Ένα ταξίδι διαφορετικό απ΄ότι το είχαν φανταστεί και ...υπαναχώρησαν!

Το ταξίδι δεν ήταν ακριβώς αυτό που είχε φανταστεί ο Αλέξης Τσίπρας, όταν ξεκίνησε για τη Λατινική Αμερική. 

Οι λεηλασίες των σούπερ μάρκετ στην Αργεντινή, οι νεκροί και οι τραυματίες στις ταραχές ποτ σημειώθηκαν στις πόλεις της, τις ημέρες που ο ίδιος βρισκόταν εκεί, έδειξαν με άσχημο τρόπο πόσο ατυχής ήταν εκείνη η φράση «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή». 

Τεχνηέντως, αλλά ουσιαστικά, ο Τσίπρας υπαναχώρησε από τη θέση αυτή. Μετά την πρώτη ημέρα στο Μπουένος Άϊρες δήλωσε ότι θα πρέπει να «δούμε τι πρέπει να κάνουμε προκειμένου να αποφύγουμε τη δραματική εμπειρία της χρεοκοπίας, στην οποία οδήγησε τη χώρα η κυβέρνηση που ήταν προσκολλημένη στις συνταγές της λιτότητας και στις επιλογές του ΔΝΤ».

Εικοσιτέσσερις ώρες αργότερα, στην ομιλία του στην Κάρτα Αμπιέρτα, ο...
επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ανέπτυξε το θέμα ακόμα περισσότερο, ρίχνοντας φυσικά την ευθύνη για μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας στο ΔΝΤ: «Εμείς θέλουμε να αναδείξουμε τι πρέπει να αποφύγει ο ελληνικός λαός,  προκειμένου να μην οδηγηθεί σε αυτή την κατάσταση που οδήγησαν την Αργεντινή τα ληγμένα φάρμακα του ΔΝΤ. Ληγμένα φάρμακα που δίνουν και στην Ελλάδα τώρα, για να αντιμετωπίσουν την κρίση.

Έχουν λήξει από το 2001, όταν τα έδωσαν σε εσάς». Ταυτόχρονα, έσπευσε να τονίσει και τις διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες «Η Αργεντινή είχε πολύ μεγαλύτερα μεγέθη και αφέθηκε στην τύχη της. Πιθανή κατάρρευση της Ελλάδας θα σημαίνει κατάρρευση της Ευρώπης. Κατάρρευση των ελληνικών τραπεζών, σημαίνει και των ιταλικών και των ισπανικών. Ντόμινο για όλες τις οικονομίες. Και τότε αυτή που θα αποφασίσει να φύγει θα είναι η Γερμανία».

Αυτό που το αντιλήφτηκαν ο Τσίπρας και αυτοί που τον συνόδευαν στη Λατινική Αμερική, είναι ότι δεν είναι εύκολο να προπαγανδίζεις αδιαλλαξία και ετοιμότητα να τα παίξεις όλα για όλα σε μια χώρα που εξακολουθεί να προσπαθεί και ενίοτε αποτυγχάνει να συνέλθει από την εμπειρία της χρεοκοπίας, το 2001. Όταν ο Τσίπρας σχεδίασε αυτό το ταξίδι, ο στόχος ήταν να καταδειχτεί από την επίσκεψη στην Αργεντινή ότι υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν που υποδεικνύουν οι πιστωτές και είναι πιο πετυχημένος.

Οι λεηλασίες των σούπερ μάρκετ ακύρωσαν αυτήν την εικόνα. Και για τους επικοινωνιακούς σκοπούς της Κουμουνδούρου, ούτε η επίσκεψη στη Βραζιλία ήταν μια απόλυτη επιτυχία. Μια χώρα με δέκα πολυεθνικές και συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα δεν είναι το παράδειγμα που χρειαζόταν κατά του νεοφιλελευθερισμού και οι συναντήσεις μπορεί να ήταν υψηλές ήταν όμως προσγειωτικές.

Ο Λούλα συνέστησε ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Παρά τη συνάντηση με την πρόεδρο Ντίλμα Ρούσεφ, στο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να είναι ευχαριστημένοι. Η Βραζιλία δεν διαφωνεί επί της συνταγής αλλά επί της ουσίας, δεν θέλει το ΔΝΤ να χρηματοδοτεί πλούσιες χώρες όπως η Ελλάδα. Θέλει να σταματήσει το ΔΝΤ να χρηματοδοτεί την Ελλάδα, τα λεφτά χρειάζονται άλλου. Για την Αθήναας βάλει η Ευρώπη το χέρι στην τσέπη. Αυτό δεν είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ που θα ήθελε να χαριστούν τα χρέη και να κάνει η Ελλάδα επεκτατική πολιτική.  
Παιδευτικό πάντως ήταν το ταξίδι σε κάθε περίπτωση. Το τι ακριβώς έμαθαν όμως ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του δεν θα φανεί άμεσα, στη συνέντευξη τύπου στις αρχές του χρόνου. Θα δείξει όμως στο μέλλον. 

Θέμης Δαγκλής