Πόση… ανάπτυξη ν’ αντέξεις;

Γράφει ο Αγκιτάτορας,

Η κυβέρνηση επαίρεται ότι θα πετύχει 2.8% ανάπτυξη για το 2017 κι εκεί στηρίζει όλους τους υπολογισμούς της για τα καρατικά έσοδα. 

Βγήκε πριν λίγες μέρες ο ΙΟΒΕ και αναφέρθηκε σε 1,5-2% ως το πιθανότερο τελικό αποτέλεσμα.
Είχα αναλύσει από τις αρχές Οκτωβρίου το πως και το γιατί αυτό περίπου θα είναι το επίπεδο του ρυθμού ανάπτυξης με βάση τις...
καταναλωτικές κι επενδυτικές προοπτικές, την πορεία του τουρισμού, την λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και τις ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις.
Γνωρίζουν στο υπ. Οικονομικών ότι το 2.8% είναι μια υπερβολική πρόβλεψη που απαιτεί την απόλυτη αποδοτικότητα μας σειράς παραγόντων που προς το παρόν δεν δείχνουν να αναπτύσσουν αυτή τη δυναμική. 

Σε τι στηρίζονται λοιπόν;
Πέρα από την φετινή υπεραπόδοση του πλεονάσματος, στηριγμένη στην υπερφορολόγηση των πάντων και την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, σε τίποτε παραπάνω. 

Άντε να ελπίζει ότι θα αρχίσουν να επιδρούν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για χρέος αλλά αυτά δεν αφορούν το πρωτογενές πλεόνασμα.

Είναι αμφίβολο αν αυτό που μαξιλάρι, – όσο περίσσεψε μετά τις ψηφοθηρικές παροχές με… ανακύκλωση δανεικών αφού υπάρχει μόνο πρωτογενές κι όχι συνολικό πλεόνασμα -, αρκεί για να καλύψει το κενό που φαίνεται ότι θα δημιουργηθεί από την περιορισμένη επιτυχία στους αναπτυξιακούς στόχους.

Οπότε πριν ασχοληθούμε με τα πιθανά νέα μέτρα μετά το τέλος του υπάρχοντος προγράμματος ας ασχοληθούμε λίγο με το κατά πόσο η φετινή χρονιά θα ολοκληρωθεί με την ανάγκη νέων άμεσων μέτρων για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2017!

lastpoint.gr