Όταν στραγγίζει το σφουγγάρι

Άρθρο της Λίζας Δουκακάρου

Ξαφνικά βρέθηκε η μαγική συνταγή, για να καλυφθούν και τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και το έλλειμμα του 2014.

Θα συλλάβουν, λέει, με διασταυρώσεις την εισφοροδιαφυγή. 

Δηλαδή τους εργοδότες, που δεν έχουν αποδώσει ένσημα εργαζομένων και όχι μόνο, αφού υπάρχουν και χιλιάδες ασφαλισμένοι οι οποίοι λόγω ειδικών συνθηκών συνθηκών, οφείλουν τα ένσημά τους.
Από αυτό το κομμάτι και μόνον υπολογίζεται ότι θα εξασφαλιστούν από κει, ούτε λίγο ούτε...
πολύ, 500 στρογγυλά εκατομμύρια!
Και έρχεται τώρα η απλοϊκή ερώτηση του υποψιασμένου πλέον πολίτη: 

Κατ αρχήν από ποιους ακριβώς εργοδότες θα εισπραχθούν αυτά τα χρήματα;
Γιατί από όσο όλοι γνωρίζουμε, υπάρχουν εκείνοι οι επιχειρηματίες, που ουδέποτε πλήρωναν κι εκείνοι που αδυνατούν να πληρώσουν.
Η πρώτη κατηγορία έχει ήδη κάνει τα κουμάντα της είτε μετακομίζοντας από καιρό τα εργοστάσιά της κάπου παραδίπλα, Βουλγαρία, Αλβανία, Ρουμανία και όπου αλλού υπάρχουν 'ανοιχτές αγκαλιές', είτε κάνοντας 'ειδικούς' διακανονισμούς, είτε απειλώντας ότι με την παραμικρή πίεση, θα κλείσουν το 'ίδρυμα' αφήνοντας στο δρόμο τους εργαζόμενους...
Και φυσικά το μόνο που δεν έκαναν και δεν πρόκειται να κάνουν είναι το να πληρώσουν εισφορές στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία.
Και προχωράμε στη δεύτερη κατηγορία. 

Στις λίστες με επιχειρήσεις που βρίσκονται ήδη στο τελευταίο σκαλί πριν την πτώχευση, ή έχουν πτωχεύσει ήδη -και είναι οι πιο πολλές- πάλι δεν θα εισπραχθεί τίποτα.
Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που με νύχια και με δόντια κρατάνε τις δουλειές τους στην Ελλάδα και βγάζουν από το προσωπικό τους πορτοφόλι. Αυτοί οι άνθρωποι, πληρώνουν εισφορές.
Άρα ποιος μένει; 

Ο μικρομαγαζάτορας κι ο μικροεπιχειρηματίας, που για να αντέξει να κρατήσει τη δουλειά του, ή θα διώξει, ή θα κρατήσει, με άλλη σχέση τον τελευταίο εργαζόμενο...
Άρα με αυτές τις πρακτικές, δύο τινά μπορεί να συμβούν. 

Ή να γράψει κι άλλα χρέη από απελπισμένους μικρομεσαίους, που χωρίς γενναίους διακανονισμούς, θα του δώσουν τα κλειδιά της δουλειάς τους και του σπιτιού τους, 

ή να τους σπρώξει στο τελευταίο σκαλί, πριν το φρενοκομείο.

Όλα τα άλλα περί, ρευστότητας, τόνωση της επιχειρηματικότητας, ΕΣΠΑ και λοιπά χαριτωμένα, σε λίγο θα τα ακούνε όσοι συνεχίζουν να παλεύουν σε αυτό τον τόπο, την ώρα που θα ετοιμάζουν το διαβατήριο για να εξαφανιστούν σε κάποιο μοντέρνο σκλαβοπάζαρο του κόσμου.
Αλήθεια πώς δεν σκεφτήκανε ακόμη να ξεκινήσουν τις κατασχέσεις από τα εξοχικά της μικρομεσαίας τάξης; 

Ή μήπως το σκέφθηκαν; 

Κάτι ακούμε, ότι ετοιμάζεται οργανισμός του Δημοσίου, που αντί για κατάσχεση, θα αγοράζει τα σπίτια μας, πατσίζοντας τις οφειλές μας στο Δημόσιο.
Είναι εικόνες επιστημονικής φαντασίας ή σκλήρυνε πια, τόσο πολύ τ' αυτί μας και θόλωσε το βλέμμα μας, που δεν βλέπουμε και δεν ακούμε;