Το χωριό Ποτέμκιν έμεινε στην Ιστορία σαν η επιτομή της large scale οργανωμένης εξαπάτησης. Ο στρατηγός Ποτέμκιν θέλοντας να προστατεύσει την Τσαρίνα Αικατερίνη από κρίση ευαισθησίας στο αντίκρισμα της ανθρώπινης γύμνιας και αθλιότητας στις νότιες επαρχίες της τσαρικής Ρωσίας, οπωσδήποτε όμως και το κεφάλι του, έστησε ένα ολόκληρο χωριό-σκηνικό, σαφώς υψηλοτέρων προδιαγραφών από τα υφιστάμενα, ένθεν και ένθεν του δρόμου απ’ όπου θα περνούσε.
Δεν έχει σημασία αν η ...αναπαράσταση ήταν ρεαλιστική και αψεγάδιαστη, σημασία έχει ότι όλοι συμφώνησαν ότι ήταν τέτοια, ότι ήταν δηλαδή πραγματικότητα και όχι καραγκιόζ μπερντές.
Η παραπλανητική παρουσίαση της πραγματικότητας είναι μια συνηθισμένη πρακτική, η οποία ακολουθείται τόσο σε ατομικό επίπεδο με το μακιγιάζ και τα σουτιέν της Victoria’s Secret, όσο και ευρύτερα με τις παπαρολογίες και τις δημοσκοπήσεις για παράδειγμα. Αλλά και πάλι το εύρος εφαρμογής της παραμένει περιορισμένο, στις δυτικές τουλάχιστον δημοκρατίες. Και τούτο όχι λόγω φιλανθρωπίας ή ανάδυσης ενοχικών συνδρόμων, όσο λόγω τής σε ικανοποιητικό βαθμό λειτουργίας της αντιπληροφόρησης, των δημοκρατικών αντανακλαστικών των πολιτών, αλλά και των θεσμών.
Προσπαθώ όσο γίνεται να μην καταπίνω τις λέξεις αμάσητες, γι αυτό και αποφεύγω να εκτίθεμαι στα τηλεοπτικά λύματα, για το λόγο ότι δεν προλαβαίνω να τα υποβάλω σε βιολογικό καθαρισμό και αντ' αυτών στρέφομαι στο γραπτό λόγο, ο οποίος δίνει όλο το χρόνο να τον επεξεργαστείς και να τον αποδομήσεις. Συνήθως αποφεύγω να πάρω τοις μετρητοίς φράσεις-κραυγές, φράσεις-πυροτεχνήματα overloaded με νοήματα, τα οποία μετά βίας αντιστοιχούν στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή αυτού που ονομάζουμε πραγματικότητα. Έτσι μετά δυσκολίας θα έπαιρνα κατά γράμμα τις αντιστοιχίσεις της σημερινής κατάστασης με τη χούντα του 1967, ή με τη γερμανική εισβολή του 1941. Ταυτίσεις όμως, που δικαιολογούνται πλήρως στα πλαίσια της πηγαίας έκφρασης της αγανάκτησης των πληττόμενων στρωμάτων απέναντι στους κυβερνήτες μας, ντόπιους και ξένους.
Απ’ όλα όμως τα προηγούμενα, τη διατύπωση ότι «η δημοκρατία σε θεσμικό επίπεδο έχει καταλυθεί» θα την έπαιρνα τοις μετρητοίς. Αν το κοινοβούλιο και ο Πρόεδρος, το στεφάνι και η κορώνα της Δημοκρατίας, αδυνατούν να εκπληρώσουν τα συστατικά σημεία του ρόλου τους, τότε ΝΑΙ η Δημοκρατία στην Ελλάδα έχει όντως καταλυθεί.
Το κοινοβούλιο ψηφίζει ένα σχέδιο νόμου που του έχει επιβληθεί απ’ έξω, και μάλιστα γραμμένο στ αγγλικά, γλώσσα που ελάχιστοι εκεί μέσα μπορούν και καταλαβαίνουν, πέρα από το επίπεδο του «I am a jerk». Άρα το κοινοβούλιο δεν υφίσταται, παρά μόνο σαν κοινοβούλιο Ποτέμκιν.
Ο υπουργός Εργασίας συντάσσει θεμελιώδη Νόμο τον οποίο δεν φέρνει καν στη βουλή, ίσως επειδή ορθώς θεωρεί ότι η βουλή δεν υφίσταται ουσιαστικά, αλλά τον πηγαίνει για έγκριση και υπογραφή σε ένα Πρόεδρο, ο οποίος δεν μπορεί παρά, δεσμευμένος από το Σύνταγμα, να τον υπογράψει. Δηλαδή σε ένα Πρόεδρο, ο οποίος είναι και αυτός Πρόεδρος-Ποτέμκιν, δηλαδή, επί το λαϊκότερο Πρόεδρος «Μαϊμού».
Αν ο Πρόεδρος αρνηθεί να υπογράψει, τότε αυτό θα εκληφθεί ως συνταγματική εκτροπή, που θα επισύρει μεγάλες κατά το νόμο ποινές. Από τα συμφραζόμενα λοιπόν προκύπτει ότι και το Σύνταγμα είναι Ποτέμκιν, δηλαδή κι αυτό «Μαϊμού».
Αν επιφυλάσσουμε για τον εαυτό μας ρόλο ανώτερο των μαϊμούδων που μάς κατσικώθηκαν, ας κάνουμε τουλάχιστον το ελάχιστο:
Να στείλουμε επιστολές προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας στη διεύθυνση
ή
ζητώντας του να μην εκδώσει τα Προεδρικά Διατάγματα για την εφαρμογή του Προδοτικού νόμου ν.3845/06-05-2010 με το ΔΝΤ, μέχρι να κριθεί η μήνυση για Εσχάτη Προδοσία από τη Δικαιοσύνη.
ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (άρθρο 41 Συντ.).
ΜΗΝΥΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ XAΛΚΙΔΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Του Δημητρίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ιατρού, κατ. Χαλκίδος, τηλ. 22210-62743…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου