Μετά τις αιματηρές επιθέσεις στο Παρίσι από οπαδούς του Ισλαμικού Χαλιφάτου πολλά μηνύματα αναλύθηκαν από σχολιαστές, πολιτικούς και δημοσιογράφους.
Εκείνο που έχει μείνει αφώτιστο είναι το μήνυμα που αφορά στους πολίτες όλης της Δύσης.
Αυτό το μήνυμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα αιματοβαμμένο δώρο προς μια αφύπνιση από τον...καταναλωτικό λήθαργο, από την εγωπαθή περιχαράκωση και από την έκπτωση της Δημοκρατίας, η οποία έχει μετατραπεί σε πολίτευμα διαχείρισης αμέτοχων πολιτών από οικονομικές εξουσίες αντί για πολίτευμα διαρκώς ενεργών πολιτών, που είναι από τη φύση της.
Η πολλαπλή επίθεση στο Παρίσι έχει μερικά πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που το καθένα από μόνο του και όλα μαζύ φανερώνουν ακριβώς ποιοί και γιατί αποφάσισαν και προχώρησαν στο μακελειό. Αλλά, και τι ακριβώς λένε στη Δύση.
Η επίθεση δεν έγινε στα προάστια των κατώτερων οικονομικών στρωμάτων, που συνωστίζονται εκεί κυρίως από τις πρώην ( και νύν ) γαλλικές αποικίες, ως επί το πλείστον της Αφρικής. Έγινε στο κέντρο του Παρισιού, εκεί που καταναλώνει και διασκεδάζει και ζεί η μεσαία και ανώτερη οικονομική τάξη και μάλιστα των Γάλλων, αλλά και εκείνοι, που σύμφωνα με τη νοοτροπία των οπαδών του Ισλαμικού Χαλιφάτου, μπορεί να είναι Γάλλοι των πρώην αποικιών, και δυτικοί επισκέπτες, αλλά θεωρούνται προδότες, που έχουν προσχωρήσει στην νοοτροπία «των σταυροφόρων» ή μέλη των «σταυροφόρων».
Έτσι, μπορεί να δεί κανείς εύκολα γιατί υπήρξε όχι μόνο αδιαφορία, αλλά και εξομοίωση των ξένων υποψήφιων νεκρών από τους σφαγείς στη διάρκεια του σχεδιασμού των επιθέσεων.
Η καθαρά ταξική μορφή της επίθεσης αποδεικνύεται και από την ταυτότητα όχι μόνο των δραστών, που προέρχονται μονίμως από τις οικονομικά υποβαθμισμένες περιοχές της Γαλλίας (και της Βρετανίας στο παρελθόν), αλλά και από την ταυτότητα όσων απαρτίζουν τον στρατό του Χαλιφάτου στο Ιράκ και τη Συρία και προέρχονται από μετανάστες ή υπηκόους ευρωπαϊκών κρατών.
Αυτό το κομμάτι του στρατού του Χαλιφάτου, που χρησιμοποιείται για την προπαγάνδα και τη στρατολόγηση νέων πιστών μέσα στην Ευρώπη έχει όλα τα χαρακτηριστικά όχι μιάς θρησκευτικής ταυτότητας τόσο, αλλά περισσότερο της αφέλειας και της ανοησίας μιάς αμορφωσιάς σε συνδυασμό με την οικονομική απελπισία και τον εξ αυτής φθόνο και μίσος για την οικονομική και κοινωνική υποβάθμιση. Σ αυτά πρέπει να προστεθεί και η έντονη περιχαράκωση των Γάλλων πολιτών μέσα σε μια μάλλον υπερφίαλη υπερηφάνεια για την εθνική τους υπόσταση, που ακόμα κι όταν δεν είναι εχθρική ή απαξιωτική, κρατά σε απόσταση κάθε μη «λευκό» αλλόφυλο, που συζεί στη Γαλλία.
Χαρακτηριστικό του Χαλιφάτου είναι ότι δεν καθοδηγείται και δεν αποτελείται από κανένα στοιχείο ισλαμικής ή μουσουλμανικής διανόησης ή ανώτερης κεφαλαιοκρατικά τάξης. Δεν γεννήθηκε από οικονομικά συμφέροντα, τα οποία εξυπηρετεί. Εκ των υστέρων είναι υποκείμενο εκμετάλλευσης από οικονομικά συμφέροντα ζάπλουτων αράβων και των δύο Κόλπων, όπως επίσης της Τουρκίας και άλλων 35 χωρών όπως ανοιχτά αποκάλυψε χτές ο Πούτιν.
Υποκείμενο εκμετάλλευσης με την έννοια του αλισβερισιού δίνω – παίρνω σε πετρέλαιο, όπλα, εκτέλεση επιχειρήσεων κατά ανθρώπων και πληθυσμών.
Το Χαλιφάτο δεν είναι τίποτε άλλο από την επιβεβαίωση ότι η φύση απεχθάνεται το κενό και ήρθε νομοτελειακά να καλύψει το εδαφικό κενό από άποψη εξουσίας, που δημιούργησε η αμερικανο – βρετανο – γαλλική εισβολή σε Ιράκ και Συρία. Σ αυτό το κενό βρήκαν στέγη οι κακοπαθημένοι από τις εισβολές των ίδιων δυτικών χωρών – συμφερόντων σε Λιβύη, Τυνησία, Αίγυπτο, Αφγανιστάν, Σομαλία, αλλά και οι αμόρφωτοι και οι αφελείς των πληθυσμών.
Αυτό που η προπαγάνδα των εγκληματιών της Δύσης αποκαλούσε Αραβική Άνοιξη δεν ήταν τίποτε άλλο, όπως αποδείχτηκε, από την απόπειρά τους να προκαλέσουν διά του ντόπιου πληθυσμού την αλλαγή του στάτους κβό εξουσίας σε όλη την περιοχή προς μια πιο φιλοδυτική κατεύθυνση. Με πράκτορες, πακτωλό χρημάτων και ανηλεή προπαγάνδα. Και γέννησαν μια απολύτως αποσταθεροποιημένη περιοχή από το Μαρόκο μέχρι την κοιλιά της Ρωσίας, την οποία και δεν μπορεί πιά κανείς να ελέγξει.
Εκεί και εξ αυτών γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζεί το λεγόμενο Ισλαμικό Χαλιφάτο. Χαϊδευόμενο από ποικίλα βρώμικα συμφέροντα του Αραβικού και Δυτικού κόσμου! Αποδεικνύεται περίτρανα και από το γεγονός ότι κανείς δεν αναλαμβάνει να ξεκαθαρίσει μια στρατιά από 70.000 ξεβράκωτους και ασύντακτους παλαβωμένους, τη στιγμή που αυτός ο «κανείς» ξόδεψε και ξοδεύει απίστευτες δυνάμεις και χρήμα για να εξοντώσει τον ισχυρότερο στρατό της περιοχής (νικητή του Ιράν) τον Ιρακινό του Σαντάμ και τον δεύτερο ισχυρότερο, της Συρίας!
Η όχι για πρώτη φορά επίθεση του Χαλιφάτου στο Παρίσι, έτσι όπως έγινε και με τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε πιο πάνω στέλνει ένα και μοναδικό κύριο μήνυμα στους πολίτες της Ευρώπης. «Σας σκοτώνουμε γιατί είσαστε συμμέτοχοι. Είσαστε ένοχοι.»
Αυτή η φράση είναι το κλειδί της σφαγής και αυτή είναι καιρός να ακούσει με σοβαρότητα κάθε κάτοικος οποιασδήποτε χώρας αρέσκεται να ονομάζεται συμμετοχική δημοκρατία.
Οι υπάνθρωποι του Χαλιφάτου δεν επιτίθενται σε προέδρους και τραπεζίτες και σε επώνυμους. Ο πόλεμός τους είναι ταξικός και ιερατικός. Και χρησιμοποιούν τον έναν για τον άλλον. Και τους δύο ταυτόχρονα.
Όσο τερατώδης κι αν είναι η νοοτροπία τους, που λερώνει κάθε έννοια ανθρωπιάς και θρησκευτικότητας με τα εγκλήματα κατά παιδιών, γυναικών και αδύναμων στις ίδιες τους τις περιοχές, γεννήθηκαν και τρέφονται όχι από την κακοδιαχείριση των δικών τους ηγετών. Γεννήθηκαν και τρέφονται από τις Δυτικές εισβολές, που διέλυσαν τις ντόπιες δομές. Όποιες κι αν ήταν οι δομές, ήταν χτισμένες επί αιώνες με ισορροπία πάνω σε νοοτροπίες και ήθη και αντιλήψεις και χαρακτηριστικά φυλών και ανθρώπων. Που, ακόμα κι όταν παραβιάζονταν, παραβιάζονταν με τους γραπτούς ή άγραφους κανόνες τόπων και ανθρώπων.
Ακόμα και η βρετανική και η γαλλική δια της βίας διαίρεση των φυλών σε κράτη σε όλη τη Μ Ανατολή δεν ευδοκίμησε για πολύ και οι φυλές βρήκαν πάλι τις ισορροπίες τους μέσα στις δικές τους δομές εξουσίας, παρά τις πολλές φορές χαώδεις διαφορές τους και τις διεφθαρμένες ηγεσίες τους. Κενό για κατσαπλιάδες δεν δημιούργησαν.
Οι απάνθρωποι του Χαλιφάτου, γεννήματα αμορφωσιάς και φτώχειας, που για κανένα από τα δύο δεν ευθύνονται, αλλά ταυτόχρονα ευθύνονται, αν μπορεί να καταλάβει κάποιος τη λεπτή γραμμή, στέλνουν ένα σαφές μήνυμα στους πολίτες της Δύσης: «Είσαστε συνυπεύθυνοι». Και οι πολίτες της Δύσης είναι.
Επειδή δεν μπορεί να περηφανεύεσαι ότι ασκείς τα δημοκρατικά σου καθήκοντα και απολαμβάνεις έτσι τη Δημοκρατία, χωρίς να ελέγχεις τις κυβερνήσεις σου, τις αποφάσεις τους και τις πράξεις τους.
Οι πολίτες της Δύσης δεν συμπεριφέρθηκαν σαν πολίτες Δημοκρατιών όταν χειροκροτούσαν αντί να επιβάλουν απαγόρευση στους βομβαρδισμούς του Ιράκ και του Αφγανιστάν. Χειροκροτούσαν όταν βομβαρδιζόταν και καταστρεφόταν η Λιβύη, βλέποντας σαν αφελείς τον Καντάφι (το τυρί) και όχι τα Λυβικά πετρέλαια (τη φάκα). Χειροκροτούν ακόμα με την απόπειρα διάλυσης της Συρίας βλέποντας τον Άσσαντ και όχι την απόπειρα διωγμού της Ρωσίας από την τελευταία βάση της στη Μέση Ανατολή για την κυριαρχία των «ημετέρων δυνάμεων» επί των ενεργειακών οδών και του υπεδάφους.
Οι πολίτες της Δύσης αρέσκονται να νομίζουν και να λένε ότι ζούν σε Δημοκρατίες, αλλά βολεύονται να τρώνε το ξεροκόμματο της κατανάλωσης, μιάς παιδείας για τη μεσαία τάξη και μιάς υγείας επίσης, καθώς και το αίσθημα της ασφάλειας στον μικρόκοσμο της χώρας τους, αλλά τους είναι αδιάφορο αν τα περισσότερα από αυτά τα κατέχουν επειδή τα κεφάλαια που εδρεύουν στις χώρες τους εκμεταλλεύονται τις πρώτες ύλες της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, αντί να τις εκμεταλλεύονται οι κάτοικοι ή οι κυβερνήσεις εκείνων των χωρων, που είναι το έδαφός και το υπέδαφός τους.
Τους είναι αδιάφορο αν τα περισσότερα από τα αγαθά που απολαμβάνουν τα κατέχουν επειδή μπορούν να τα αποκτήσουν οικονομικά, γιατί σε άλλες χώρες των άλλων τριών ηπείρων οι κάτοικοι δεν έχουν εργασιακά προνόμια και δουλεύουν για ψίχουλα υπό στυγερές κυβερνήσεις, για τις οποίες κανείς δεν ενοχλείται, αφού «είναι οι δικές μας κυβερνήσεις και κεφαλαιούχοι», υπό την καθοδήγηση των οποίων εμείς αγοράζουμε φθηνότερα προϊόντα.
Τους είναι αδιάφορο αν σκοτώνονται χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε επεμβάσεις που κάνουν «οι δικές μας κυβερνήσεις», με το μανδύα ανθρωπιστικών μπουρδολογιών, που μόνο αφελείς και αμόρφωτοι μπορούν να πιστέψουν. Μόνο που σ αυτές τις επεμβάσεις, που είναι σχεδόν καθημερινές, εμείς δεν παίρνουμε μέρος, δεν λερώνουμε τα χέρια μας με αίμα ανθρώπων. Το κάνουν για λογαριασμό μας τα υπερήφανα στρατεύματά μας και τα αεροπλάνα μας. Τα δικά μας χέρια παραμένουν καθαρά!
Τους είναι αδιάφορο, λοιπόν αυτών των πολιτών αν από τα εκρηκτικά και τα όπλα του Χαλιφάτου σκοτώνονται Τούρκοι, Λιβανέζοι ή 250 σε ρωσική πτήση! Κανενός λεπτού σιγή δεν τηρήθηκε και κανένας εθνικός ύμνος δεν εψάλη και κανένα κτήριο δεν φωτίστηκε γιαυτά τα στυγερά χτυπήματα. Δεν ήταν εναντίον "δικών μας"! Όλοι οι άλλοι έξω απο το στενό ευρωπαιο - αμερικάνικο κόσμο είναι ξενοι! Αυτή είναι κουλτούρα και νοοτροπία δημοκρατών;
Ε, λοιπόν οι υπάνθρωποι του ISIS ήρθαν και μας το είπαν καθαρά και κατάμουτρα: «Είσαστε όλοι στρατιώτες του εχθρού μας. Είσαστε εχθροί μας.» Μας το είπαν αυτοί που δεν εκπροσωπούν τίποτε από εθνότητα, θρησκεία, πολιτισμό, φυλή, κράτος ή οποιοδήποτε άλλη μορφή κοινωνικής ύπαρξης. Εκπροσωπούν μια τεράστια αμόρφωτη συμμορία, που κατέλαβε το χώρο, τον οποίο άφησε κενό η εγκληματική και κοντόφθαλμη αρπακτική και επιθετική ηλιθιότητα δυτικών κυβερνήσεων. Με την ανοχή, αν όχι υπό τα χειροκροτήματα των πολιτών τους!
Και το χειρότερο: Αυτοί οι ίδιοι πολίτες, που είναι και τα θύματα είτε σαν πολίτες είτε σαν στρατιώτες των δημοκρατιών, είναι έτοιμοι σήμερα να χειροκροτήσουν τους ηγέτες τους, που δημιούργησαν και συντηρούν τον ISIS και να συνταχτούν μαζύ τους όχι στο ξερρίζωμα αυτού του απάνθρωπου μορφώματος, αλλά στη διαιώνιση της εγκληματικής πολιτικής της επέμβασης και της βιαιοπραγίας κατά ξένων κρατών. Γιατί αυτό θα γίνει.
Επειδή κανείς από τους υποτιθέμενους ηγέτες του δυτικού κόσμου δεν ψέλλισε ούτε μια λέξη και δεν άρθρωσε ούτε μια πρόταση για την ανάγκη αποκατάστασης μιάς σταθερής πολιτικής κατάστασης στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, στή Λιβύη και στην Αίγυπτο, στη Συρία και στην Τυνησία. Αλλά χωρίς την επιβολή τσάτσων για κυβερνήτες και θεοβρώμικων φυλάρχων και τυχοδιωκτών, μέσω των οποίων θα συνεχιστεί και η βρώμικη δουλειά των δυτικών κυβερνήσεων με τα κυκλώματα των πετρελαίων, των όπλων, των ναρκωτικών, του ξεπλύματος δισεκατομμυρίων μαύρων από εμπόριο ανθρώπων και, φυσικά, η βρώμικη δουλειά των γεωπολιτικών συμφερόντων. Γιατί αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια και αυτό σχεδιάζεται πάλι.
Γιαυτή την ομαλότητα δεν εργάζεται κανείς και δεν αρθρώνεται καμιά λέξη από τους πολίτες των δυτικών δημοκρατιών. Δεν υπάρχει καν ρεύμα προαγωγής τέτοιας κουλτούρας. Επειδή η κουλτούρα στις κοινωνίες μας κινείται πιά πολωτικά, είτε με τους σφαγείς του Χαλιφάτου, είτε με τους σφαγείς των «πολιτισμένων»! Πρόταση εξανθρωπισμού δεν κυριαρχεί. Ζεί θαμμένη κάτω από τις κραυγές της ανοησίας, της αμορφωσιάς και της απανθρωπιάς.
Και τώρα, μετά τη σφαγή του Παρισιού, και το ξεκάθαρο μήνυμα των παλαβωμένων εναπόκειται στους πολίτες αποκλειστικά των δυτικών δημοκρατιών να πάρουν θέση και να αποφασίσουν: Είναι πολίτες Δημοκρατιών που αποφασίζουν για τις τύχες τους; Ή είναι πολίτες μπανανιών, που τους νοιάζει μόνο να καλοπερνάνε και αφήνουν τους κυβερνήτες τους να αποφασίζουν χωρίς αυτούς. Ή, το χειρότερο, είναι σε συμφωνία με τους κυβερνήτες τους σε όσα εγκλήματα συμβαίνουν είτε σε πολεμικό είτε σε οικονομικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο; Και τα οποία τους σερβίρονται με εξόφθαλμα ψέματα και με το μανδύα αγαθοεργιών, που αποδεικνύονται μονίμως απάτες και που γυρίζουν όπως τώρα μπούμεραγκ;
Είναι τελικώς Πολίτες Δημοκρατιών που έχουν τον έλεγχο της Δημοκρατίας ή είναι απλώς άβουλοι αριθμοί και κωδικοί και μηχανάκια παραγωγής πλούτου για άλλους;
Είναι δημοκράτες, που συμμετέχουν και θέλουν να συμμετέχουν στο μοίρασμα μιάς ανθρωπιάς σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο ή είναι άβουλα όργανα κακοποιών συμφερόντων;
Ο ISIS μας το είπε καθαρά: «Είσαστε ο στρατός του εχθρού μου».
Είμαστε στρατός εναντίον της απανθρωπιάς του σίγουρα. Αλλά, είμαστε και συνεργάτες των δικών μας εγκληματιών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου