Πληθώρα σχεδίων Β κυοφορούνταν στις τάξεις της πρώτης κυβέρνησης της Αριστεράς.
Εκτός από τα σχέδια που έχει αποκαλύψει ο Γιάννης Βαρουφάκης, φαίνεται ότι υπήρχαν κι άλλες κυβερνητικές πρωτοβουλίες, εν αγνοία του τότε Υπουργού Οικονομικών.
Μεταξύ αυτών, ήταν η διαπραγμάτευση με τη Μόσχα για το άνοιγμα πιστωτικής γραμμής, εν γνώσει του Παναγιώτη Λαφαζάνη, αλλά εν αγνοία του Γιάνη Βαρουφάκη. Η ομάδα αυτή απασχολήθηκε και με το πως θα πληρώνονταν οι υποχρεώσεις του Δημοσίου (μισθοί και συντάξεις) στο σενάριο κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων.
Ο κ. Βαρουφάκης είχε προτείνει τη χρήση παράλληλου συστήματος πληρωμών. Το σχέδιο απορρίφθηκε γιατί θεωρήθηκε ότι η αντίδραση, ιδιαίτερα των συνταξιούχων, σε περίπτωση πληρωμής τους με IOUs ή (ακόμα χειρότερα) με πιστώσεις σε ένα παράλληλο ηλεκτρονικό σύστημα, θα ήταν εκρηκτική. Έτσι, επικράτησε η σκέψη να χρησιμοποιηθούν τα αποθεματικά σε ευρώ που φυλάσσονταν στο Νομισματοκοπείο (μη εγκεκριμένα προς κυκλοφορία από την ΕΚΤ).
Επιπλέον, είχαν γίνει ενέργειες προετοιμασίας της χώρας για έκδοση νέου νομίσματος. Είχαν γίνει δύο ταξίδια, σε δύο διαφορετικές ηπείρους, για επίσκεψη σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην έκδοση νομισμάτων. Από τα ταξίδια προέκυψε το συμπέρασμα ότι θα χρειαζόταν τουλάχιστον έναν μήνα από τη στιγμή που θα δινόταν η εντολή για να κυκλοφορήσει νέο νόμισμα.
Είχαν επίσης γίνει αποστολές σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, προκειμένου να συναφθούν συμφωνίες για την προμήθεια καυσίμων, μοσχαρίσιου κρέατος και φαρμάκων. Οι άνθρωποι που είχαν αναλάβει αυτές τις επαφές, έως και την εβδομάδα του δημοψηφίσματος, συνειδητοποίησαν ότι ο πρωθυπουργός δεν επιθυμούσε την ενεργοποίηση κανενός εξ αυτών των σχεδίων, που βρίσκονταν ούτως ή άλλως σε πρώιμη φάση. Φοβήθηκε δύο πράγματα: την αποχώρηση κορυφαίων μελών της κυβέρνησης και ενδεχόμενη προσχώρησή τους σε οικουμενική χωρίς τη συμμετοχή του και την πιθανότητα κοινωνικής εξέγερσης.
Στη συνέχεια, στο δημοσίευμα της “Καθημερινής” γίνεται αναφορά στις εισηγήσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, αναφορικά με τα αντιμέτρα που θα υποχρέωναν τους Ευρωπαίους σε συμβιβασμό: Αναδιάρθρωση κρατικών ομολόγων, εισαγωγή ενός παράλληλου συστήματος πληρωμών και ανάκτηση του ελέγχου της Τράπεζας της Ελλάδας.
Στο “πολεμικό συμβούλιο” των έξι ατόμων (σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε ο Βαρουφάκης στη συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ) αντιτάχθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, που έπεισε τελικά τον πρωθυπουργό. Ο Γιάννης Δραγασάκης, δηλώνει στην “Καθημερινή” ότι δεν υπήρξε κάποια συνάντηση της ομάδας στην οποία αναφέρεται ο πρώην υπουργός και ότι εκείνο το βράδυ ο κ. Βαρουφάκης επανέλαβε ιδέες που είχε πει αρκετές φορές στο παρελθόν, “αναφέροντας μάλιστα ότι δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν, γιατί δεν είχε γίνει η απαραίτητη προετοιμασία και οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές”. “Είχα πει ότι μία παράταση της κατάστασης μη συμφωνίας θα μας οδηγούσα ξανά στην ανάγκη προσφυγής στο ΔΝΤ, αφού δεν θα είχαμε συνάλλαγμα για εισαγωγές”, προσθέτει. Σχετικά με τον κ. Βαρουφάκη, δηλώνει με νόημα: “Γίνεται μια προσπάθεια από κάποιους να ξαναγραφτεί η Ιστορία”.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, μιλώντας στην “Κ”, δηλώνει και αυτός άγνοια για τη διεξαγωγή μιας τέτοιας ψηφοφορίας, αλλά και του ίδιου του “πολεμικού συμβουλίου”.
Ο κ. Βαρουφάκης είχε προτείνει τη χρήση παράλληλου συστήματος πληρωμών. Το σχέδιο απορρίφθηκε γιατί θεωρήθηκε ότι η αντίδραση, ιδιαίτερα των συνταξιούχων, σε περίπτωση πληρωμής τους με IOUs ή (ακόμα χειρότερα) με πιστώσεις σε ένα παράλληλο ηλεκτρονικό σύστημα, θα ήταν εκρηκτική. Έτσι, επικράτησε η σκέψη να χρησιμοποιηθούν τα αποθεματικά σε ευρώ που φυλάσσονταν στο Νομισματοκοπείο (μη εγκεκριμένα προς κυκλοφορία από την ΕΚΤ).
Επιπλέον, είχαν γίνει ενέργειες προετοιμασίας της χώρας για έκδοση νέου νομίσματος. Είχαν γίνει δύο ταξίδια, σε δύο διαφορετικές ηπείρους, για επίσκεψη σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην έκδοση νομισμάτων. Από τα ταξίδια προέκυψε το συμπέρασμα ότι θα χρειαζόταν τουλάχιστον έναν μήνα από τη στιγμή που θα δινόταν η εντολή για να κυκλοφορήσει νέο νόμισμα.
Είχαν επίσης γίνει αποστολές σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, προκειμένου να συναφθούν συμφωνίες για την προμήθεια καυσίμων, μοσχαρίσιου κρέατος και φαρμάκων. Οι άνθρωποι που είχαν αναλάβει αυτές τις επαφές, έως και την εβδομάδα του δημοψηφίσματος, συνειδητοποίησαν ότι ο πρωθυπουργός δεν επιθυμούσε την ενεργοποίηση κανενός εξ αυτών των σχεδίων, που βρίσκονταν ούτως ή άλλως σε πρώιμη φάση. Φοβήθηκε δύο πράγματα: την αποχώρηση κορυφαίων μελών της κυβέρνησης και ενδεχόμενη προσχώρησή τους σε οικουμενική χωρίς τη συμμετοχή του και την πιθανότητα κοινωνικής εξέγερσης.
Στη συνέχεια, στο δημοσίευμα της “Καθημερινής” γίνεται αναφορά στις εισηγήσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, αναφορικά με τα αντιμέτρα που θα υποχρέωναν τους Ευρωπαίους σε συμβιβασμό: Αναδιάρθρωση κρατικών ομολόγων, εισαγωγή ενός παράλληλου συστήματος πληρωμών και ανάκτηση του ελέγχου της Τράπεζας της Ελλάδας.
Στο “πολεμικό συμβούλιο” των έξι ατόμων (σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε ο Βαρουφάκης στη συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ) αντιτάχθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, που έπεισε τελικά τον πρωθυπουργό. Ο Γιάννης Δραγασάκης, δηλώνει στην “Καθημερινή” ότι δεν υπήρξε κάποια συνάντηση της ομάδας στην οποία αναφέρεται ο πρώην υπουργός και ότι εκείνο το βράδυ ο κ. Βαρουφάκης επανέλαβε ιδέες που είχε πει αρκετές φορές στο παρελθόν, “αναφέροντας μάλιστα ότι δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν, γιατί δεν είχε γίνει η απαραίτητη προετοιμασία και οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές”. “Είχα πει ότι μία παράταση της κατάστασης μη συμφωνίας θα μας οδηγούσα ξανά στην ανάγκη προσφυγής στο ΔΝΤ, αφού δεν θα είχαμε συνάλλαγμα για εισαγωγές”, προσθέτει. Σχετικά με τον κ. Βαρουφάκη, δηλώνει με νόημα: “Γίνεται μια προσπάθεια από κάποιους να ξαναγραφτεί η Ιστορία”.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, μιλώντας στην “Κ”, δηλώνει και αυτός άγνοια για τη διεξαγωγή μιας τέτοιας ψηφοφορίας, αλλά και του ίδιου του “πολεμικού συμβουλίου”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου