Γράφει ο Ορφέας
Η πλειοψηφία των δημοσιογράφων στην Ελλάδα θεωρούν κατάκτηση της κυβέρνησης του Γ. Α. Παπανδρέου την ένταξη της Ελλάδος στο μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. και την σταδιακή εισροή μέχρι το 2013 το ποσό που θα αγγίξει το ύψος των 110 ίσως και 130 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Παρατηρώ μια αγαλλίαση στον τρόπο που μεταφέρουν την είδηση. Εξετάζοντας με μια στενή ματιά τους λόγους για τους οποίους η κυβέρνηση οδηγήθηκε στο Δ.Ν.Τ. λίγο πολύ όλοι θα πειστούμε για την ορθότητα του εγχειρήματος.
Όμως, είναι έτσι;
Ποιο είναι το ευρύτερο πλαίσιο στο οποίο πρέπει να παρατηρήσουμε τα γεγονότα;
Χρησιμοποιώ και πάλι τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» (επίσημη έκδοση 1905, κατάλογος British Museum) για να δούμε τελικά, τι ισχύει στον τραπεζικό και επιχειρηματικό κόσμο σε παγκόσμια κλίμακα.
Πίσω από αυτά βρίσκονται μεγάλα συμφέροντα με απώτερο σκοπό την εγκαθίδρυση παγκόσμιας κυβέρνησης.
Υπενθυμίζω, ότι πολλοί είναι εκείνοι που αμφισβητούν την εφαρμογή αυτών των πρωτοκόλλων, με επιχειρήματα όμως, που πέφτουν στο κενό καθώς τονίζουν την μπερδεμένη ιστορία που τα συνοδεύουν έως την έκδοσή τους. Ωστόσο, οι νέες οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις αποδεικνύουν την πρακτική και τη φιλοσοφία που προβάλλεται απροκάλυπτα στα έγγραφα αυτά.Επιλέγω μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα από την ελληνική έκδοση του 1962.
Στο Κ’ Κεφάλαιο μιλούν για το μέλλον και συγκεκριμένα ότι τα χριστιανικά κράτη θα εξωθηθούν σε σπατάλη του δημοσίου χρήματος και θα αναγκαστούν να δανείζονται συνεχώς.
Στη συνέχεια τονίζεται: «Παν δάνειον, αποδεικνύει την αδυναμίαν του Κράτους και την μη κατανόησιν των δικαιωμάτων αυτού. Τα δάνεια επικρέονται ως σπάθη της Δαμοκλέους επί της κεφαλής των κυβερνώντων, οίτινες αντί να λαμβάνωσιν ό,τι αναγκαίοι αυτοίς δια προσκαίρου φορολογίας παρά των υπηκόων των, έρχονται με τεταμένας τας χείρας να ζητώσιν ελεημοσύνην παρά των τραπεζιτών μας. Τα εξωτερικά δάνεια είναι βδέλλαι τας οποίας εις ουδεμίαν περίπτωσιν είναι δυνατόν ν’ αποσπάση τις από του σώματος του Κράτους, εάν δεν αποσπασθώσιν μόναι των, ή δεν τας απορρίψη αυτό τούτο το Κράτος ριζικώς. Τα χριστιανικά όμως Κράτη δεν τας αποσπώσιν, αλλ’ εξακολουθούσι να επιθέτωσι νέας τοιαύτας εις το σώμα των, ούτως ώστε αμετακλήτως θα καταστραφώσιν εξ’ αιτίας της εκουσίας ταύτης αφαιμάξεως».
Παρακολουθούμε με ανοιχτό το στόμα να γίνεται μια πλήρης ανάλυση γύρω από το σκεπτικό ώθησης των χωρών στον εξωτερικό δανεισμό.
Το εξωτερικό δημόσιο χρέος της Ελλάδος για παράδειγμα αυξανόταν συνεχώς, χωρίς καμία κυβέρνηση των τελευταίων 35 ετών να προσπαθήσει να αυτοχρηματοδοτηθεί (εσωτερικός δανεισμός). Έτσι, οδηγηθήκαμε εδώ, στην παρατεταμένη ύφεση. Εντούτοις, ούτε η σημερινή κυβέρνηση από την ημέρα ορκωμοσίας της και μετά κατέφυγε στον εσωτερικό δανεισμό.
Αντιθέτως, φρόντισε να εκτινάξει τα SPREADS σε δυσθεώρητα ύψη και στη συνέχεια να δείξει το δρόμο του Δ.Ν.Τ. ως τον πιο συμφέρον για την πατρίδα.
Αμέτοχοι σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν οι Έλληνες, μιας και η όλη συμπεριφορά τους (καταναλωτική, κοινωνική και ηθική) ενίσχυσε την πεποίθηση ότι χρεοκοπούμε ως χώρα ενώ το χρήμα κατασπαταλιόταν σε μη παραγωγικές δραστηριότητες.
Στο ίδιο κεφάλαιο διαβάζουμε:«Βλέπομεν ότι υπό το πρόσχημα ατομικής φορολογίας το Κράτος αφαιρεί και τον τελευταίον οβολόν των πτωχών φορολογουμένων δια να εξοφλήση με τους πλούσιους ξένους, παρ’ ων εδανείσθη, αντί να συλλέξη τα πλούτη δια τας ανάγκας του χωρίς να πληρώνη τόκους».
Στο απόσπασμα αυτό, περιγράφεται με απλοϊκό τρόπο αυτό που συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας. Δήθεν, αναγκαία μέτρα εξαγγέλλονται, χωρίς υπερβολή, κάθε μέρα.
Ξυπνούμε το πρωί και ένα νέο εισπρακτικό μέτρο αναγγέλλεται.
Και όλα αυτά γιατί;Για να ξεπληρώσουμε τα δάνεια, αντί να χρησιμοποιήσουμε το κεφάλαιο που υπάρχει στην Ελλάδα για να αυτοχρηματοδοτηθούμε. Αν δεν είναι αυτό ενδοτική λογική τότε τι είναι;
Αν δεν είναι προδοσία, τότε θα λέγαμε ότι είναι... πατριωτισμός;
Υπόψη ότι ο πρωθυπουργός μας Γ. Παπανδρέου έχει επιστρατεύσει τον όρο πατρίδα για να μας δείξει την αναγκαιότητα των εγχειρημάτων του.
Λόγια, λόγια, λόγια...
Και συνεχίζει το παραπάνω απόσπασμα: «τούτον (σημ. η μειοδοτική στάση των Κρατών έναντι του λαού) αποδεικνύει την γενικήν υπεροχήν του πνεύματός μας (σημ. εννοεί των Σιωνιστών), διότι κατωρθώσαμεν να τοις παρουσιάσωμεν την υπόθεσιν των δανείων υπό τοιαύτην μορφήν, ώστε να διαβλέπωσιν εν αυτή και κέρδη ακόμη δια τον εαυτόν τους».
Λαμόγια και επίορκοι στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος, ακόμα και του χρήματος που θα εισρεύσει στα ταμεία υποτίθεται για την αναστήλωση της Ελλάδος, θα το διασπαθίσουν εν ριπή οφθαλμού.
Οι κόνδορες θα επιτεθούν οσονούπω πάνω στο κουφάρι της δύσμοιρης Ελλάδος. Εσύ λαέ κάνε άλλα τρία χρόνια λιτότητα με την ψευδαίσθηση των καλύτερων ημερών. Άλλως τε, η κατάντια της πάλαι ποτέ ένδοξης Ελλάδος, πέρασε μέσα από την διάβρωση της κοινωνίας, κυρίως από το μη σεβασμό του ιδρώτα του κοινωνικού συνόλου.
Αναφέρεται στο Δ’ Κεφάλαιο: «... Αλλά δια να δυνηθή τοιουτοτρόπως η ελευθερία να διαλύση και καταστρέψη εντελώς την κοινωνία των χριστιανών είναι ανάγκη να καταστήσωμεν την κερδοσκοπίαν βάσιν της βιομηχανίας» και συνεχίζει παρακάτω: «... θα δημιουργήσωμεν κοινωνίας απογοητευμένας, ψυχράς και άνευ καρδίας. Αι κοινωνίαι αυταί θα έχωσιν μίαν απόλυτον απέχθειαν προς την ανωτέραν πολιτικήν και προς την θρησκείαν».
Η αντίσταση λοιπόν σε όλα αυτά είναι η αλλαγή της νοοτροπίας μας μέσα από την επαναφορά των παλαιών αξιών που τόσο βιαίως και αθορύβως αποβλήθηκαν από τη λογική των Ελλήνων με μοναδικό αντάλλαγμα το χρήμα. Άνθρωποι μορφωμένοι, πνευματικοί και φίλοι της σοφίας εξοβελίστηκαν από την δημόσια ζωή δίνοντας τη θέση τους σε ομοφυλόφιλους και αδαείς που πλέον ανέλαβαν το ρόλο της ... διαπαιδαγώγησης των νέων Ελληνόπουλων.
Το... σχέδιο, που τόσο πολύ επικαλούταν ο τωρινός πρωθυπουργός εβραϊκής καταγωγής αποδεικνύεται σχέδιο εξόντωσης της Ελλάδας, απώλειας της Εθνικής μας Κυριαρχίας και πλήρους διαμελισμού της χώρας που αποτελεί αναμφισβήτητα και αποδεδειγμένα την κοινή πεποίθηση των Σιωνιστών (σημ.δεν εννοώ τους Εβραίους ως σύνολο, αλλά τους Εβραίους εκείνους καθώς και τους υπηρέτες των άλλων εθνοτήτων που ανήκουν στην κλειστή κάστα των Σιωνιστών).
Είναι κρίμα να σκύβουμε το κεφάλι.
Είναι αμάρτημα (αστοχία) να κοιτάζουμε μόνο τον μικρόκοσμό μας.
Κάθε μέρα που περνά, κάθε δευτερόλεπτο ανοχής της σημερινής προδοτικής κατάστασης είναι τόσο βαρύ όσο το βάρος της χιλιόχρονης πνευματικής προσφοράς των Ελλήνων πάνω στον πλανήτη. Οτιδήποτε άλλο γράψω θα ξεχειλίσει από μίσος και οργή για τον νωχελή Έλληνα και την κατάντια του.
Ορφεύς
Τειρεσίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου