χώρο του συνεδρίου είπε με νόημα «οι νόμιμοι ιδιοκτήτες παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους και θα διαμορφώνουν την επόμενη μέρα». Ο ίδιος φέρεται να αρνείται το ενδεχόμενο υποψηφιότητας. Παράλληλα άρχισαν και σενάρια γύρω από τα ονόματα «μεταβατικών» προέδρων όπως της Γεροβασίλη και του Φάμελλου
Αναμένουμε λοιπόν την «διαμόρφωση της επόμενης μέρας» που προβλέπεται διαλυτική για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα βρίσκεται μπροστά στο χάος. Τα μέλη του χορεύουν τον χορό του Ζαλόγγου, χωρίς την λεβεντιά και αυταπάρνηση που εκπέμπει ο θρύλος. Μάλλον τους ταιριάζει ο στίχος του Βάρναλη «Ποιος φταίει; Ποιος φταίει;… κανένα στόμα δεν το’ βρε και δεν το’ πε ακόμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου