"…ουκ ολίγοι από τους αστούς αποφάσισαν να μένουν όλη την ημέρα στην πλατεία, διανυκτε-ρεύοντας σε πρόχειρα καταλύματα."Μια φορά και ένα καιρό λοιπόν υπήρχε μια πόλη. Δεν ήταν η καλύτερη του κόσμου αλλά ούτε και η χειρότερη, δεν ήταν η πιο όμορφη αλλά ούτε και η πιο άσχημη, σίγουρα πάντως ήταν, αν όχι η πιο βρώμικη απ’ όλες, μια από τις πλέον βρώμικες που υπήρχαν.
Παρ’ όλα αυτά όμως οι κάτοικοι της, οι πολίτες της, την αγαπούσαν, με όλα τα καλά και τα κακά της. Τόσο πολύ μάλιστα που αρκετοί την αποκαλούσαν ακόμα «κλεινόν άστυ», ούτως ειπείν αγαπημένη πόλη στην γλώσσα που μιλούσαν οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής της πόλης τους...
(γιατί ο τόπος αυτός είχε μια εξαιρετικά μακρόχρονη Ιστορία ως χώρος μαζικής (συγκατ)οίκησης ανθρώπων που πήγαινε χιλιάδες χρόνια πίσω. Ορισμένοι μάλιστα από τους σύγχρονους κατοίκους της υποστήριζαν ότι ήταν απευθείας απόγονοι εκείνων των πρώτων πολιτών, ενάντια σε οποιοδήποτε σοβαρό δεδομένο της ανθρωπολογίας, της Ιστορίας και μερικών ακόμα επιστημονικών πεδίων).
Επιφανειακά όλα ήταν μια χαρά σε αυτή την πόλη και οι κάτοικοι της, οι αστοί της, περνούσαν πολύ ωραία. Κανείς όμως εκτός από τους ίδιους δεν ήξερε το τρομερό μυστικό που έκρυβαν επί πολλά χρόνια: Την αγαπημένη τους πόλη είχε επιλέξει ως άντρο και χώρο δράσης του ένας τρομερός κακοποιός, μια σκοτεινή και επίφοβη στο έπακρο εγκληματική προσωπικότητα, ένα αληθινό ανθρωπόμορφο τέρας! Κανείς δεν γνώριζε ακριβώς το παρελθόν του, ούτε καν αρκετές λεπτομέρειες για αυτό. Άλλωστε κανείς δεν τον είχε δει ποτέ αλλά ακόμα και αν είχε συμβεί αυτό δεν είχε επιζήσει για να τον περιγράψει.
Οι διάσπαρτες φήμες πάντως για αυτόν έλεγαν πως ήταν άτομο εξαιρετικής ευφυίας που την είχε εκδηλώσει από την παιδική του ήδη ηλικία, όπως άλλωστε και τις εγκληματικές του τάσεις. Η επικρατούσα φήμη έλεγε ότι είχε σπουδάσει ψυχιατρική – με λαμπρές μάλιστα επιδόσεις κατά τη διάρκεια των σπουδών του – με μοναδικό σκοπό να μπορεί να κατέχει και να ελέγχει καλύτερα την εγκληματική του δραστηριότητα, με άλλα λόγια να την ασκεί απερίσπαστος και πιο αποτελεσματικά εις βάρος όλων των υπολοίπων. Παρ’ όλα αυτά, όπως επέμεναν πάντα οι φήμες, δεν απέφυγε το να κάνει μια φορά ένα πολύ σοβαρό λάθος που κάπου, κάποτε, κάπως οδήγησε στη σύλληψη του.
Ηταν τότε ακριβώς όμως που απέδειξε περισσότερο από κάθε άλλη φορά τις σατανικές διανοητικές του ικανότητες με το να ξεφύγει με έναν απίστευτο τρόπο κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια του νόμου! Και όπως ήταν δυστυχώς αναμενόμενο ήταν εξοργισμένος για την έστω και σύντομη σύλληψη του και γι’ αυτό μετά από την δραπέτευση του ο διαβολικός δόκτωρ έγινε πιο επικίνδυνος από ποτέ…
Ηταν τότε λοιπόν που μετέτρεψε τη δράση του σε μαζική και στράφηκε εναντίον όλων των κατοίκων της πόλης. Δεν έκανε τίποτα διαφορετικό από πριν, απλά το έκανε σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα…Και έτσι ο δόκτωρ Χάνιμπαλ Τιλέκτερ έγινε ο φόβος και ο τρόμος, στην κυριολεξία η μάστιγα των αστών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου