Επικίνδυνα παιχνίδια με προσφυγικό και Σένγκεν

Τα σύννεφα πάνω από τη χώρα μαζεύονται απειλητικά και ας ελπίσουμε ότι δεν θα εξελιχθούν σε καταιγίδα. Καθώς η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με την ίδια χαλαρότητα, ερασιτεχνισμό και άγνοια κινδύνου που έχει χειριστεί και τα οικονομικά, ένα ακόμη πιο σύνθετο και επικίνδυνο πρόβλημα. Το προσφυγικό και την... υπόθεση της παραμονής της χώρας στη ζώνη Σένγκεν.

Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις γύρω από το καυτό αυτό ζήτημα δεν προδιαθέτουν για τίποτε το καλό. Η αλληλογραφία μεταξύ Γιουνκέρ και κυβερνήσεων χωρών της Ευρωζώνης για το προσφυγικό ζήτημα, που έχει έρθει στο φως, θέτει την Ελλάδα σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση. Η πρόθεση να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο τα Σκόπια για την φύλαξη των συνόρων τους και την περαιτέρω αυστηροποίηση στις μετακινήσεις και τη διέλευση, θέτει την Ελλάδα σε ακόμη πιο μειονεκτική θέση και ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι προπομπός αποφάσεων που θα οδηγήσουν στην απομόνωση της χώρας.

Ενώ την ίδια στιγμή, οι πιέσεις για την άμεση δημιουργία των hot spots στα ελληνικά νησιά (σε τουριστικά νησιά...), όπως έχει αποδεχθεί και συμφωνήσει η κυβέρνηση, αφενός ευνοούν εκβιασμούς και πιέσεις που σχετίζονται με τη ζώνη Σένγκεν και αφετέρου δημιουργούν μία de facto εξίσωση της Ελλάδας με την Τουρκία σε... συνυπεθυνότητα για τη διαχείριση των μετακινήσεων της τεράστιας ανθρώπινης μάζας, αλλά και σε σχέση με την φιλοξενία μεγάλου αριθμού προσφύγων. Αν μάλιστα αληθεύουν τα όσα αποκάλυψε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μουζάλας, ότι οι Βέλγοι θέτουν θέμα για στρατόπεδο προσφύγων στην Αθήνα, τότε τα πράγματα έχουν ήδη αρχίσει να λαμβάνουν μία εξαιρετικά επικίνδυνη τροχιά.

Και την ίδα ώρα πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στον διεθνή τύπο, π.χ. Financial Times, που βάζουν στο τραπέζι ακόμη και το σφράγισμα των ελληνικών συνόρων με τα Σκόπια προκειμένου να αναχαιτισθούν οι προσφυγικές ροές προς την Ε.Ε., με αντάλλαγμα τη διαγραφή μέρους του Χρέους και χρηματοδοτικές διευκολύνσεις. Δεν σας κρύβω ότι μου φαίνονται ιδιαίτερα ανησυχητικά αυτού του τύπου τα δημοσιεύματα, ιδιαίτερα όταν στην Αθήνα υπάρχει μία κυβέρνηση άπειρη και ανίκανη να διαχειριστεί την επαπειλούμενη τεράστια κρίση. Και φοβάμαι ότι δεν το έχουν σε τίποτε ακόμη και να το... καλοσκέφτονται το ενδεχόμενο ανταλλαγής προσφύγων με Χρέος...

Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Και η κυβέρνηση είναι πλέον φανερό ότι καλείται να διαχειριστεί ζητήματα που την υπερβαίνουν. Αν το περασμένο καλοκαίρι οδήγησε με την ανικανότητα και τον εμπαιγμό στο εσωτερικό και το εξωτερικό, κατά τη διάρκεια διαπραγμάτευσης, στα capital controls και στην αποδοχή μη υλοποιήσιμων πρακτικά μέτρων και όρων, τώρα υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγήσει τη χώρα σε de facto έξοδο από την Ευρωζώνη. Πώς αλλιώς δηλαδή μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς ένα status στο οποίο δεν υπάρχει ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, ούτε ελεύθερη κίνηση πολιτών, εκτός Σένγκεν και με εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες να στοιβάζονται σε μία αποθήκη ψυχών που δεν μπορεί να τους προσφέρει καμία ουσιαστική βοήθεια;

Θα μπορεί να θεωρείται αυτή η Ελλάδα ευρωπαϊκή χώρα; Θα μπορεί αυτή η χώρα να συζητήσει για οικονομία, για επενδύσεις, για ανάπτυξη, για τουρισμό; Σε τι θα διαφέρει επί της ουσίας από μία χρεοκοπημένη χώρα του τρίτου κόσμου; Αυτός είναι ο κίνδυνος που έχει μπροστά του ο πρωθυπουργός. Καλές οι φιέστες και τα πανηγύρια για τον ένα χρόνο εξουσίας, με μπόλικη δόση αλαζονείας και ρεβανσισμού, όπως αποκάλυπτε και το σχετικό βίντεο για τα επινίκια, αλλά μπροστά υπάρχει γκρεμός και χάος. Οι ΣΥΡΙΖΑίοι θύμιζαν στη γιορτή για τα "γενέθλια" την ορχήστρα του Τιτανικού. Που ενώ το καράβι βυθιζόταν, εκείνοι έπαιζαν στο κατάστρωμα σα να μη συνέβαινε τίποτα. 

Αυτή η κυβέρνηση έτσι όπως πηγαίνει, είναι σίγουρο ότι σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον, εκτός από την καταστροφή στην οικονομία και την κοινωνία, να μην υπάρξει και καμιά εθνική καταστροφή. Να παραδώσουν την Ελλάδα, όση την παρέλαβαν και εντός Ευρωζώνης...

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
dimitris.papakonstantinou@capital.gr