Ο επαχθής βιασμός που έχει υποστεί η ελληνική κοινωνία από τον Γιώργο Παπανδρέου και την κυβέρνησή του, όλη την περίοδο που ασκούν την εξουσία, είναι άνευ προηγουμένου.
Αφού πέρασαν μια άκρως δημαγωγική αντιπολιτευτική περίοδο, συντασσόμενοι με κάθε είδους συντεχνία και αρνούμενοι συναίνεση ακόμη και σε θέματα Παιδείας, κατέκτησαν την εξουσία με το περίφημο σύνθημα «λεφτά υπάρχουν»!
Η ελληνική κοινωνία δεν ήθελε να ακούσει τις αλήθειες του Κώστα Καραμανλή, απηυδισμένη ίσως από τα ...κυβερνητικά λάθη, αλλά και την υπερβολική προβολή από τα ΜΜΕ, ανούσιων και μικροπολιτικών ζητημάτων.
Τώρα, η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει ακόμη και την φαντασία των «Αγανακτισμένων».
Μια πραγματικότητα που αναφέρει συνεχή διλήμματα και εκβιασμούς από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Καραμέλα σε όλα, η αποφυγή της χρεοκοπίας.
Να θυμηθούμε!
Μνημόνιο ή χρεοκοπία!
Μειώσεις μισθών και συντάξεων ή χρεοκοπία!
Σγουρός ή χρεοκοπία!
Φόροι ή χρεοκοπία!
Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία!
Τελικά, τα υπεστήκαμε όλα! Και μνημόνιο και μειώσεις μισθών και μειώσεις συντάξεων και Σγουρό και ατέλειωτους φόρους!
Τώρα μας λένε για «επιλεκτική χρεοκοπία», ή όπως αλλιώς θα ονομαστεί.
Με μια απίστευτη ελαφρότητα.
Βγαίνει και μιλάει ο πρωθυπουργός στην γερμανική εφημερίδα, λέει όσα λέει για την «επιλεκτική χρεοκοπία» κι ύστερα …χάνεται στο…μεταφραστικό λάθος.
Βγαίνει ο υπουργός Οικονομικών και ζητάει από την ελληνική κοινωνία, να ενημερώνεται από υπεύθυνες πηγές ενημέρωσης.
Σωστό!
Όμως, πρώτοι ο πρωθυπουργός και ο ίδιος, μίλησαν περί χρεοκοπίας.
Ποιος, άραγε, παίζει με τις λέξεις, αν όχι η κυβέρνηση για να πείσει τον κόσμο ότι δεν είναι και κανένα κακό μια χρεοκοπία της Ελλάδας, με όποιον επιθετικό προσδιορισμό και αν έχει μπροστά;
Σίγουρα όχι οι πολίτες.
Είναι ξεκάθαρο. Η πληγή, στάζει ήδη πύον!
Τα διλήμματα έχουν τελειώσει.
Η μαύρη τρύπα του χρέους αντί να μειώνεται μεγαλώνει.
Κι οι θυσίες της ελληνικής κοινωνίας πάνε χαμένες.
Μήπως, πρέπει να τεθεί ένα και μόνο δίλημμα στον ελληνικό λαό;
Γιώργος ή ανάπτυξη και φυγή προς το μέλλον;
Υστρ. Κι εκεί στη Συγγρού, ας αφήσουν την εσωστρέφεια, τα παιδιάστικα καμώματα και τις γκρίνιες για ψύλλου πήδημα.
Μια με το αυτοκίνητο που επέστρεψε ο Κυριάκος, μια με τις κρατικοδίαιτες συντεχνίες των συνδικαλιστών, μια με τον αν είπε κάτι ο ένας ή ο άλλος! Όλα είναι ήσσονος σημασίας, μπροστά στις προκλήσεις των καιρών.
Κι όσοι «κρύβονται», ας βγουν στην κοινωνία. Με αλήθειες! Ντόμπρα και σταράτα.
Κι αν δεν μπορούν, ας πάνε σπίτια τους….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου