ΣΥΡΙΖΑ, 15 χρόνια τυμβωρυχίας στο θάνατο του 15χρονου Αλέξη

Δεν είναι μόνο οι αντιεξουσιαστές, εξ ιδεολογίας αντικρατιστές, που η υπόθεση Γρηγορόπουλου θεωρούν ότι δικαίωσε το «γεννητήριο» ιδεολόγημά τους ότι «το κράτος σκοτώνει». 

Ούτε μόνο οι μπάχαλοι που ψάχνουν ευκαιρίες για να επιδοθούν σε καταστροφές, και ευκαιρίας δοθείσης, σε λεηλασίες.

Είναι και ο θλιβερός ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει την παράδοση της Αριστεράς να αναζητά νεκρούς ήρωες ακόμη και σε τυχαία γεγονότα, κάνοντας σημαία ευκαιρίας τον αποτρόπαιο θάνατό τους...

Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον Κορκονέα έγινε παντιέρα στους δρόμους με τα πύρινα οδοφράγματα και τα σπασμένα πεζοδρόμια, στα φλεγόμενα κτήρια, στις καταστροφές και τις λεηλασίες καταστημάτων, στον πετροπόλεμο με τα ΜΑΤ, στους καπνούς των δακρυγόνων και των πυρκαγιών, στο απόλυτο χάος.

Οι νεκροί είναι ανυπεράσπιστοι. Το θάνατό τους οικειοποιείται όποιος γουστάρει, όπως γουστάρει, εντάσσοντάς τον στην πολιτική του ατζέντα.  

Τι σημασία έχει αν η μητέρα του Αλέξη, η μόνη με ανοιχτή αιμάσσουσα πληγή για την οποία πάγωσε ο χρόνος, δήλωσε χθες στην ΕΡΤ με αφορμή την επέτειο, ότι «υπήρχε προσπάθεια αποσταθεροποίησης του πολιτεύματος, ήθελαν να δημιουργηθεί χάος στο κέντρο της Αθήνας, όπως και πραγματικά έγινε»!

Η ίδια κατήγγειλε ότι κάποιοι «καπηλεύονται τη μνήμη του. Παρεμφερείς οργανώσεις τον αναφέρουν ως μέλος τους και συναγωνιστή τους». 

Θα πει κανείς μάνα είναι, τι θα πει; Ασχέτως όμως της μάνας που προστατεύει την υστεροφημία του παιδιού της, απαντά και η κοινή λογική: Πόσο αναρχικός μπορούσε να είναι ένας 15χρονος ώστε να τον φοβηθεί το κράτος και να δώσει εντολή να δολοφονηθεί - αν υποτεθεί ότι είχε τέτοια πρόθεση;

Άλλωστε ο Κώστας Καραμανλής ήταν στην κυβέρνηση όχι ο Βιντέλα. Και υπουργός προϊστάμενος της αστυνομίας ο μετέπειτα αγαπημένος του ΣΥΡΙΖΑ πρόεδρος, Προκόπης Παυλόπουλος. Αν πίστευαν ότι τον Αλέξη τον δολοφόνησε το κράτος, και όχι ένας ηλίθιος μπάτσος, δεν θα έπρεπε να τον προτείνουν για πρόεδρο της Δημοκρατίας. 

Φυσικά και δεν δόθηκε τέτοια εντολή. Από τα πρακτικά της δίκης διαπιστώθηκε ότι το Κέντρο ζήτησε από τον Κορκονέα να απομακρυνθεί από το σημείο. Αυτός παράκουσε και σαν καουμπόη βιντζιλάντε γύρισε να εκδικηθεί τα 15χρονα, άντε και κάποια 18χρονα, που στη φαντασίωσή τους ότι συγκρούονται με την εξουσία, πέταξαν πέτρες στο περιπολικό και έβρισαν. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή με πολιτικό καιροσκοπισμό (και πολιτική τυμβωρυχία στο νεκρό παιδί) επένδυσε και εργαλειοποίησε το αποτρόπαιο γεγονός. Οι μαθητικές του οργανώσεις, παρότι ολιγομελείς, πόνταραν στη γενική συγκίνηση των μαθητών για να αποκτήσουν επιδραστικότητα.  

Ο Αλέκος Αλαβάνος, πρόεδρος τότε του κόμματος, άνοιξε το σκευοφυλάκιο  των αγωνιστών της Αριστεράς, για να τοποθετήσει αυθαίρετα το άψυχο σώμα του 15χρονου. Δήλωσε: «Ο 16χρονος είναι πια δίπλα σε όλους τους νέους αγωνιστές, τον Πέτρουλα, τον Κομνηνό, τον Κουμή, τη Σωτηροπούλου, τον Καλτεζά, που τους στέρησαν τη ζωή μόνο και μόνο επειδή αγαπούσαν την ελευθερία».

Αντέδρασε έντονα η Αλέκα Παπαρήγα, τότε Γραμματέας του ΚΚΕ. Κάλεσε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «Να σταματήσει να χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων, βλέποντας μπροστά του την κάλπη, ψήφους, καρέκλα, μαξιλάρια, δεν ξέρω τι», όπως είπε χαρακτηριστικά.

Και συνέχισε: «Δεν μπορώ να πω ότι η δολοφονία του παιδιού έγινε προσχεδιασμένα. Όμως υπάρχει ετοιμότητα και επαγρύπνηση μιας σειράς ειδικών κύκλων να αξιοποιούν γεγονότα που ωριμάζουν ή μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή».

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενηλικιώθηκε. Εξακολουθεί χυδαία να εκμεταλλεύεται τον θάνατο του 15χρονου. Στη δολοφονία του αναφέρθηκε χθες και ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, κατά τη συζήτηση για το φορολογικό:

«Η 6η Δεκέμβρη θα είναι πάντα η μέρα του Αλέξη, που σήμερα θα ήταν 30 χρονών, θα είναι η μέρα της γενιάς του αλλά και γενικά της νεολαίας που εξεγείρεται και διεκδικεί. Μιας γενιάς που ενηλικιώθηκε βίαια το 2008 και που, στη συνέχεια, είδε τα όνειρά της να συνθλίβονται από τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Μιας γενιάς που αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό για να αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον».

Από την πόλη έρχομαι… κατά τη λαϊκή ρήση. Συνδυασμός της δολοφονίας από τον Κορκονέα με τα μνημόνια, ένα εκ των οποίων υπέγραψε και ο ίδιος, και με το brain drain!

Και δεν σεμνύονται που χρησιμοποιούν τον νεκρό ανενδοίαστα για να τον εντάξουν στο πολιτικό τους αφήγημα. Και ούτε καταλαβαίνουν ότι ένα τέτοιο αφήγημα τους απομειώνει, γιατί αφορά ανεύθυνα γκρουπούσκουλα και όχι ένα κόμμα εξουσίας.

Γιάννης Σιδέρης