Θα συμφωνήσουμε πλήρως με τον Γιώργο Παπανδρέου.
Τα παθήματα πρέπει να γίνονται μαθήματα. Όχι φυσικά με τον τρόπο που το εννοεί εκείνος για την Κυβέρνηση.
Αλλά για τη σχέση της ελληνικής κοινωνίας με το ΠΑΣΟΚ και τον ίδιο τον σημερινό πρόεδρό του.
Από το 1974 που ιδρύθηκε από τον Ανδρέα, το ΠΑΣΟΚ ανέπτυξε μια σχέση πάθους με το εκλογικό σώμα της Ελλάδας, στηριζόμενο σε δυο πυλώνες:
1. Τον διορισμό στο δημόσιο των μελών μιας οικογένειας μέχρι... τέταρτης γενεάς.
2. Και τη ληστεία των δημοσίων ταμείων, ώστε να μοιραστούν εν συνεχεία τα λάφυρα οι παρέες των «συντρόφων».
Που στην αρχή φορούσαν ζιβάγκο, και σήμερα πουκάμισο για να επισκέπτονται τα καμένα.
Η Ελλάδα έπαθε, αλλά δεν έμαθε από το όνειδος της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις... το ξανασκέφτεται. Μόνο που πλέον θα μιλάμε για μαζική παράκρουση.
Γιατί, δεν θα υπερψηφιστεί απλώς το ΠΑΣΟΚ, αλλά... το ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον Γιώργο!
Το φαντάζεστε; Αυτός ο άνθρωπος, που ούτε ποδήλατο δεν μπορεί να κάνει χωρίς να γκρεμοτσακιστεί, να αναλάβει να μας κυβερνήσει!
Όσο απογοητευμένο και αν είναι ένα εκλογικό σώμα, δεν πρέπει ποτέ να υποτιμά ότι υπάρχουν και τα χειρότερα. Και στην περίπτωσή μας, τα... χειρότερα είναι ο Jeffry Andrew Papandreou.
Ο «πεταλούδας»... ποδηλατάκιας... λάτρης του κανό... εχθρός των σκύλων που θέλουν να τον δαγκώσουν... γιος της Μαργαρίτας... λατρεμένος της Μαντλίν Ολμπράιτ... «δικός τους άνθρωπος»... Των Αμερικανών φυσικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου