Σε καμία οικονομία στον πλανήτη δεν έχει αποδειχθεί ότι η μείωση των μισθών είναι ο καθοριστικός παράγοντας στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας.
Οι οικονομίες του υπερχρεωμένου Νότου που καταναλώνουν τα προϊόντα του Βορρά δεν έχουν καμία σωτηρία όσο οι τιμές παραγωγού παραμένουν σε υψηλά επίπεδα.Σε απλά ελληνικά: όσο και αν μειωθεί το εργατικό κόστος, όσο και αν παραμείνει ο εργασιακός μεσαίωνας, η χώρα μας ΔΕΝ πρόκειται να κερδίσει ανταγωνιστικότητα αν δεν πέσουν οι τιμές παραγωγού. Αυτές είναι το κλειδί.
Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε τα ελληνικά προϊόντα να είναι ανταγωνιστικά όταν καταναλώνουμε περισσότερα εισαγώμενα και όταν η τελική τους τιμή αυξάνεται αντί να μειώνεται (παρά τη μείωση που έχει γλίνει στο εργατικό κόστος).
Τα γραφήματα που ακολουθούν είναι αποκαλυπτικά!
Μην ξεχνάτε επίσης ότι για μια χώρα (όπως η Ελλάδα) που παράγει ...
ακριβότερα προϊόντα (το όφελος της μείωση του εργατικού κόστους την καρπώνονται οι επιχειρήσεις χωρίς να μειώνουν την τελική τιμή του προϊόντος) και εισάγει φθηνότερα προϊόντα από το εξωτερικό, δύσκολα θα μπορέσει να καταναλώσει τα προϊόντα της.
Μη τα ρίχνουμε λοιπόν όλα στις πολυεθνικές και τα καρτέλ!
Ο επιχειρηματικός κόσμος να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες τους! (όταν λέμε επιχειρηματικό κόσμος, δεν εννοούμε τις μπουτικ και τα εστιατόρια- καφετέριες)
Euro zone labor costs Q3/2012 (Greek Q3 data not available, below we use Q2 data)http://tependris.blogspot.gr/2012/12/blog-post_23.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου