Το κοινωνικό πείραμα ή η φαντασία στην εξουσία...

...του Antanas Mockus

Η παρακάτω ιστορία συνέβη στη Μποκοτά και μοιάζει σαν παραμύθι. 
Είναι όμως πραγματική και αποκαλύπτει ότι το χιούμορ και η διάθεση να αλλάξεις τα κακώς κείμενα δε συμβαδίζουν με τους αυστηρούς νόμους και τα πρόστιμα.
Ο Antanas Mockus μαθηματικός και φιλόσοφος δεν είχε καμία εμπειρία στην πολιτική προτού εκλεγεί δήμαρχος το 1993, στην πρωτεύουσα της Κολομβίας. 
Κατά την προεκλογική περίοδο είχε φορέσει το κοστούμι του Superman, αυτοχρίστηκε “υπέρ-πολίτης” και βγήκε στους δρόμους για να διεκδικήσει την ψήφο των συμπολιτών του. Στην αρχή προκάλεσε γέλιο και έντονη αμφισβήτηση...
Το χιούμορ όμως, οι τίμιες προθέσεις και η επιμονή του τον οδήγησαν στην επιτυχία. Κατάφερε να εκλεγεί δήμαρχος σε μια πόλη που μέχρι τότε μαστιζόταν από τις συμμορίες, την εγκληματικότητα, τη διαφθορά, το ανυπόφορο κυκλοφοριακό.
Έθεσε λοιπόν, σε εφαρμογή τις ασυνήθιστες ιδέες του και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Τι έκανε λοιπόν, ο εκκεντρικός καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μποκοτά που συνήθιζε να κατεβάζει τα βρακιά του για να επιβάλλει την ησυχία στην αίθουσα;
Καθιέρωσε τη “Νύχτα των Γυναικών” ζητώντας από τους άνδρες να μείνουν στο σπίτι και να φροντίσουν τα παιδιά. Το αποτέλεσμα; 700.000 γυναίκες ξεχύθηκαν στους δρόμους στις πρώτες τρεις νύχτες χωρίς μάλιστα να συμβεί το παραμικρό.
Όταν τα αποθέματα νερού τελείωναν, βγήκε στις τηλεοπτικά κανάλια και έκανε μπάνιο ολοτσίτσιδος. Καθώς σαπουνιζόταν, έκλεινε την παροχή του νερού. Το αποτέλεσμα; Σε λιγότερο από δύο μήνες η κατανάλωση του νερού μειώθηκε κατά 14%, οι πολίτες ήταν ικανοποιημένοι καθώς εξοικονομούσαν και χρήματα.
Ο Mockus στη συνέχεια ζήτησε από τους συμπολίτες του να πληρώνουν εθελοντικούς φόρους για να ενισχυθεί το δημοτικό ταμείο. Πώς είπατε; 65.000 άνθρωποι πείστηκαν και εθελοντικά κατέθεσαν τον οβολό τους!
Και δε σταμάτησε μόνο εδώ. Αμόλησε στους δρόμους μίμους για να χλευάζουν τους παραβάτες του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Τι συνέβη; Οι πολίτες (που είχαν γραμμένα τα σήματα και τα φανάρια) άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί περισσότερο τους ενοχλούσε η κοροϊδία παρά τα πρόστιμα.
Και ο Mockus συνέχισε απτόητος. Μοίρασε ταμπέλες στους πολίτες με “thumbs up” και “thumbs down” και τους ζήτησε να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Το αποτέλεσμα; Οι πολίτες ανταποκρίθηκαν ενεργά στο κάλεσμά του και το ομαδικό κράξιμο πέτυχε το σκοπό του.
Ο Mockus ίδρυσε ακόμα τους “Ιππότες της Ζέβρας”. Ποιοι ήταν αυτοί; Οι πιο ευγενικοί και εξυπηρετικοί ταξιτζήδες (σύμφωνα με τις προτιμήσεις των πελατών τους) τους οποίους και συμβούλεψε να δώσουν τα φώτα τους και στους υπόλοιπους.
Και το πιο σημαντικό; Το πάθος του για το σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή μείωσε τις ανθρωποκτονίες από 80 ανά 100.000 κατοίκους το 1993, σε 22 το 2003.
Αυτά ήταν μερικά από τα έργα του Antanas Mockus. 
Μεγάλος του καημός είναι όμως, ότι δεν κατάφερε να χτυπήσει τη φτώχεια και την ανεργία. Ακόμα κι έτσι είναι ένας εμπνευσμένος άνθρωπος που απέδειξε ότι η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω του χιούμορ, της δημιουργικότητας χωρίς καμία διάθεση επιβολής που προσφέρει η θέση ισχύος.
Σήμερα ο Antanas Mockus είναι πρόεδρος της Corpovisionarios, μιας οργάνωσης που συμβουλεύει τις δημοτικές αρχές έχοντας ως υπόδειγμα την -κατά γενική ομολογία- επιτυχημένη του θητεία στην πόλη της Μποκοτά.

Για περισσότερα διαβάστε εδώ και εδώ.

Dramania