Μήπως δεν αρχίσαμε και τόσο καλά;

Κακό πράγμα η γκρίνια, ειδικά η πολιτική, και πιο ειδικά όταν μιλάμε για μια κυβέρνηση μίας μόλις εβδομάδας.
Η οποία ξεκίνησε φορτσάτη, αλλά όπως όλα δείχνουν άρχισε ήδη τις κουτσουκέλες.
Ας είμαστε ελαστικοί. Ας κάνουμε υπομονή… δεν λέω.
Να θυμηθούμε πως μέχρι και η ΕΟ 17Ν είχε δώσει μια πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση του Πασόκ το 1981 που θα τα άλλαζε όλα, χωρίς να προβεί σε καμιά ενέργεια, μέχρι που αυτή πρόδωσε τις προσδοκίες της, και δυο χρόνια μετά, απογοητευμένη τα μάλα από τον «πουλημένο» Ανδρέα, μπήκε ξανά με τα μπούνια στην τρομοκρατική δράση, σπάζοντας μάλιστα κάθε προηγούμενο ρεκόρ συχνότητας χτυπημάτων…

Στη σημερινή περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας την οποία εκατομμύρια Ελλήνων περίμεναν πως και πως για να ξαναδούν μια κανονικότητα, έχουμε ήδη μερικά δείγματα γραφής που κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι.

Ελάχιστα, αλλά ενδεικτικά.

Δεν αναφέρομαι στον ευρωβουλευτή Κυμπουρόπουλο, που όταν οι περισσότεροι ψηφοφόροι της ΝΔ πάλευαν με τα θηρία προκειμένου να μείνουμε στο ευρώ και να μη καταντήσουμε Σομαλία, όπως ήθελε ο Δρ. Μπαρουφάκης κι ο Αλέξης, εκείνος υπερθεμάτιζε υπέρ του ΟΧΙ και κατακεραύνωνε την κακιά Ευρώπη που θέλει να μας γδάρει τα όνειρα.

Σήμερα και αυτός σιτίζεται στις Βρυξέλλες.

Δεν αναφέρομαι ούτε στην ψήφιση, με εντολή Μεϊμαράκη παρακαλώ, του υβριστή της Ν.Δ. και «πούρου αριστερού» Παπαδημούλη ως αντιπροέδρου της ΕΕ.

Και τέλος δεν αναφέρομαι στους διάφορους «δεξιούς» φανατικούς πολέμιους των τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων, που τους «πλΕρώνουμε εμείς οι ιδιώτες με τους φόρους μας», και που με την πρώτη ευκαιρία παράτησαν τις «χρυσές» δουλειές τους στον ιδιωτικό τομέα για να προσφέρουν έργο ως υπουργοί, υφυπουργοί, Γενικοί Γραμματείς, και μετακλητοί, αμειβόμενοι όμως από τον δημόσιο κορβανά.

Αναφέρομαι σε δυο «εξοργιστικούς» διορισμούς.

Ο πρώτος είναι η τοποθέτηση του Γιώργου Μαυρωτά (από το Ποτάμι) σε θέση Γενικού Γραμματέα υπουργείου.

Πρόκειται για τον βουλευτή εκείνο, που όταν οι περισσότεροι ψηφοφόροι της Ν.Δ. έβγαιναν στους δρόμους για να υπερασπιστούν τη Μακεδονία, δεχόμενοι ύβρεις και κλομπς στο κεφάλι από πλευράς της κυβέρνησης Σύριζα, εκείνος μαζί με τους συντρόφους του Θεοδωράκη και Λυκούδη ψήφιζαν ΝΑΙ στη Συμφωνία των Πρεσπών, και άρα έπαιξε και αυτός καθοριστικό ρόλο στην υπερψήφισή της.

Να θυμίσω ότι η Ν.Δ. ως κόμμα δεν είχε ψηφίσει την κατάπτυστη συμφωνία.

Μια άλλη περίεργη περίπτωση είναι η τοποθέτηση ως Γενικού Γραμματέα στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης του αρχηγού της αστυνομίας επί Σύριζα, κ. Τσουβάλα.

Δεν ξέρω αν κάνω λάθος, όμως η εντύπωση που είχα τεσσεράμιση χρόνια τώρα είναι ότι η κυβέρνηση Σύριζα διέλυσε την αστυνομία, φούντωσε την εγκληματικότητα και την ανομία, και γενικά εμπέδωσε το αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του τότε υπουργού Προ.Πο Τόσκα, ο οποίος μας συμβούλευε να κάνουμε ότι κοιμόμαστε αν τυχόν μπουκάρουν διαρρήκτες ή και καλασνικοφόροι μέσα στο σπίτι μας.

Και ποιος ήταν ο αρχηγός της ανίκανης αυτής αστυνομίας;

Ποιος συμμετείχε ενεργά στην αποψίλωση της ΔΙΑΣ, στη διάλυση της ΔΕΛΤΑ, και στην ανυπαρξία της τροχαίας στους δρόμους και στις πόλεις;

Ο ίδιος άνθρωπος που σήμερα καλείται να επιβλέπει την αστυνομία, από τη θέση του Γενικού Γραμματέα.

Τι άλλαξε δηλαδή;

Τον έδιωξε ο Σύριζας και ξαφνικά έγινε «νοικοκύρης» που ενδιαφέρεται για την ασφάλεια του κοΖμάκη;

Μήπως ήταν κρυφονεοδημοκράτης που έκανε «εισοδισμό» στον Σύριζα για να τον γονατίσει από μέσα; Undercover agent και έτσι;

Ποιος ξέρει;

Δεν είναι όμως  ο ίδιος που δήλωνε ανερυθρίαστα περήφανος για το έργο της αστυνομίας στο Μάτι, εκεί δηλαδή που κάηκαν τσάμπα και βερεσέ εκατόν τόσοι αθώοι συνάνθρωποί μας;

Και τον οποίο απέπεμψε εν μία νυκτί ακόμη και ο υπέρμαχος της ανομίας Αλέξης;

Και για τον οποίο αρχηγό ο σημερινός πρωθυπουργός έλεγε τότε στη βουλή: 

πώς ασκούν τα καθήκοντά τους και σήμερα αυτοί οι άνθρωποι; Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής και της ΕΛΑΣ; Αυτοί μπορεί να κληθούν να διαχειριστούν και άλλη πυρκαγιά. Ποιος έχει εμπιστοσύνη σε αυτούς να διαχειριστούν μια ακόμα καταστροφή;».

Μήπως δεν θυμάμαι καλά;

Μήπως τα έχω χαμένα;

Μήπως πρέπει να ρίξω νερό στο κρασί μου, να γίνω ρεαλιστής, και να πάψω να ασχολούμαι με τις πομπές της εκάστοτε κυβέρνησης και να το ρίξω κι εγώ στα πιο ανώδυνα θέματα που απασχολούν τον λαό; Όπως π.χ. που θα τραγουδήσει αυτό το καλοκαίρι ο Ρέμος, και που θα πάει άραγε διακοπές η Κιμ Καρντάσιαν;

Μήπως;

Strange Attractor

ΥΓ- Θα μου πείτε πως εδώ κοτζάμ ΔΝΤ ζητάει για επικεφαλής του τον Τσαλακώτο (ή την Βαλαβάνη, δεν πολυκατάλαβα), και συ κολλάς στον … Τσουβάλα;