Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πλέον μια νέα βάση εκκίνησης για την Ελλάδα. Η αποδοχή των ελληνικών ομολόγων ως ομολόγων επιπέδου... Champions League, έρχεται σε μια περίοδο, η οποία συμπίπτει με μια "προίκα", η οποία είναι... αφάγωτη! Η Ελλάδα τουλάχιστον έως το τέλος του 2026, εκτός από 21,6 δισ. ευρώ που μας περιμένουν ως υπόλοιπο από τα 36 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, έχει και τους πόρους του ΕΣΠΑ της περιόδου 2021-2027, ύψους 26,2 δισ. ευρώ...
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Μαζί με τη μόχλευση των ιδιωτικών κεφαλαίων που θα επενδυθούν έως το τέλος της δεκαετίας, μιλάμε για μια ισχύ "πυρός", η οποία συνολικά θα ανέλθει στα 100 δισ. ευρώ! Αυτό σημαίνει ότι θα μιλάμε για μια άλλη Ελλάδα στο τέλος της δεκαετίας, με ιστορικά υψηλό ΑΕΠ, δημόσιο χρέος ίσως και κάτω από το 120% του ΑΕΠ και δείκτη ανεργίας ανάλογα με τα επίπεδα των χωρών του αναπτυγμένου δυτικού κόσμου.
Μόλις προ ολίγων ημερών, η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε τη μείωση του δείκτη της ανεργίας στο 9,6% τον Οκτώβριο. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στο 2024, μπορεί να σταθεροποιηθεί σε επίπεδα κάτω του 10% και να υποχωρήσει κάτω από το 7% στα μέσα του 2027, όταν η χώρα, θα πάει σε εκλογές, με βάση τον συμβατικό χρόνο της τετραετίας.
Ο Μητσοτάκης θα είναι ο πρωθυπουργός, του οποίου η κυβέρνηση θα έχει το προνόμιο του σχεδιασμού και της υλοποίησης του Ταμείου Ανάκαμψης μέσω του σχεδίου «Ελλάδα 2.0». Το ίδιο ισχύει και για το ΕΣΠΑ, το οποίο θα αποτελέσει το απαραίτητο συμπλήρωμα για τη δημιουργία μια άλλης Ελλάδας. Και στην περίπτωση του ΕΣΠΑ, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ανήκουν στη σημερινή κυβέρνηση. Μάλιστα, εφόσον επανεκλεγεί ο Μητσοτάκης το 2027, τότε η ολοκλήρωση του τελευταίου έργου το 2029, θα έχει τη σφραγίδα της Νέας Δημοκρατίας.
Η πτώση της ανεργίας σε επίπεδα ακόμη και κάτω του 7% στο τέλος της τετραετίας, θα είναι μια εξέλιξη μάλλον... φυσιολογική, η οποία θα προσδώσει πολιτικούς πόντους στον Μητσοτάκη, ώστε να εμφανιστεί ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί στις εκλογές του 2027. Άρα, οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ μαζί με τα συνοδευτικά ιδιωτικά κεφάλαια, συν την επίτευξη ενός χαμηλού ποσοστού ανεργίας, θα αποτελέσουν δεδομένα που δύσκολα θα... αγνοήσει το εκλογικό σώμα. Αν μάλιστα έχει φανεί η αύξηση των μισθών στις τσέπες των πολιτών και έχει περιοριστεί η πίεση της ακρίβειας, τότε θα μιλάμε και πάλι για ένα πολιτικό σκηνικό, όπως το σημερινό. Δηλαδή, κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας και από κει και πέρα η απόλυτη μιζέρια.
Μέσα σε ένα τέτοιο οικονομικο-κοινωνικό σκηνικό, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί αντίπαλος που να μπορεί να κοντράρει τον Μητσοτάκη. Ακόμη και αν η Νέα Δημοκρατία δεν πιάσει το απαιτούμενο ποσοστό αυτοδυναμίας, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα μπορεί να αμφισβητηθεί η παράταση της θητείας του Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού από κάποιον αντίπαλο. Ιδίως, αν λάβουμε υπόψιν μας ότι η εικόνα και η κατάσταση στην κεντρο-αριστερά είναι κωμικοτραγική.
Το ΠΑΣΟΚ σίγουρα θα βρεθεί σε υψηλότερο ποσοστό, αλλά δύσκολα θα απειλήσει τη Νέα Δημοκρατία και ακόμη δυσκολότερα, θα μπορέσει να αντέξει ο Νίκος Ανδρουλάκης στη σύγκριση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Από την άλλη πλευρά, σε ότι αφορά τον Στέφανο Κασσελάκη, κάνοντας την υπόθεση εργασίας ότι θα παραμείνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και με... 5%, μάλλον θα αργήσει πολλά χρόνια για να δει... κατάματα την εξουσία. Μπορεί από μικρός να είχε έξω από την πόρτα του δωματίου του την επιγραφή «χτυπάτε την πόρτα του πρωθυπουργού», ωστόσο, πρέπει να φάει πολλά... καρβέλια, για να αναλάβει τις τύχες της χώρας. Προς το παρόν το κόμμα του αποτελεί πηγή... ψυχαγωγίας για τη συντριπτική πλειονότητα του εκλογικού σώματος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου