και μάλιστα νέας κοπής στην Κουμουνδούρου, ώστε να μην μπατάρει «δεξιούλικα» το μαγαζί και να μην τίθενται υπόψη των i-syriza μελών του κόμματος αβασάνιστα μεν, αδιαμεσολάβητα δε, ταυτοτικά ερωτήματα του στυλ «ποιοι είμαστε, που πάμε, τι ψάχνουμε, τι μέρα είναι, πότε θα βρέξει» και άλλα ανάλογα!
Απέναντι στον εντελώς και ατάκτως «ερριμμένο» κύριο «κυρ Στέφανο», που πολύ γουστάρει να την λέει στους παλαιοπροεδρικούς όποτε τον παίρνει ήρθε και εγκαταστάθηκε, ως αντίπαλο δέος, ο «ειρημένος» κύριος Διονύσιος Τεμπονέρας, ο οποίος φλέγεται από επιθυμία να εγγυηθεί την αριστερή φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, εξ ου και η κάκιστη σχέση του με την ορθογραφία, ειδικά την αρχαιοελληνική...
Γύρω από αυτούς τους δύο θα εξελιχθεί στο επόμενο διάστημα η κόντρα στην Κουμουνδούρου, καθώς η «προγραμματισμένη» ενδιάμεση θητεία της αρτινής ιέρειας του ζεϊμπέκικου κυρίας Όλγας Γεροβασίλη, μάλλον κάηκε επειδή πλέον δεν προβλέπεται καμία ενδιάμεση περίοδος. Μετά τις ευρωεκλογές ( χωρίς ποτέ να εγκαταλείπεται εντελώς η ιδέα και για πριν) στα «μαρμαρένια αλώνια» της «κυβερνώσας αριστεράς» θα μονομαχήσουν οι kasselistas με τους temponeristas με έπαθλο το κουραδόκασταρο της Κουμουνδούρου και την τέταρτη θέση στην εκλογική κατάταξη (τέταρτη με τις τωρινές επιδόσεις και την χαλαρή ψήφο).
Ποιος δεν θα πάρει μέρος στην μονομαχία αυτή, επδιδή ως τότε θα τον έχουν μαδήσει τα κοράκια του Τσίπρα και θα τον έχουν καταστήσει (και κομματικά) αποσυνάγωγο;
Απέναντι στον εντελώς και ατάκτως «ερριμμένο» κύριο «κυρ Στέφανο», που πολύ γουστάρει να την λέει στους παλαιοπροεδρικούς όποτε τον παίρνει ήρθε και εγκαταστάθηκε, ως αντίπαλο δέος, ο «ειρημένος» κύριος Διονύσιος Τεμπονέρας, ο οποίος φλέγεται από επιθυμία να εγγυηθεί την αριστερή φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, εξ ου και η κάκιστη σχέση του με την ορθογραφία, ειδικά την αρχαιοελληνική...
Γύρω από αυτούς τους δύο θα εξελιχθεί στο επόμενο διάστημα η κόντρα στην Κουμουνδούρου, καθώς η «προγραμματισμένη» ενδιάμεση θητεία της αρτινής ιέρειας του ζεϊμπέκικου κυρίας Όλγας Γεροβασίλη, μάλλον κάηκε επειδή πλέον δεν προβλέπεται καμία ενδιάμεση περίοδος. Μετά τις ευρωεκλογές ( χωρίς ποτέ να εγκαταλείπεται εντελώς η ιδέα και για πριν) στα «μαρμαρένια αλώνια» της «κυβερνώσας αριστεράς» θα μονομαχήσουν οι kasselistas με τους temponeristas με έπαθλο το κουραδόκασταρο της Κουμουνδούρου και την τέταρτη θέση στην εκλογική κατάταξη (τέταρτη με τις τωρινές επιδόσεις και την χαλαρή ψήφο).
Ποιος δεν θα πάρει μέρος στην μονομαχία αυτή, επδιδή ως τότε θα τον έχουν μαδήσει τα κοράκια του Τσίπρα και θα τον έχουν καταστήσει (και κομματικά) αποσυνάγωγο;
Ο «13-0» στο ειδικό Δικαστήριο περί ευθύνης υπουργών κύριος Παππάς (της γνωστής δρακογενιάς των κρατικών συνδικαλισταράδων), η «μελισσανιδική» κωλοτούμπα του οποίου «στο ταπί της Κουμουνδούρου» στη συνεδρίαση της Πολιτικής γραμματείας διατήρησε εν ζωή τον Κασσελάκη και την παρέα του.
«Αυτόν τον παλιο……η ούτε να τον ξαναδώ στα μάτια μου» αναφώνησε μετά το τέλος της συνεδρίασης ηγετικό στέλεχος (πιο ηγετικό δεν γίνεται) τον παλαιοπροεδρικών για τον «γιο της δρακογενιάς», μόλις τον είδε να την κάνει ακόμη και φορά γυριστή και να στεγάζει κάτω από τα φιλόξενα φτερά του συζύγου του Τάϊλερ τις κομματικές του ανησυχίες και την κοινοβουλευτική του επιβίωση, αυτός « ο πλέον ευνοημένος από τον Τσίπρα και ο πλέον αχάριστος»!
Στις τάξεις των παλαιοπροεδρικών ο κ. Παππάς είναι οριστικά και αμετάκλητα «μέρος του προβλήματος» κι αυτό δεν πρόκειται ¨(όπως λένε) να αλλάξει ούτε με χίλιες μετάνοιες κάθε μέρα από τώρα μέχρι τις ευρωεκλογές.
Η στάση των ορφανών του Τσίπρα είναι απολύτως φυσιολογική, την ίδια είχαν και πριν τη συνεδρίαση, στο μυαλό όλων ο κ. Παππάς « ήταν πάντα μέρος του προβλήματος» ήλπιζαν απλώς πως δεν θα πουλούσε τόσο εύκολα των τέως πρωθυπουργό για τα ανταλλάγματα του Κασσελάκη, το ερώτημα που πλέον κυριαρχεί στις τάξεις τους είναι « τι πήρε και μας πούλησε μπιρ παρά, όχι τόσο εμάς όσο τον Αλέξη, που τον έκανε νοματαίο»!
Εκκρεμεί «η απάντηση» του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα στη στάση του άλλοτε κολλητού και παρακοιμώμενού του, τον οποίο έφερε στην Ελλάδα ως δήθεν μεταπτυχιακό φοιτητή από τη Σκωτία, όπου πήγε για να αναλύσει σε διπλωματική εργασία « την σημασία της ένταξης των αλλοδαπών στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας» και ξύπνησε υπουργός μιας κυβέρνησης που καβάλησε τον ακραίο λαϊκισμό και κατέληξε υπόδουλη του Καμμένου να χαιρετάει τη θάλασσα στη Σαλαμίνα και να πουλάει πυρομαχικά στη Σαουδική Αραβία.
Με τούτα και μ΄ εκείνα το συνέδριο αναμένεται να αναδειχθεί σε χώρο καταμέτρησης δυνάμεων «με ολίγη από μπηχτές», κυρίως για την νομιμότητα της σύνθεσης του, καθώς οι φωνές για την διαδικασία ( ο Θεός να την κάνει) εκλογής συνέδρων εντείνονται καθημερινά και δεν αποκλείεται να ξεκινήσει αναζήτηση της νόμιμης εκλογής μεγάλου αριθμού συνέδρων δηλαδή της πλειονότητας τους, αφού « ούτε εκατό οργανώσεις δεν συνεδρίασαν για να εκλέξουν νόμιμα εκπροσώπους, οι υπόλοιποι αυτοδιορίστηκαν» αναφέρουν κομματικά στελέχη με σαφή γνώση της οργανωτικής κατάστασης του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι παράλογο, αν σκεφθεί κανείς την προϊούσα διάλυση κάθε έννοιας οργανωτικής σχέσης στο νεκροταφείο της Κουμουνδούρου στο διάστημα από τις εκλογές και μετά, είναι ζήτημα αν το 1/10 των οργανώσεων του κόμματος εξακολουθούν να υπάρχουν με μια στοιχειώδη λειτουργία κι όσες «λειτουργούν» είναι στην ουσία ή θεματικές ή κεντρικές οργανώσεις περιοχών με μεγάλο αριθμό στελεχών που ταυτόχρονα πλασάρονται και ως μέλη.
Στις γειτονιές ειδικά και σε τόπους δουλειάς ούτε δείγμα οργάνωσης δεν υπάρχει, έχουν εγκαταλειφθεί τα πάντα, άνθρωπος δεν βλέπει άνθρωπο και κάθε διάθεση για «συνεδριάσεις και εκλογές οργάνων ή εκπροσώπων» έχει εντελώς χαθεί.
Κι η Όλγα (θα αναρωτηθείτε!);
«Αυτόν τον παλιο……η ούτε να τον ξαναδώ στα μάτια μου» αναφώνησε μετά το τέλος της συνεδρίασης ηγετικό στέλεχος (πιο ηγετικό δεν γίνεται) τον παλαιοπροεδρικών για τον «γιο της δρακογενιάς», μόλις τον είδε να την κάνει ακόμη και φορά γυριστή και να στεγάζει κάτω από τα φιλόξενα φτερά του συζύγου του Τάϊλερ τις κομματικές του ανησυχίες και την κοινοβουλευτική του επιβίωση, αυτός « ο πλέον ευνοημένος από τον Τσίπρα και ο πλέον αχάριστος»!
Στις τάξεις των παλαιοπροεδρικών ο κ. Παππάς είναι οριστικά και αμετάκλητα «μέρος του προβλήματος» κι αυτό δεν πρόκειται ¨(όπως λένε) να αλλάξει ούτε με χίλιες μετάνοιες κάθε μέρα από τώρα μέχρι τις ευρωεκλογές.
Η στάση των ορφανών του Τσίπρα είναι απολύτως φυσιολογική, την ίδια είχαν και πριν τη συνεδρίαση, στο μυαλό όλων ο κ. Παππάς « ήταν πάντα μέρος του προβλήματος» ήλπιζαν απλώς πως δεν θα πουλούσε τόσο εύκολα των τέως πρωθυπουργό για τα ανταλλάγματα του Κασσελάκη, το ερώτημα που πλέον κυριαρχεί στις τάξεις τους είναι « τι πήρε και μας πούλησε μπιρ παρά, όχι τόσο εμάς όσο τον Αλέξη, που τον έκανε νοματαίο»!
Εκκρεμεί «η απάντηση» του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα στη στάση του άλλοτε κολλητού και παρακοιμώμενού του, τον οποίο έφερε στην Ελλάδα ως δήθεν μεταπτυχιακό φοιτητή από τη Σκωτία, όπου πήγε για να αναλύσει σε διπλωματική εργασία « την σημασία της ένταξης των αλλοδαπών στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας» και ξύπνησε υπουργός μιας κυβέρνησης που καβάλησε τον ακραίο λαϊκισμό και κατέληξε υπόδουλη του Καμμένου να χαιρετάει τη θάλασσα στη Σαλαμίνα και να πουλάει πυρομαχικά στη Σαουδική Αραβία.
Με τούτα και μ΄ εκείνα το συνέδριο αναμένεται να αναδειχθεί σε χώρο καταμέτρησης δυνάμεων «με ολίγη από μπηχτές», κυρίως για την νομιμότητα της σύνθεσης του, καθώς οι φωνές για την διαδικασία ( ο Θεός να την κάνει) εκλογής συνέδρων εντείνονται καθημερινά και δεν αποκλείεται να ξεκινήσει αναζήτηση της νόμιμης εκλογής μεγάλου αριθμού συνέδρων δηλαδή της πλειονότητας τους, αφού « ούτε εκατό οργανώσεις δεν συνεδρίασαν για να εκλέξουν νόμιμα εκπροσώπους, οι υπόλοιποι αυτοδιορίστηκαν» αναφέρουν κομματικά στελέχη με σαφή γνώση της οργανωτικής κατάστασης του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι παράλογο, αν σκεφθεί κανείς την προϊούσα διάλυση κάθε έννοιας οργανωτικής σχέσης στο νεκροταφείο της Κουμουνδούρου στο διάστημα από τις εκλογές και μετά, είναι ζήτημα αν το 1/10 των οργανώσεων του κόμματος εξακολουθούν να υπάρχουν με μια στοιχειώδη λειτουργία κι όσες «λειτουργούν» είναι στην ουσία ή θεματικές ή κεντρικές οργανώσεις περιοχών με μεγάλο αριθμό στελεχών που ταυτόχρονα πλασάρονται και ως μέλη.
Στις γειτονιές ειδικά και σε τόπους δουλειάς ούτε δείγμα οργάνωσης δεν υπάρχει, έχουν εγκαταλειφθεί τα πάντα, άνθρωπος δεν βλέπει άνθρωπο και κάθε διάθεση για «συνεδριάσεις και εκλογές οργάνων ή εκπροσώπων» έχει εντελώς χαθεί.
Κι η Όλγα (θα αναρωτηθείτε!);
Ότι ήταν να κάνει το έκανε και με το παραπάνω, άσχετα με το ότι την πούλησε αισχρά ο Νικολάκης της δρακογενιάς. Θα εξακολουθήσει να είναι ο ιμάντας μεταβίβασης της θέλησης του Αλέξη Τσίπρα στο κόμμα ( σε ό,τι έχει απομείνει από αυτό) και να διεκδικεί την υστεροφημία του «σε αγρανάπαυση» τέως πρωθυπουργού, θα είναι πάντα έτοιμη για την τελική μάχη και θα στοιχηθεί δίπλα με τον κ, Τεμπονέρα, την τελευταία ελπίδα που απόμεινε στους εραστές της χαμένης αριστεροσύνης να ανακάμψουν και να διεκδικήσουν εκ νέου τη δικαίωση τους.
Το έργο έχει πολλά επεισόδια ακόμη, καθώς πλησιάζει η 9η Ιουνίου και οι δημοσκοπήσεις θα απογυμνώνουν αυτό το οικτρό μόρφωμα τίποτε δεν αποκλείει μια απονενοημένη κίνηση, τώρα ειδικά που και ο ωραίος Μπρούμελ της Αριστεράς, ο κ. Σακελλαρίδης, έβαλε πλώρη για την Αχτσιόγλου εγκαταλείποντας το ετοιμόρροπο της πλατείας.
Το έργο έχει πολλά επεισόδια ακόμη, καθώς πλησιάζει η 9η Ιουνίου και οι δημοσκοπήσεις θα απογυμνώνουν αυτό το οικτρό μόρφωμα τίποτε δεν αποκλείει μια απονενοημένη κίνηση, τώρα ειδικά που και ο ωραίος Μπρούμελ της Αριστεράς, ο κ. Σακελλαρίδης, έβαλε πλώρη για την Αχτσιόγλου εγκαταλείποντας το ετοιμόρροπο της πλατείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου