Ο καταλύτης της νίκης Τσίπρα το '15, πλεονέκτημα σήμερα για Μητσοτάκη

Τέσσερα χρόνια τώρα ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να χτίσει ένα συγκεκριμένο προφίλ, επιχειρώντας να ενδυναμώσει τον «αριστερό» χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. 

Πόσες φορές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν ακούσαμε τον κ. Τσίπρα να τονίζει ότι είναι ο μόνος που ενδιαφέρεται για τον απλό μέσο Έλληνα, τον μη προνομιούχο; 

Είναι σαφές ότι πρωταρχικός στόχος του πρωθυπουργού ήταν να περάσει επικοινωνιακά το μήνυμα ότι είναι εκείνος που υποστηρίζεται από τους συνταξιούχους, τους μη έχοντες εργασία αλλά και τους δημόσιους υπαλλήλους, με ξεκάθαρους ψηφοθηρικούς λόγους...

Σχεδόν λοιπόν στο τέλος της παρούσας κυβερνητικής θητείας η αίσθηση που μένει είναι ότι ο πρωθυπουργός έχει ως προνομιακούς συνομιλητές του στην κοινωνία συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες όπως οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, οι άνεργοι και κυρίως οι εργαζόμενοι στο δημόσιο. Προνομιακοί συνομιλητές οι οποίοι, σύμφωνα με το αφήγημα του Μεγάρου Μαξίμου, θα του προσφέρουν εκ νέου την εκλογική επικράτηση μπροστά στην δήθεν νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που θα φέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Και όμως η παραπάνω εικόνα είναι απολύτως στρεβλή, απολύτως λανθασμένη. Μία σειρά μάλιστα αριθμητικών στοιχείων, είναι απολύτως αποκαλυπτικά για το ποιοι στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 και ποιοί όχι, ποιοί αποτελούν δηλαδή την εν δυνάμει εκλογική του δεξαμενή και ποιοι όχι.

Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015 , η κατανομή των ψήφων είχε ως εξής:

- Συνταξιούχοι ΣΥΡΙΖΑ 34% ΝΔ 37%

- Μισθωτοί ιδιωτικού τομέα ΣΥΡΙΖΑ 37% ΝΔ 23%

- Αυτοαπασχολούμενοι ΣΥΡΙΖΑ 28% ΝΔ 30%

- Μισθωτοί δημόσιου τομέα ΣΥΡΙΖΑ 37% 28%

- Άνεργοι ΣΥΡΙΖΑ 43% ΝΔ 17%

Με μια προσεχτική ανάγνωση των παραπάνω στοιχείων θα δούμε ότι το κυβερνών κόμμα στις εκλογές του 2015 κέρδισε την εξουσία κυριαρχώντας της ΝΔ σε όλους σχεδόν τους χώρους πλην των συνταξιούχων και των αυταπασχολούμενων.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα η ΝΔ συνετρίβη με 23% έναντι 37% που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στους δημοσίους υπαλλήλους η διαφορά ήταν σαφώς μικρότερη.

Αν λάβει κανείς μάλιστα υπόψιν του ότι η ομάδα των ιδιωτικών υπαλλήλων είναι πληθυσμιακά μακράν η μεγαλύτερη των υπολοίπων (διπλάσια των δημοσίων υπαλλήλων) καταλαβαίνει και ποιο πιθανά να είναι ένα από τα στοιχεία που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στις επερχόμενες εκλογές.

Με άλλα λόγια βασική εκλογική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές αποτέλεσε η πλειοψηφία των 1,2 εκατομμυρίων ανθρώπων που εργάζονταν σε μικρές ή μεγαλύτερες επιχειρήσεις και επέλεξαν τον κ. Τσίπρα είτε από τιμωρητική διάθεση προς τις προηγούμενες κυβερνήσεις είτε γιατί εκτίμησαν ότι εκείνος δεν θα τους προσθέσει και νέα οικονομικά βάρη.

Από τα παραπάνω δεδομένα λοιπόν αντιλαμβάνεται κανείς ότι η πραγματικότητα ως προς τις εκλογικές δεξαμενές του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως διαφορετική. Όλοι όσοι σήμερα θεωρούνται ότι αποτελούν το «γήπεδό» του κ. Τσίπρα (συνταξιούχοι, δημόσιοι υπάλληλοι) το 2015 είχαν στηρίξει ΝΔ, με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα να την καταψηφίζουν.

Δεν είναι λίγοι πλέον αυτοί όμως που εκτιμούν πως το γεγονός ότι στο τιμόνι της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκεται σήμερα ο κ.Μητσοτάκης δημιουργεί άλλα δεδομένα ως προς την διείσδυση της ΝΔ στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος θεωρείται προνομιακό πεδίο για τον σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Του Γιάννη Κ. Τρουπή

liberal.gr