Καθώς μεγαλώνουν η φτώχεια κι η ανεργία, θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευθούν την κατάσταση ακραίες ομάδες ανεγκέφαλων χούλιγκανς για να επιχειρήσουν να αιματοκυλίσουν την Αθήνα, όπως από τον Μάϊο του 2010 κάνουν- αρχής γενομένης με...
τη δολοφονία των τριών άτυχων υπαλλήλων της Μαρφίν στην οδό Σταδίου, που υπήρξε αναμφίβολα ένα προμελετημένο σχέδιο.
Και, δυστυχώς, δεν ήταν η ανεύθυνη ενέργεια κάποιων ανεγκέφαλων. Ελάχιστοι αυτοί που έριξαν τη μολότωφ στην τράπεζα, πολλοί όμως εκείνοι που γιουχάϊσαν τους υπαλλήλους της Μαρφίν γιατί, όπως είχαν το δικαίωμα, δεν απεργούσαν κι εργάζονταν.
Πολλοί, πάρα πολλοί εκείνοι που εμπόδισαν τους πυροσβέστες να πάνε στο τραπεζικό κατάστημα για να απεγκλωβίσουν τους υπαλλήλους.
Και χιλιάδες εκείνοι, και τότε και μετά, που επεχείρησαν να καταλάβουν και να κάψουν τη Βουλή υπακούοντας στο σύνθημα «κάψτε, κάψτε το μπο… τη Βουλή».
Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι όλα υπακούν σε ένα, γελοίο κατά τη γνώμη μου αλλά υπαρκτό, σχέδιο ορισμένων να βυθίσουν τη χώρα στο χάος και στην αναρχία για να κάνουν την «επανάστασή» τους, να πάρουν ρεβάνς και να καταλάβουν με τη βία την εξουσία. Αλλωστε δεν κρύβονται.
Η ελληνική κοινωνία ανέχθηκε επί μακρόν τη βία και την ανομία.
Γιατί είναι ανομία να καταλαμβάνεις δημόσια κτίρια και δρόμους εις βάρος των εργαζομένων και των πολιτών, που έχουν το δικαίωμα να κυκλοφορούν ελεύθερα.
Γιατί είναι ανομία, που ενθαρρύνει ακραίες συμπεριφορές, να δηλώνεις δημοσίως ότι δεν αναγνωρίζεις το Σύνταγμα, ότι για σένα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», δηλαδή αυτό που εσύ εκλαμβάνεις ως «δίκιο του εργάτη» και γράφεις στα παλαιότερα των υποδημάτων σου την έννομη τάξη, ακριβώς επειδή η κυβέρνηση, η Δικαιοσύνη και τα Μέσα Ενημέρωσης (μέσα στην αδυναμία και τον λαϊκισμό τους), αποδέχονται τον ακτιβισμό σε οποιαδήποτε μορφή κι αποφεύγουν να εφαρμόσουν το νόμο.
Τα γεγονότα που συγκλόνισαν την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο τα τελευταία 5 χρόνια, πιστεύω ότι ήταν η ακραία έκφραση μιάς ολόκληρης διεστραμμένης νοοτροπίας που καλλιεργήθηκε επί δεκαετίες στο όνομα μιάς ψευδεπίγραφης δημοκρατίας κι ελευθερίας.
Και για το φαινόμενο αυτό δεν είναι υπεύθυνοι μόνον οι νεαροί χουλιγκάνοι, που δρούν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, εδώ και δεκαετίες. Αλλά κι εκείνοι, που με την συμπεριφορά τους έδωσαν την ιδεολογικοπολιτική κάλυψη σε τέτοιου είδους ακραίες εκφράσεις.
Όλοι εκείνοι που έσπευδαν να συμπαραταχθούν, στο όνομα δήθεν των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» σε όλους εκείνους, που αναμιγνύοντο σε τρομοκρατικές πράξεις και δολοφονίες «πλουτοκρατών» και των «τσιρακιών» τους.
Όταν ανεχόμαστε ως δήθεν ακτιβισμό τη βίαιη πράξη κάποιων που καταλαμβάνουν με το «έτσι θέλω» τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, διεθνές σύμβολο δημοκρατίας κι ελευθερίας, και αναρτούν τα πανό τους εις βάρος της διεθνούς εικόνας της χώρας και του τουρισμού μας αλλά και του νόμου, τότε είναι σαν να επιτρέπουμε να μετατραπεί η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι.
Όπως όταν δεχόμαστε ότι κάποιοι φοιτητές μπορούν να μπαίνουν στην ΕΡΤ ή σε άλλους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς ή στα Πανεπιστήμια και τα κάνουν γυαλιά καρφιά, επειδή διαμαρτύρονται κατά των αποφάσεων της συντριπτικής πλειοψηφίας της Βουλής, για την ανώτατη Παιδεία.
Όπως όταν σωπαίνουμε όταν κάποιοι, μια χούφτα άνθρωποι, καταλαμβάνουν το λιμάνι και εμποδίζουν τους ξένους τουρίστες να επιβιβαστούν στο κρουαζιερόπλοιό τους.
Όπως όταν δεχόμαστε μια χούφτα ακραίων στοιχείων να καταστρέφουν τα Πανεπιστήμια στο όνομα μιάς διεστραμμένης αντίληψης του «πανεπιστημιακού ασύλου».
Σήμερα, όπως είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, είμαστε ένα βήμα πριν από την άβυσσο.
Στην πραγματικότητα είχαμε ήδη βουτήξει και κάποιοι, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, μας έριξαν ένα λεπτό σχοινί να μας σώσουν.
Αν δεν ανταποκριθούμε, στην τελευταία αυτή ευκαιρία μας, τότε θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Ο λαϊκισμός θα έχει επικρατήσει εις βάρος του λαϊκού συμφέροντος και του πατριωτικού καθήκοντος.
politics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου