Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή.
Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι η συμμετοχή του βουλευτή σ' ένα κόμμα δεν τον υποχρεώνει να τηρεί απαρέγκλιτα την κομματική γραμμή επί οιουδήποτε θέματος.
Αντίθετα πιστεύω ότι μία από τις αδυναμίες του πολιτικού μας συστήματος είναι η κομματική πειθαρχία, που μεταβάλλει τον βουλευτή σε άβουλο μεταφορέα της κομματικής γραμμής για οποιοδήποτε θέμα.
Ο κοινοβουλευτισμός δικαιώνεται μόνον όταν το κάθε μέλος του Κοινοβουλίου συνεισφέρει ό,τι καλύτερο μπορεί στον οποιοδήποτε προβληματισμό.Μόνο που για όλα υπάρχουν όρια...
Και η ελευθερία του βουλευτή δεν μπορεί να μην υπάγεται σε κάποιους περιορισμούς. Τους αυτονόητους άλλωστε.
Όπως είναι οι λόγοι στοιχειώδους αξιοπρέπειας.
Που σημαίνει ότι ο κάθε βουλευτής που σέβεται τον εαυτό του φροντίζει να τηρεί κάποιους κανόνες, βασικότερος των οποίων είναι αυτός που υποδεικνύει πως «δεν γίνεται να φτύνεις εκεί που έγλειφες» και -πολύ περισσότερο- «δεν γίνεται να φτύνεις τα μούτρα σου».
Η κυρία Θεοδώρα Τζάκρη αδιαφορεί γι' αυτούς τους κανόνες.
Θεωρεί ότι αν και έχει διατελέσει υπουργός μιας κυβέρνησης που επέλεξε και εφάρμοσε μια οδυνηρή διαδικασία όπως αυτή του Μνημονίου, έχει κάθε δικαίωμα να ενδυθεί από κάποια στιγμή και μετά τον μανδύα της αντιμνημονιακής και να αρχίσει να φτύνει και εκεί που έγλειφε αλλά και στον καθρέφτη της.
Αλλά εκτός από την προσωπική του αξιοπρέπεια, ο βουλευτής οφείλει να σέβεται και τον ψηφοφόρο του, όταν μάλιστα η ψήφος του έχει ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο.
Οπως η ψήφος του Ιουνίου του 2012 που για τους εκλεγέντες με το ΠΑΣΟΚ αποτελούσε εντολή στήριξης της μνημονιακής πολιτικής, διότι οι μετεκλογικές εξελίξεις είχαν προκαθοριστεί.
Αλλά την κυρία Τζάκρη ούτε κι αυτή η υποχρέωση τη δεσμεύει.
Το μόνο που υπάρχει για εκείνη είναι η εξεύρεση πολιτικής στέγης που να της εξασφαλίζει τη δυνατότητα επανεκλογής της, έτσι ώστε να συνεχίσει την κοινοβουλευτική πορεία της, να υπηρετήσει άλλες πολιτικές και άλλα πρόσωπα, και αν κάποια στιγμή χρειαστεί να εγκαταλείψει εκ νέου κάποιο βυθιζόμενο σκάφος δεν θα έχει καμιά αναστολή να το κάνει.
Η πρώτη φορά είναι η δύσκολη, μετά συνηθίζεις.
Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, τη δουλειά του κάνει.
Πάντα τέτοια, λοιπόν.
Και με τέτοιου επιπέδου... αγωνιστές της Αριστεράς.
Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου